ละครเรื่องนี้สะท้อนให้เห็นในศีล 5 ทุกข้อ อันได้แก่
1. ปาณาติปาตา เวรมณี (สิกฺขาปทํสมาทิยามิ) เว้นจากการฆ่าสัตว์ตัดชีวิต
การมีเจตนาฆ่า ทำร้าย หรือทำให้ผู้อื่นเกิดความทุกข์ ไม่ใช่แค่สัตว์ แต่หากรวมถึงมนุษย์ด้วยกันเอง ก็ถือว่าผิดศีลข้อนี้
2. อทินฺนาทานา เวรมณี (สิกฺขาปทํสมาทิยามิ) เว้นจากการลักทรัพย์ เอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้
การลักทรัพย์ของผู้อื่น รวมทั้งการอยากได้อยากมีของผู้อื่นด้วยการขู่บังคับ ขูดรีด และเอาเปรียบผู้อื่น
3. กาเมสุมิจฺฉาจารา เวรมณี (สิกฺขาปทํสมาทิยามิ) เว้นจากการประพฤติผิดในกาม
การผิดลูกผิดเมียผู้อื่น ในละครคือตัวละครหลายตัวผิดข้อนี้เต็มๆ
4. มุสาวาทา เวรมณี (สิกฺขาปทํสมาทิยามิ) เว้นจากการพูดเท็จ คำหยาบ หรือพูดส่อเสียด
การโกหก ใช้วาจาด่าทอผู้อื่น รวมถึงการพูดใส่ร้ายโยนความผิดให้ผู้อื่น
5. สุราเมรยมชฺชปมาทฏฺฐานา เวรมณี (สิกฺขาปทํสมาทิยามิ) เว้นจากการดื่มสุรา และของมึนเมา
การดื่มสุราทำให้สติลดลง เป็นต้นเหตุให้เกิดความประมาท เมื่อประมาทก็เป็นเหตุให้ผิดศีลข้ออื่นๆ ตามมาอีก
ในละครแฝงข้อคิดและศีล 5 ครบทุกข้อ ดูละครแล้วคิดตาม ย้อนดูตัว
ทุกคนสามารถเลือกทางเดินของตนได้ ว่าจะเดินไปในแนวทางไหน ดีหรือร้าย
เหนือสิ่งอื่นใด ละครก็ยังสะท้อนให้เห็นในอีกมุม ยกตัวอย่างจากครอบครัวของเกียว
เกียวเลือกเกิดไม่ได้ ด้วยสภาวะแวดล้อมและการอบรมสั่งสอน จึงปูทางให้ชีวิตเกียวต้องไปทางนั้น
แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า อยู่ที่สำนึกดีของตัวบุคคลด้วย จริงอยู่ที่ว่า เด็กเป็นผ้าขาว พ่อแม่จะแต่งแต้มสีสันลงไปแบบไหนก็ได้
แต่เด็กบางคนที่เติบโตมาในสภาวะครอบครัวแบบนี้ ก็สามารถมีชีวิตและทางเดินที่ดีได้
เกียวเองถึงแม้ว่าจะเลวด้วยกิริยาและคำพูด แต่สิ่งหนึ่งที่เกียวมีคือความกตัญญูต่อพ่อแม่
จะเห็นได้ว่าทุกตัวละคร ต่างได้รับผลกรรมที่ตัวเองก่อ สอดคล้องกับคำสอนที่ว่า กฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ
เกิดมาเป็นมนุษย์ โชคดีที่สุดแล้ว แม้ต้นทุนแต่ละคนจะต่างกันก็ตาม แต่ความเป็นคนมีเท่ากัน
ขอยกพุทธวจนของพระพุทธองค์มาคือ
"สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา พวกเธอทั้งหลายจงถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาทเถิด"
ความแน่นอนคือความไม่แน่นอน ทุกสิ่งที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และต้องดับไปเป็นธรรมดา
ไม่มีใครรู้วันตายของตนเอง ฉะนั้นจึงต้องใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท คิดดี ทำดี อย่าให้กิเลสและตัณหาเข้าครอบงำ
เพราะสุดท้าย ชื่อเสียง เกียรติยศ ความร่ำรวย ความสวย ความหล่อ สิ่งที่ธรรมชาติให้มา ก็ต้องกลับคืนสู่ธรรมชาติตามเดิม
สุดท้ายต้องตายด้วยกันทุกคน และต้องขึ้นเรือลำเดียวกัน ที่อยู่สุดท้ายที่เรียกว่า โลงศพ นั่นคือความหมายที่แท้จริงของ "เรือมนุษย์"
ข้อคิดทางธรรมที่ได้จากละคร ความหมายที่แท้จริงของ "เรือมนุษย์"