ภิกษุทั้งหลาย ถ้าภรรยาและสามีทั้งสองพึงหวังพบกันและกันทั้งในปัจจุบัน และในสัมปรายภพ ทั้งสองเทียว พึงเป็นผู้มีศรัทธาเสมอกัน
มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกัน ภรรยาและสามีทั้งสองนั้น ย่อมได้พบกันและกันทั้งในปัจจุบัน ทั้งในสัมปรายภพ.
ภรรยาและสามีทั้งสอง เป็นผู้มีศรัทธา รู้ความประสงค์ของผู้ขอ มีความสำรวม เป็นอยู่โดยธรรม เจรจาถ้อยคำที่น่ารักแก่กันและกัน
ย่อมมีความเจริญรุ่งเรืองมาก มีความผาสุกทั้งสองฝ่าย มีศีลเสมอกัน รักใคร่กันมาก ไม่มีใจร้ายต่อกัน ประพฤติธรรมในโลกนี้แล้ว
ทั้งสองเป็นผู้มีศีลและวัตรเสมอกัน ย่อมเป็นผู้เสวยกามารมณ์ เพลิดเพลินบันเทิงใจอยู่ในเทวโลก.
สงสัยเรื่องหนึ่งครับ เรื่องคู่ครองของเราในชาตินี้
ตุ๊กตา
ผมชอบน้อง ฟ. มากแอบชอบมานานสองปี จนเปิดเผยตัว แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ น้อง ฟ. ให้ได้แค่ฐานะพี่ชาย
จะเพราะเหตุผลใดไม่ทราบได้ แต่คิดง่ายๆก็คือ เราชอบเธอ แต่เธอไม่ชอบเรา แค่นี้พอไม่ต้องหาเหตุผลมากมาย
น้อง ฟ. เป็นคนดีนิสัยน่ารัก เพื่อนๆรอบข้างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นเพื่อนที่ดีน่ารักเสมอ มันทำให้ผมยิ่งรักเธอมาก และคิดว่าเรามองไม่ผิดคน
แต่อย่างที่บอก เธอโอเคกับผมแค่พี่ชาย ไม่ว่าจะทำดีกับเธอแค่ไหน ก็ได้แค่นี้ โอกาสที่จะเป็นไปมากกว่านี้ น่าจะ 0.00000001%
น้อง ฟ. โสด น่ารัก ชอบทำบุญ วันหยุดชอบไปวัด เมื่อวานนี้เธอชวนผมไปทำบุญที่วัด ไปงานบวชของเพื่อนเธอในอาทิตย์หน้า
ตอนแรกผมคิดว่าจะไม่ไปเพราะติดงานบางอย่าง แต่ผมมานอนคิด เฮ้ยย เราเองก็เคยไปทำบุญกับเธอบ้างในกลุ่มเพื่อนๆ
และนี่เธอชวนเรา และน่าจะเป็นบุญใหญ่ด้วย ไปช่วยงานบวชไปร่วมงาน ผมเลยตัดสินใจแบบนี้ครับ
"ชาตินี้เห็นทีว่าจะหมดหวัง งั้นเรากับเธอก็สร้างบุญร่วมกันให้มากที่สุด เผื่อไว้ในชาติหน้าหรือชาติต่อๆไป ที่อาจจะมีความหวังมากขึ้น"
คำถาม
ผมคิดแบบนี้ผิดไหมครับ? ในใจอยากไปทำบุญอยู่แล้ว แต่พอเธอชวนมันก็ยิ่งทำให้เราตัดสินใจง่ายขึ้น
การได้ทำบุญร่วมกันด้วยใจบริสุทธิ์และมีแอบแฝงบ้าง ถือว่าจะได้บุญ และมีโอกาสได้ตามที่ผมต้องการไหมครับ?
การที่เราได้สร้างความดีร่วมกัน ถือว่าเราได้มีความดีที่เสมอเหมือนกัน ซึ่งความดีนั้นก็จะส่งผลบุญให้เรานั้นได้มีบุญหนุนนำตนเอง
ซึ่งเป็นความดีที่เสมอกัน บุญที่ทำร่วมกันก็จะค้ำหนุนให้มีบุญเสมอกัน
เมื่อมีบุญเสมอกันก็มีเหตุปัจจัยให้ได้พบเจอกันด้วยอำนาจแห่งบุญนั้น แต่ก็ไม่ได้จำเป็นว่า จะต้องเจอกันในทุกภพทุกชาติไป
เพราะบางที บางคนเขาอาจมีบุญมากพอที่จะพ้นทุกข์
เมื่อเขาพ้นทุกข์แล้ว เขาก็ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก จึงไม่จำเป็นว่าจะได้พบกันอีก ในภพในชาติต่อไป...
