จาก http://www.thaibma.or.th/EN/Investors/Individual/Blog/2019/02042019.aspx
คือสงสัยตรงที่ว่า ผู้ถือหน่วยลงทุนจะมีผลเสมือนถูกเก็บภาษี 15% จากคูปองหน้าตั๋ว และ ไม่สามารถขอคืนภาษีแม้ฐานภาษีต่ำกว่า 15%
- นี่ละทำไมถึงขอคืนภาษีไม่ได้ ในขณะที่ หุ้นกู้ หุ้น พันธบัตร ขอคืนภาษีที่หักไปได้ถ้าฐานภาษีไม่ถึง แต่พอเป็นผู้ถือหน่วยลงทุนกองทุนรวมตราสารหนี้ กลับขอคืนภาษีไม่ได้เพราะอะไร เงินที่ บลจ.(กองทุนรวม) นำไปซื้อตราสารหนี้ ก็เป็นเงินที่มาจากผู้ถือหน่วยลงทุน ผู้ถือหน่วยลงทุนจึงเป็นเจ้าของตราสารหนี้ตัวจริงไม่ใช่บลจ.   บลจ.(กองทุนรวม)เป็นแค่ตัวแทน(ซึ่งเก็บค่าการจัดการ,ค่าผู้ดูแลผลประโยชน์,ค่านายทะเบียน,และค่าใช้จ่ายอื่น ,แถมบางกองยังมีการเก็บค่าธรรมเนียมการขายและ/หรือค่าธรรมเนียมการรับซื้อคืน) ดังนั้นบลจ.เสมือนเป็นนายหน้าทำหน้าที่แทนผู้ถือหน่วยลงทุนเท่านั้น ผู้ที่ซื้อกองทุนรวมส่วนหนึ่งก็เป็นรายย่อยที่ตามไปซื้อ หุ้นกู้ หุ้น ไม่ไหว เช่น หุ้นกู้ ขายครั้งละ แสนขึ้นไป แถมส่วนมากก็ขายให้นลท.รายใหญ่ รายย่อยส่วนมากที่ซื้อครั้งละน้อยๆคงซื้อได้แค่กองทุนรวมซึ่งไม่สามารถขอคืนภาษีที่หักไปได้ เช่นนี้รายย่อยคนรายได้น้อยก็เหมือนถูกรังแกไปโดยปริยาย นี่เรียกว่าความเป็นธรรมหรือ?