ถ้าพ่อแม่ตัวเองทวงบุญคุณ แล้วถ้าผมคิดจะตอบว่า"...เอาชีวิตคืนได้มั้ย"

แม่ผมชอบทวงบุญคุณผมตอนผมทวงตั้งที่ยืมมักจะพูดว่า"ค่าเลี้ยงดูล่ะเอามา" ทั้งที่พ่อผมเป็นคนจ่ายทุกอย่างยังไม่ทวงบุญคุณอะไรเลย จนมาวันหนึ่งทนไม่ไหวหลุดคำด่าออกไป แล้วโดนสวนกลับมาว่า "กูเลี้ยงมาจนโตกูหมดไปเป็นแสนเป็นล้านส่งเรียนมาไม่ได้หา เนรคุณกู" ซึ่งแน่นอนผมมองว่า เค้ามองผมเป็นเส้นทางที่สร้างขึ้นมาเพื่อให้ตัวเองสุขสบายแบบ"กูเลี้ยงมานะ โตขึ้นต้องปลอดหนีให้กู ต้องเงินมาให้กู"ผมมอง อย่างงี้ซึ่งผมจะไม่ทำแต่ผมจะทำให้พ่อสุขสบายแทนเพราะเลี้ยงดูผมมา แกจ่ายทุกอย่างแกไม่บ่นสักคำ แม่ผมไม่ทำอะไรสักอย่างรอกินอย่างเดียวไปบ้านญาติก็ทำตัวอย่างงี้ แต่ผมจะจำไว้ประโยคเดียว พ่อผมต้องอยู่สบาย

แล้วคนอื่นคิดอย่างไงครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ประเด็นนี้เป็นเรื่องน่าสนใจในสังคมไทย

ในสังคมตะวันตกอันมีระบอบประชาธิปไตยเป็นที่ตั้ง จะไม่มี concept เรื่องของความกตัญญู การมีลูกและเลี้ยงลูกถือเป็นหน้าที่ของบุคคลที่พึงมีต่อสังคม ไม่ใช่เรื่องของการสร้างบุญคุณใดๆทั้งสิ้น

ในสังคมตะวันตก เมื่อลูกเรียนจบ ครอบครัวจะผลักดันให้ลูกไปอยู่ที่อื่น มีบ้าน มีงานทำ มีครอบครัวเป็นของตัวเอง และจะไม่มีการทวงบุญคุณใดๆในภายหลัง เพราะถือว่าครอบครัวได้ทำหน้าที่อันพึงกระทำในการเลี้ยงดูเด็กคนหนึ่งจนสามารถสร้างครอบครัวของตัวเองได้แล้ว

สังคมตะวันตกเชื่อว่า ถ้าหากมีการยัดเยียดความเชื่อเรื่องการกตัญญูเข้าสู่ความคิดของประชาชน จะเกิดสิ่งที่เรียกว่า การทำดีเพื่อแลกเปลี่ยนกับการทำชั่ว
การสร้างรูปแบบความคิดที่ว่าถ้าหากเคยช่วยคนคนหนึ่งไว้ แล้วจะสามารถทวงบุญคุณอะไรทีหลังก้ได้ อาจเป็นบ่อเกิดของปัญหาของสังคมรูปแบบหนึ่งที่เรียกว่า "คอรับชั่น" การจำใจยอมทำในสิ่งไม่ดีเพราะอีกฝ่ายที่เคยช่วยเหลือไว้ได้มาขอให้ช่วยทำในเรื่องไม่ดี

เพี้ยนมองบน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่