ความรู้สึกตอนนี้คือเหนื่อยที่จะพูด เหนื่อยที่จะระบาย เพราะพูดไปก็กลายเป็นคนอ่อนแอที่มีทัศนคติติดลบ  คนเข้มแข็งต้องคิดบวก
แต่นี่ก็เหนื่อยที่จะบวก หมดแรงจะรบแล้วอะ
เมื่อก่อนเวลาเครียดก็อยากพูดให้ใครสักคนได้ฟัง ไ้ให้คำปรึกษา แต่เดี๋ยวนี้ไม่อยากได้แม้แต่คนรับฟังแล้วด้วยซ้ำ อยากจะหนีหายไปอยู่คนเดียวสักพักเลย ไม่ต้องมีคนปลอบ เพราะไม่อยากฟังแล้วคำว่าสู้ๆ คำว่าอย่าคิดมาก คำว่ามองโลกในแง่ดีเข้าไว้ คำว่ามองคนที่เขาลำบากกว่าเรา จะได้รู้ว่าเรายังโชคดีกว่า 
เมื่อก่อนเคยฟังแล้วโอเค แต่เดี๋ยวนี้ ยิ่งฟังแล้วยิ่งเหนื่อย เลยไม่อยากพูด ไม่อยากบอกกับใครทั้งนั้น เพราะถึงพูดไปก็ไม่รู้สึกดีขึ้น
เคยมีคนบอกใช่มั้ยว่าอึดอัดใจก็ต้องระบาย แต่ถ้าระบายแล้วอึดอัดใจหนักกว่าเดิมก็ขอบายอะ ไม่พูด ไม่บ่น ไม่ระบายแล้วก็ได้ ฝืนทำเหมือนว่ายังไหว บำบัดจิตตัวเองไปวันๆ เอาอยู่บ้าง เอาไม่อยู่บ้างวนๆไป ถ้าสักวันทนไม่ไหว ถ้าฟิวส์ขาดก็ให้มันระเบิดไปเลย