เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อปลายเดือนที่แล้วนี่เอง ทั้งบ้านป่วยไม่สบายเป็นหวัดกันทั้งบ้านไม่ยอมหายเกือบเดือน เราก็โดนเทมเปอร์ (ตัวกดกาแฟที่เป็นเหล็ก หนักประมาณ 1 กิโลได้เพราะเป็นเหล็กตัน) หล่นใส่เท้าโดนนิ้วก้อยที่เท้าข้างขวา เป็นสีม่วงเลยค่ะ ไปหาหมอ พบว่ากระดูกปลายนิ้วก้อยแตก พ่อก็เห็นว่าที่บ้านเรานี่เริ่มแย่ละ มีแต่สิ่งไม่ดี บวกกับพ่อเราพอมีเซนต์เลยบอกให้ไปทำบุญ ก่อนจะถึงเหตุการณ์นี้ มีพระใหม่ ก็เป็นญาติกันนิแหละมาฉันเพลที่บ้านตาเราก็มองไปเห็นเหมือนมีคนนั้งพับเพียบอยู่ที่มุมด้านในของบ้าน เราก็งงสิ เข้ามาได้ไง แต่ดูไม่ออกว่าหญิงหรือชาย คราวนี้มาต่อเรื่องที่ว่าพ่อมีเซนต์ พ่อบอกเวลาเช้าๆ พ่อจะตื่นเป็นคนแรก พ่อจะเห็นเงาดำๆใหญ่ๆ ผ่านไปแต่เขาอยู่ข้างล่างนะ ไม่ได้มายุ่งกับข้างบน พอพ่อบอกอย่างนี้ก็ไปทำบุญ เราตั้งใจไปหาท้าวเวสสุวรรณ ที่วัดจุฬามณีเลยค่ะ ว่าจะถวายสังฆทานด้วย ไปถึงปุ๊บเดินผ่านตรงศาลาวัดที่มีพระพุทธองค์หินอ่อนสวยๆ เราอยู่ๆก็ขนลุกขึ้นมาโดนไม่มีสาเหตุ เข้าไปถวายสังฆทาน รู้สึกทำไมรู้สึกเย็นๆที่หน้าตัก แต่ไม่ได้บอกใคร ถวายเสร็จ พระท่านเรียกว่าจะให้พระเรา เราก็เอื้อมมือไปรับเป็นท้าวเวสสุวรรณค่ะ องค์เล็กๆ แล้วคืนนั้นไม่รู้ว่าเป็นความมะโนไปเองรึป่าวไม่รู้นะ เราฝันว่าเราเดินออกมาจากห้องนอน เราถือไม้เท้าออกมาด้วย มาหยุดเดินตรงหัวบันไดมันจะเป็นช่องๆเพื่อนๆนึกออกนะคะ สักพักจู่เราก็เคาะไม้เท้า เสียงในฝันคือดังมาก มันกังวานไปทั้งบ้านเคาะจนเหมือนมีใครไม่รู้เงยหน้าขึ้นมามองเราค่อยๆปรากฎกายออกมา เราเข้าใจว่าเป็นผี ที่เห็นแบบแต่งตัวธรรมดา 2 สีดำ 1 รวม 3 ตัวจ้าจากนั้นเราก็พูดออกมาเองว่า ออกไป ออกไปให้หมด เสียงแข็งอะ แต่เป็นเสียงเรานะ แล้วก็เคาะไม้เท้าต่อ เรามองลงมาข้างล่างภาพที่เห็นผีค่อยๆวับหายไปทีละตัวจนหมด แล้วเราก็มาดูไม้เท้าที่เราถืออยู่ มันเป็นสีออกทองๆ ส้มๆ เป็นเกลียวเงาวับ เป็นเนื้อไม้แกนกลางเหมือนเป็นทองเป็นไส้ข้างในอีกที เห็นแบบนั้นแล้วเราก็ตื่น มาเล่าให้พ่อฟัง พ่อบอกเป็นกายทิพย์ เราก็หื้อ!! โคตรเท่เลยเราถอดจิตไล่ผีได้ เราคิดว่าคงเป็นเพราบารมีของปู่เวสเราถึงผ่านเคราะห์ต่างๆมาได้ สาธุค่ะ