เราทะเลาะกับแม่แทบทุกวันเลย ส่วนใหญ่ก็เป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆเท่านั้น แต่พอรู้ตัวอีกทีมันก็กลายเป็นรุนแรงทุกที วันนี้ทะเลาะกันแรงที่สุดแล้วมั้งคะ เขาลงไม้ลงมือกับเรา..เขาเคยทำแบบนี้ครั้งนึงตอนเราอยู่ ม.ต้น ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองที่เขาทำแบบนี้ ครั้งนี้เราสู้กลับค่ะ แต่เราสู้แรงเขาไม่ได้หรอกค่ะ เราเหนื่อย เราท้อ เราไม่อยากรับรู้อะไรทั้งนั้น ไม่อยากตื่นไปเรียน ไม่อยากหายใจ อยากนอนหลับแล้วตายไปเลย เราควรทำยังไงดี เราจะเป็นโรคซึมเศร้ามั้ยคะ
ปล.เรายอมรับแบบเถียงไม่ได้เลยว่าเราดื้อไม่ค่อยฟังเวลาแม่สั่งอะไร แต่ไม่ฟังแค่เรื่องในบ้านเท่านั้นนะคะอย่าเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นเด็กเถลถไล
เหนื่อยค่ะ อยากหายไปจากโลกนี้
ปล.เรายอมรับแบบเถียงไม่ได้เลยว่าเราดื้อไม่ค่อยฟังเวลาแม่สั่งอะไร แต่ไม่ฟังแค่เรื่องในบ้านเท่านั้นนะคะอย่าเข้าใจผิดคิดว่าเราเป็นเด็กเถลถไล