๏ เอกเจ็ด โทสี่ สร้าง         บังคับ โคลงแล
ตำแหน่งคำ กำกับ             มั่นไว้
ฉันทลักษณ์ โคลง นับ       ว่ายาก จริงเวย
โคลงเดี่ยว จบง่าย ได้        ดั่งผู้พ่อสอน ๚ะ๛

วลีร้อยชุดโคลงสี่สุภาพ

๏ ร้อยโคลง โยงผูกถ้อย    วาที 
ดั่งเชือกโยง นาวี               ล่องน้ำ
เรือยนค์ ลากนำ มี             เชือกลาก จูงแล
ฝ่ากระแสชล ซ้ำ               ชัดให้ลอยหลง

๏ โคลงเรือ เราล่องโล้       โคลงเคลง
คีตกวี บรรเลง                   เร่งเร้า
ศิลปะ เรือเพลง                 พ่อแม่ 
ขาดตกบกพร่อง เศร้า        ศิษย์สร้างวรรณศิลป์

๏ ขวัญจินตกวิ เจ้า            จอมขวัญ
มรดก คุณค่าอนันต์            นี่นี้
ถนนกวี จะมีวัน                  ใดเล่า
เหล่ากวี นำชี้                    เชือกร้อยโยงเรือ

๏ หน่อเนื้อกวีใหม่ ให้        เห็นหน
สานต่อ โคลงสี่ มนต์         แม่ไม้
รุ่นต่อรุ่น ต่อกล                 กวีพ่อ
จำหลัก ลิขิต ไว้                กู่วู้กวีโวย ๚ะ๛             

15.13 น.