O ยี่สิบหก มิถุนา หมุนมาจบ
บรรณภพความร้อยจึงค่อยเผย
บันดลรูปกรองคำ .. ร่วมรำเพย
ความเอื้อนเอ่ยสดุดี-ผู้ปรีชา
O แม้นล่วงลับพ้นผ่านมานานคาบ
ยังเสพทราบถ้อยคำ .. อันล้ำค่า
ทุกสำนวนกรองกลั่น ถ้อยพรรณา
ยังยากหาเปรียบคุณ .. แห่งสุนทรีย์
O ท่วงทำนองกาพย์กลอนสุนทรท่าน
แผ่ไพศาล, จำหลักเป็นศักดิ์ศรี
อุปไมยอุปมาแห่งวาที
ฤาอาจมี-เหมือนแม้น .. ทั้งแผ่นดิน
O รังสรรค์พจน์สืบทอดตลอดแคว้น
เหมือนแผ่แสนยาฉันท์ .. ด้วยวรรณศิลป์
ไพเราะภาษร้อยประนัง .. เพียงหลั่งริน-
ย่อมหนุนจินตนาการขึ้นผ่านรู้
O ร้อยนิราศบอกเรื่อง - แต่เบื้องพู้น-
ทั้งอาดูร, รมย์รื่นย้อนคืนสู่
สิ้นร่มโพธิ์ร่มเย็น .. เคยเอ็นดู
เหมือนสิ้นภู่สิ้นภาพให้กราบกราน
O สัมผัสคร่อมปลายวรรคจำหลักรส
พรรณาบทเจื้อยแจ้ว ย่อมแว่วหวาน
วรรณศิลป์เบื้องนั้น .. เบื้องบรรพกาล
เยี่ยงคีตกลั่นบรรสารรสผ่านรอ
O ยี่สิบหก มิถุนา หมุนมาครบ
การบรรจบความกรอง - ใช่ .. พร้องขอ
หากต้องด้วย คำความ .. จึงงามพอ-
ร่วมสืบต่อระเบียบบรรณ .. นิรันดร์ไป