ถามเรื่อง คู่แท้ คู่เวรคู่กรรม คู่ที่เคยร่วมบุญบารมีกันมา
มีศีลเสมอกัน มีจาคะเสมอกัน มีปัญญาเสมอกัน ภรรยาและสามีทั้งสองนั้น ย่อมได้พบกันและกันทั้งในปัจจุบัน ทั้งในสัมปรายภพ.
ภรรยาและสามีทั้งสอง เป็นผู้มีศรัทธา รู้ความประสงค์ของผู้ขอ มีความสำรวม เป็นอยู่โดยธรรม เจรจาถ้อยคำที่น่ารักแก่กันและกัน
ย่อมมีความเจริญรุ่งเรืองมาก มีความผาสุกทั้งสองฝ่าย มีศีลเสมอกัน รักใคร่กันมาก ไม่มีใจร้ายต่อกัน ประพฤติธรรมในโลกนี้แล้ว
ทั้งสองเป็นผู้มีศีลและวัตรเสมอกัน ย่อมเป็นผู้เสวยกามารมณ์ เพลิดเพลินบันเทิงใจอยู่ในเทวโลก.
สงสัยเรื่องหนึ่งครับ เรื่องคู่ครองของเราในชาตินี้
ตุ๊กตา
ผมชอบน้อง ฟ. มากแอบชอบมานานสองปี จนเปิดเผยตัว แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือ น้อง ฟ. ให้ได้แค่ฐานะพี่ชาย
จะเพราะเหตุผลใดไม่ทราบได้ แต่คิดง่ายๆก็คือ เราชอบเธอ แต่เธอไม่ชอบเรา แค่นี้พอไม่ต้องหาเหตุผลมากมาย
น้อง ฟ. เป็นคนดีนิสัยน่ารัก เพื่อนๆรอบข้างก็พูดเป็นเสียงเดียวกันว่าเป็นเพื่อนที่ดีน่ารักเสมอ มันทำให้ผมยิ่งรักเธอมาก และคิดว่าเรามองไม่ผิดคน
แต่อย่างที่บอก เธอโอเคกับผมแค่พี่ชาย ไม่ว่าจะทำดีกับเธอแค่ไหน ก็ได้แค่นี้ โอกาสที่จะเป็นไปมากกว่านี้ น่าจะ 0.00000001%
น้อง ฟ. โสด น่ารัก ชอบทำบุญ วันหยุดชอบไปวัด เมื่อวานนี้เธอชวนผมไปทำบุญที่วัด ไปงานบวชของเพื่อนเธอในอาทิตย์หน้า
ตอนแรกผมคิดว่าจะไม่ไปเพราะติดงานบางอย่าง แต่ผมมานอนคิด เฮ้ยย เราเองก็เคยไปทำบุญกับเธอบ้างในกลุ่มเพื่อนๆ
และนี่เธอชวนเรา และน่าจะเป็นบุญใหญ่ด้วย ไปช่วยงานบวชไปร่วมงาน ผมเลยตัดสินใจแบบนี้ครับ
"ชาตินี้เห็นทีว่าจะหมดหวัง งั้นเรากับเธอก็สร้างบุญร่วมกันให้มากที่สุด เผื่อไว้ในชาติหน้าหรือชาติต่อๆไป ที่อาจจะมีความหวังมากขึ้น"
คำถาม
ผมคิดแบบนี้ผิดไหมครับ? ในใจอยากไปทำบุญอยู่แล้ว แต่พอเธอชวนมันก็ยิ่งทำให้เราตัดสินใจง่ายขึ้น
การได้ทำบุญร่วมกันด้วยใจบริสุทธิ์และมีแอบแฝงบ้าง ถือว่าจะได้บุญ และมีโอกาสได้ตามที่ผมต้องการไหมครับ?
การที่เราได้สร้างความดีร่วมกัน ถือว่าเราได้มีความดีที่เสมอเหมือนกัน ซึ่งความดีนั้นก็จะส่งผลบุญให้เรานั้นได้มีบุญหนุนนำตนเอง
ซึ่งเป็นความดีที่เสมอกัน บุญที่ทำร่วมกันก็จะค้ำหนุนให้มีบุญเสมอกัน
เมื่อมีบุญเสมอกันก็มีเหตุปัจจัยให้ได้พบเจอกันด้วยอำนาจแห่งบุญนั้น แต่ก็ไม่ได้จำเป็นว่า จะต้องเจอกันในทุกภพทุกชาติไป
เพราะบางที บางคนเขาอาจมีบุญมากพอที่จะพ้นทุกข์
เมื่อเขาพ้นทุกข์แล้ว เขาก็ไม่ต้องกลับมาเกิดอีก จึงไม่จำเป็นว่าจะได้พบกันอีก ในภพในชาติต่อไป...