*อาการเริ่มต้น
1. เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว
2. ปวดท้องบ่อยๆบริเวณต่ำกว่ามดลลูกด้านซ้ายร้าวไปถึงบั้นท้ายและเอวด้านหลัง
3. เหมือนไม่มีแรงและหน้ามืดและมีอาการมึนหัววิงเวียนศรีษะอยู่บ่อยๆ
4. ปวดหัวเฉพาะจุด บางครั้งปวดมากจนรู้สึกเจ็บข้างใน (อันนี้เคยคิดว่าเป็นเพราะเครียดหรือคิดมากจนทำให้ปวดไมเกรนขึ้นเคยทานยาไมเกรนเพื่อระงับอาการปวดหัว)
*อาการเดิมกับที่เพิ่มขึ้นมาตอนนี้
1. ปวดเมื่อยตามเนื้อตัวบางทีเหมือนไม่มีแรงแม้แต่จะก้าวขาขึ้นบันได
2. อาการปวดท้องรุนแรงขึ้นกว่าเดิมบางครั้งปวดจนจุกนั่งปลดทุกข์ในห้องน้ำยังนั่งไม่ได้ และจะสองเดือนมานี้ก็มีเลือดซึ่งเราเข้าใจว่าคือประจำเดือนแต่มีมาแทบทุกอาทิตย์ ปวดท้องคล้ายปวดประจำเดือนแต่หนักกว่ามากและร้าวไปถึงข้างหลังซึ่งก็มีเลือดออกทุกครั้งที่ปวดท้องเหมือนกับประจำเดือน แต่เรามาแทบทุกอาทิตย์แสงอาทิตย์ก็มาเยอะมากๆ.
3. ยังคงมีอาการมึนๆหน้ามืดบางทีเหมือนเดิมยิ่งตอนลุกขึ้นยืนหรือนั่งเร็วเกินไปจะหน้ามืดจนหูอื้อไปเลย ส่วนตัวเคยคิดว่าเพราะเสียเลือดมากไป.
4.อาการปวดหัวรุนแรงมากขึ้น หลายครั้งที่มีอาการปวดรุนแรงจนรู้สึกเจ็บข้างในเหมือนโดนเข็มทิ่มตั้งแต่ท้ายทอยด้านซ้ายมากลางกระหม่อมจนถึงบริเวณรอบดวงตาด้านซ้ายไปจนกกหูด้านซ้ายเช่นกันที่และสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็มีอาการปวดหัวรุนแรงเหมือนเดิมปวดมากจนน้ำตาแตกในขณะที่ปวดหัวก็ดันมีเลือดไหลออกมาทางจมูกด้วยอีก ซึ่งน่าจะเป็นเลือดกำเดาแต่ปรกติแล้วเราไม่เคยมีอาการเลือดกำเดาไหลง่ายๆแบบนี้ เดือนนี้สองครั้งแล้วที่มีเลือดพุ่งปรี๊ดออกจากจมูกตอนที่อาการปวดหัวกำเริบ.
5. อาการที่เพิ่มขึ้นมาจนสังเกตุได้คือผมร่วงและร่วงเยอะเกินไปสำหรับคนปรกติ ยิ่งถ้าอาบน้ำและต้องสระผมตอนล้างหัวยิ่งเห็นได้ชัดเจนเลยว่าถ้าไม่ใช่ผมที่ร่วงเพราะเพิ่งจะคลอดลูกมาได้ไม่นาน ก็คิดว่าผมร่วงเพราะเป็นมะเร็งหน่ะค่ะ
บอกตามตรงว่าตอนนี้คือเริ่มกังวลสองจิตสองใจที่จะไปตรวจ คือกลัวจะรู้ว่าตัวเองป่วยจริงๆ กลัวว่าอาจจะเป็นโรคอะไรที่ร้ายแรงมั้ย! จากปรกติตั้งแต่เด็กจนพ้นเบญจเพศมาไม่เคยเจ็บไข้ไม่สบายจนล้มหมอนนอนโรงพยาบาลเลยนอกจากป่วยการเมืองแล้วชีวิตไม่เคยต้องป่วยหนักจนต้องส่งโรงพยาบาลจริงๆเลย แต่พออายุพ้น27ก็เริ่มต้นปีด้วยการผ่าตัดเนื้องอกเลยคือครั้งแรกในชีวิตที่ต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะป่วยจริงๆ. ผ่านมาอีกไม่กี่เดือนแผลผ่าตัดไม่ทันหายดีก็ได้ป่วยจริงๆอีกเป็นครั้งที่สอง ต้องถูกหามส่งโรงพยาพาลในวันเกิดตัวเองพอดีเพราะติดเชื้อในกระแสเลือด ตั้งแต่นั้นมารู้สึกว่าร่างกายไม่เหมือนเดิมอีกเลยคอยจะเจ็บจะป่วยอยู่ตลอด กลัวการที่จะต้องไปนอนโรงพยาบาลนานๆอีก.. ไม่ใช่ว่าจะไม่ไปหาหมอนะคะ แต่อยากจะลองเช็คดูก่อนเผื่อว่ามีคนที่รู้เกี่ยวกับอาการแบบนี้ หรืออาจจะแนะนำอะไรเบื้องต้นได้บ้าง ขอบคุณค่ะ
ถ้าหากร่างกายมีอาการดั่งต่อไปนี้มีโอกาศเสี่ยงที่เราอาจจะเป็นโรคอะไรร้ายแรงได้มั้ย?
