จะเล่าก่อนว่าปกติจะทะเลาะกับแม่บ่อยมากแล้วแม่ก็จะชอบตีชอบด่าด้วยคำแรงๆ จริงๆที่โดนด่าเพราะว่าขี้เกียจค่ะอันนี้ก็ยอมรับนะ ถ้าถามว่าทำมั้ยก็ทำแต่หลายๆวันค่อยทำคือแล้วแต่อารมณ์อะค่ะรู้ตลอดนะคะที่แม่ด่าเพราะว่าเป็นห่วง แต่เป็นคนที่ไม่ชอบให้ใครมาบังคับให้ใครมาสั่งแล้วก็จะโดนแม่ด่าอย่างเงี้ยบ่อยๆแล้วพอแม่เริ่มด่าแรงๆเริ่มด่าบ่นมากๆก็เริ่มรำคาญค่ะมีเถียงค่ะแต่ไม่ทุกครั้งหรือเรียกว่าส่วนใหญ่ก็ได้5555 เพราะว่าเป็นคนไม่ยอมคนค่ะ แล้วเรื่องก็เกิดเมื่อประมาณ 2 วันที่แล้วคือไปเรียนแล้วก็ไปเรียนพิเศษกลับมาประมาณเกือบ 2 ทุ่มได้ค่ะแต่ว่าเรามีปัญหากับแม่ตั้งแต่ตอนอยู่ในรถคือเราบอกแม่ว่าวันเสาร์นี้หนูไปเช่าชุดไทยที่ให้เพื่อนลงประกวดงานวันภาษาไทยที่โรงเรียนนะ แม่ก็พูดประมาณแบบว่านัดไอ้นั่น(แฟนเรา)ไว้ป่าวล่ะแล้วคือรู้นะคะว่าเขาพูดกันเอาไว้ว่าไม่อยากให้เราเสียคนแต่แม่เคยพูดก่อนหน้านี้แล้วว่าไม่ต้องนัดไปไหนกับแฟนเรานะออกแนวห้ามเลยอะค่ะ นี่ตั้งแต่คบกับแฟนมาไม่เคยไปไหนกันสองต่อสองเลยค่ะถ้าเวลาไปเที่ยวจะมีเพื่อนไปด้วยตลอดก็บอกแม่แล้วนะคะว่าเออไม่เคยทำอะไรเสียๆหายๆเขาก็ออกแนวไม่ชอบอะไรอย่างเงี้ย พอแม่มาพูดอย่างงี้คือแบบไม่เข้าใจแม่มากๆว่าจะไม่ให้เจอกันเลยหรอ นิดนึงก็ไม่ได้หรอแค่ไปเที่ยวเราก็โมโหเลยค่ะเพราะแม่พูดเหมือนแบบว่าเราเป็นคนแบบนั้นซึ่งแม่จะเป็นคนที่คิดลบๆกับเราตลอด แม่ไม่เคยคิดว่าเราจะทำตัวดีเลยค่ะคือแค่การที่ขี้เกียจไม่ทำนู่นทำนี่แม่ก็สามารถคิดไปไกลแล้วอะว่าเราเป็นคนเห็นแก่ตัว เป็นคนที่ไม่เชื่อฟังพ่อแม่แต่เราฟังเขานะคะแค่บางทีก็แอบรำคาญแต่ทุกคำที่เขาพูดมาเราฟังหมด ส่วนทำตามมั้ยก็ทำตามหมดยกเว้นทำงานบ้านค่ะ55555 ไอ้เราก็ทำนะงานบ้านแต่แค่แม่ต้องสั่งอะว่าให้ทำอะไร งานของตัวเองก็ทำนะคะงานบ้านอะทำเป็นหมดแต่มันติดอยู่ที่ความขี้เกียจเนี่ยแหละค่ะ ทีนี้มาต่อเรื่องที่โมโหแม่ในรถก็โมโหเสร็จก็โวยวายเลยค่ะเพราะเป็นคนขี้โวยวายมากๆแต่สักพักก็เงียบ พอถึงห้องก็นอนเลยค่ะแบบนอนเล่นโทรศัพท์แล้วทีนี้ผ้าที่ซักยังไม่ได้พับแม่ก็ยืนหน้าประตูแล้วก็ด่าๆๆเราก็เอ้อทำก็ได้ พอทำเสร็จก็นอนต่อทีนี้เผลอหลับค่ะแต่ยังไม่ได้อาบน้ำแม่ก็เดินเข้ามาในห้องเลยละก็ตีแบบแรงมากๆจนแบบเราสะดุ้งเลยอะค่ะแล้วก็แย่งโทรศัพท์จากมือเราไปไอ้คนที่พึ่งแบบงัวเงียก็โมโหดิก็เลยแย่งกลับมาละก็โวยวายเพราะว่าไม่ชอบที่แม่ทำแบบนี้คือเราแค่เผลอหลับแค่ยืนเรียกยืนด่าก็ได้ค่ะให้เราตื่นแต่ไม่รู้ว่าใครเป็นมั้ยเวลาที่แบบโดนปลุกจะอารมณ์ไม่ดีอะแล้วยิ่งเรากำลังหลับอยู่แล้วมาปลุกโดนการตีแรงๆเป็นอะไรที่เราไม่ชอบเลย