เก้าอี้เกมมิ่ง ผมมองว่าเป็นสินค้าที่กุขึ้นมาเอง ไม่ได้มีที่มาที่ไปว่าออกแบบมาให้เหมาะกับการเล่นเกมแต่อย่างใด
ดูแล้วก็แค่เอาเบาะรถสปอร์ต (bucket seat) มาต่อแขนต่อขา ใส่สีให้ฉูดฉาดแค่นั้น
จะว่าให้อารมณ์เหมือนขับรถจริงก็ไม่น่าใช่ เพราะเบาะรถเวลานั่งขาจะอยู่ในตำแหน่งสูงกว่านั้น ไม่ห้อยไปกับพื้นมากเท่าเก้าอี้เกมมิ่ง

ผมอดคิดไม่ได้ว่าคนทำเก้าอี้เกมมิ่งคนแรก อาจจะเป็นเจ้าของร้านขายเบาะรถที่มีเบาะเหลือ เลยลองเอามาต่อแขนต่อขาดู
แล้วทีนี้เกิดฟลุคขายได้ เลยปิ๊งไอเดียแปะยี่ห้อเกมมิ่งเข้าไป ขายได้แพงกว่าเก้าอี้ปกติ เปิดตลาดใหม่ไปเลย
ผมเองก็นั่งเล่นเกมมาตั้งแต่ยุคคอมจอเขียว ก็ไม่เคยเห็นใครคิดหรือวิจัยเลยว่าต้องนั่งเบาะรถถึงจะเหมาะกับการเล่นเกม
และเอาจริงๆ เบาะรถสปอร์ตก็ไม่ได้ออกแบบมาให้เน้นนั่งนานๆ รถสปอร์ตเป็นรถขับระยะสั้นๆ ด้วยซ้ำไป
ถ้าจะนั่งรถนานๆ คนนิยมนั่งเบาะที่ดูนุ่มสบายกว่านั้น อย่างรถครอบครัว suv, mpv ที่เน้นขับทางใกลๆ ก็ไม่ค่อยมีรุ่นไหนใช้ bucket seat

ที่พิมพ์มาเยอะนี่บอกตรงๆ เลยก็ได้ว่าผมมีอคติกับเก้าอี้เกมมิ่ง ไม่เคยคิดจะซื้อ แต่หลายคนแนะนำให้ซื้อ ผมก็ปฏิเสธมาตลอด
เคยลองนั่งแล้วก็ไม่เห็นว่ามันจะวิเศษกว่าเก้าอี้ปกติ แถมรู้สึกว่าแพง และใช้วัสดุไม่ดี มีแต่พลาสติก หนังเทียม ใส้เป็นโฟมกับฟองน้ำ
ปกติผมทำงานออฟฟิศและที่บ้าน ใช้เก้าอี้สำนักงานซื้อมาจากโฮมโปร 5 พันบาท โครง-ขาเป็นสแตนเลสทนทาน รับน้ำหนักได้มาก
เบาะมีพ็อกเก็ตสปริง รู้สึกนุ่มสบายกว่าเยอะ นั่ง 7-8 ชม. ต่อวันไม่ปวดหลัง ราคาก็ถูกกว่าเก้าอี้เกมมิ่งอีก

อีกจุดนึงที่สำคัญสำหรับผมคือ เก้าอี้สำนักงานมันดูภูมิฐานครับ มีแขกผู้ใหญ่มาบ้านก็ลากมาให้นั่งได้
แต่ถ้าสมมติผมซื้อเก้าอี้เกมมิ่งมาใช้ บอกตรงๆ ว่าอายเขาครับ ไม่กล้าลากมาให้แขกนั่ง คือดูไม่เหมาะกับกิจกรรมอื่นๆ เลย