1. เมื่อยเนื้อเมื่อยตัว
2. ปวดท้องบ่อยๆบริเวณต่ำกว่ามดลลูกด้านซ้ายร้าวไปถึงบั้นท้ายและเอวด้านหลัง
3. เหมือนไม่มีแรงและหน้ามืดและมีอาการมึนหัววิงเวียนศรีษะอยู่บ่อยๆ
4. ปวดหัวเฉพาะจุด บางครั้งปวดมากจนรู้สึกเจ็บข้างใน (อันนี้เคยคิดว่าเป็นเพราะเครียดหรือคิดมากจนทำให้ปวดไมเกรนขึ้นเคยทานยาไมเกรนเพื่อระงับอาการปวดหัว)
*อาการเดิมกับที่เพิ่มขึ้นมาตอนนี้
1. ปวดเมื่อยตามเนื้อตัวบางทีเหมือนไม่มีแรงแม้แต่จะก้าวขาขึ้นบันได
2. อาการปวดท้องรุนแรงขึ้นกว่าเดิมบางครั้งปวดจนจุกนั่งปลดทุกข์ในห้องน้ำยังนั่งไม่ได้ และจะสองเดือนมานี้ก็มีเลือดซึ่งเราเข้าใจว่าคือประจำเดือนแต่มีมาแทบทุกอาทิตย์ ปวดท้องคล้ายปวดประจำเดือนแต่หนักกว่ามากและร้าวไปถึงข้างหลังซึ่งก็มีเลือดออกทุกครั้งที่ปวดท้องเหมือนกับประจำเดือน แต่เรามาแทบทุกอาทิตย์แสงอาทิตย์ก็มาเยอะมากๆ.
3. ยังคงมีอาการมึนๆหน้ามืดบางทีเหมือนเดิมยิ่งตอนลุกขึ้นยืนหรือนั่งเร็วเกินไปจะหน้ามืดจนหูอื้อไปเลย ส่วนตัวเคยคิดว่าเพราะเสียเลือดมากไป.
4.อาการปวดหัวรุนแรงมากขึ้น หลายครั้งที่มีอาการปวดรุนแรงจนรู้สึกเจ็บข้างในเหมือนโดนเข็มทิ่มตั้งแต่ท้ายทอยด้านซ้ายมากลางกระหม่อมจนถึงบริเวณรอบดวงตาด้านซ้ายไปจนกกหูด้านซ้ายเช่นกันที่และสองอาทิตย์ที่ผ่านมา ก็มีอาการปวดหัวรุนแรงเหมือนเดิมปวดมากจนน้ำตาแตกในขณะที่ปวดหัวก็ดันมีเลือดไหลออกมาทางจมูกด้วยอีก ซึ่งน่าจะเป็นเลือดกำเดาแต่ปรกติแล้วเราไม่เคยมีอาการเลือดกำเดาไหลง่ายๆแบบนี้ เดือนนี้สองครั้งแล้วที่มีเลือดพุ่งปรี๊ดออกจากจมูกตอนที่อาการปวดหัวกำเริบ.
5. อาการที่เพิ่มขึ้นมาจนสังเกตุได้คือผมร่วงและร่วงเยอะเกินไปสำหรับคนปรกติ ยิ่งถ้าอาบน้ำและต้องสระผมตอนล้างหัวยิ่งเห็นได้ชัดเจนเลยว่าถ้าไม่ใช่ผมที่ร่วงเพราะเพิ่งจะคลอดลูกมาได้ไม่นาน ก็คิดว่าผมร่วงเพราะเป็นมะเร็งหน่ะค่ะ
บอกตามตรงว่าตอนนี้คือเริ่มกังวลสองจิตสองใจที่จะไปตรวจ คือกลัวจะรู้ว่าตัวเองป่วยจริงๆ กลัวว่าอาจจะเป็นโรคอะไรที่ร้ายแรงมั้ย! จากปรกติตั้งแต่เด็กจนพ้นเบญจเพศมาไม่เคยเจ็บไข้ไม่สบายจนล้มหมอนนอนโรงพยาบาลเลยนอกจากป่วยการเมืองแล้วชีวิตไม่เคยต้องป่วยหนักจนต้องส่งโรงพยาบาลจริงๆเลย แต่พออายุพ้น27ก็เริ่มต้นปีด้วยการผ่าตัดเนื้องอกเลยคือครั้งแรกในชีวิตที่ต้องเข้าโรงพยาบาลเพราะป่วยจริงๆ. ผ่านมาอีกไม่กี่เดือนแผลผ่าตัดไม่ทันหายดีก็ได้ป่วยจริงๆอีกเป็นครั้งที่สอง ต้องถูกหามส่งโรงพยาพาลในวันเกิดตัวเองพอดีเพราะติดเชื้อในกระแสเลือด ตั้งแต่นั้นมารู้สึกว่าร่างกายไม่เหมือนเดิมอีกเลยคอยจะเจ็บจะป่วยอยู่ตลอด กลัวการที่จะต้องไปนอนโรงพยาบาลนานๆอีก.. ไม่ใช่ว่าจะไม่ไปหาหมอนะคะ แต่อยากจะลองเช็คดูก่อนเผื่อว่ามีคนที่รู้เกี่ยวกับอาการแบบนี้ หรืออาจจะแนะนำอะไรเบื้องต้นได้บ้าง ขอบคุณค่ะ