พอโวยวายแม่ก็โมโหคือเราพูดไปว่าแม่จะอะไรนักหนา เราเชื่อว่าทุกคนเคยด่าพ่อด่าแม่ในใจเพราะด่าด้วยความไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำเราขนาดนี้ซึ่งเราเคยด่าเขาในใจแต่เราไม่เคยพูดออกไปเพราะว่ายังไงเขาก็เป็นแม่ที่ให้กำเนิดเรามา อย่างมากสุดก็ด่ากับตัวเองเรารู้ว่ามันบาปนะแต่เหมือนเป็นการระบายอารมณ์อะแล้วเราก็ยอมรับในบาปที่เราทำ แล้วทีนี้เขาก็วิ่งจะมาตีแล้วไอ้เราก็ทำไรไม่ถูกก็ป้องกันตัวด้วยการเอามือดันแล้วเราอะนั่งขัดสมาธิอยู่พอแม่จะวิ่งมาตีก็เอามือแล้วเท้ามันก็ดันไปด้วยเพราะแม่แรงเยอะแต่ไม่ได้ถีบนะคะคือเอาเท้าดันอยู่แค่ขาแม่แล้วแม่ก็วิ่งไปหยิบพัดมาจะตีเรา เราก็เอามือดันต้นแขนแม่แล้วก็บอกให้แม่ออกไป ออกไปเลยไรงี้ตอนนั้นร้องไห้ไปด้วยนะคะ เรากับแม่ก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยจนพอตอนเช้าเรากลับมาจากที่เรียนพิเศษพ่อก็บอกว่าแม่มาร้องไห้กับพ่อว่าแม่เลี้ยงถีบแม่ตกเตียงแม่ยังไม่สู้เลยเราก็แบบงงๆว่าเอ้าเราสู้หรอวะคือแค่ดันเพื่อไม่ให้เขาตีแต่ตั้งแต่เกิดมาโดนเขาตีมาทุกครั้งไม่เคยคิดสู้เลยเพราะว่าเขาเป็นแม่เรา เราจะสู้ทำไม พอสายๆวันนี้ย่าโทรมาเพราะว่าพ่อไปเล่าให้ย่ากับพวกอาๆฟังว่าเนี่ยเราทะเลาะกับแม่นะบอกว่าเราเอาตีนถีบแม่นะเราก็แบบเห้ยยไปถีบแม่ตอนไหน แม่ก็บ่นๆเราให้ย่าฟังแล้วก็ร้องไห้ด้วยเรารู้ว่าการที่ทำให้พ่อแม่ร้องไห้นั้นบาปหนักแต่เราไม่รู้จะทำยังไงเพราะเราไม่ได้ถีบเขาจริงๆ จะไปขอโทษแต่ได้ยินแม่พูดกับย่าว่าไม่อยากเลี้ยงเราแล้ว ไม่อยากส่งเสียเรียน แล้ววันนั้นที่เราทะเลาะกับเขาเขาด่าเราว่าลูกทรพี เลวบ้าง ไม่น่าให้เกิดมาบ้างแล้วตอนนั้นคือเราโคตรเคว้งคว้างอะว่าแบบถ้าไม่ต้องการเราจริงๆถ้าเราเป็นลูกที่แย่มากๆจริงๆทำไม่ฆ่าทิ้งไปแต่แรกจะให้เกิดมาทำไม รู้นะคะว่าเขาพูดไปเพราะความโมโหแต่คำพูดเขามันทำร้ายจิตใจเรามากเลยนะเราแอบร้องไห้ตลอดเลยว่าไม่มีใครต้องการเรา พี่น้องเราก็ไม่มีเป็นลูกคนเดียวไม่มีใครคอยเป็นที่ระบายเหมือนพี่น้องคนอื่น เขาด่าเขาตีเราแรงๆแบบนี้มาหลายปีแล้วค่ะเข้าใจนะคะที่ทำไปเพราะหวังดีแต่ต้องทำแรงขนาดนี้มั้ยคะ คำพูดของแม่ทำร้ายเราที่สุดแล้วเพราะเราเป็นคนคิดมากถึงขึ้นมากๆ เราควรทำยังไงดีคะ? กระทู้แรกอาจจะงงๆไปบ้างก็ขออภัยนะคะ🙏