- แม่เหล็กไม่มีพลังงานไฟฟ้าเลยไม่โดนไฟดูด  (เราไม่โดนแม่เหล็ดดูดด้วยเพราะเราไม่ใช่เหล็ก)
- ไม่มี
- ไม่จำเป็น เพราะสนามไฟฟ้าเกิดจากการเหนี่ยวนำโดยสนามแม่เหล็กก็ต่อเมื่อนามแม่เหล็กมีเส้นแรงสนามตัดผ่านวัตถุที่ตอนสนองสนามแม่เหล็ก เช่น ใน generator (เครือ่งปั่นไฟ) สนามแม่เหล็กวิ่งตัดผ่านขดลวดทองแดงถึงจะเกิดสนามไฟฟ้า หรือสนามแม่เหล็กที่มากระทบสายอากาศหรือ sensor ที่ออกแบบมาให้ตอบสนองสนามแม่เหล็กแล้วเกิดเป็นสนามไฟฟ้า แต่ในบางกรณีก็มีสนามแม่เหล็กและสนามไฟฟ้าเกิดพร้อมกันและซึ่งกันและกันเช่นการส่งสัญญาณคลื่นวิทยุจากสายอากาศจะทำให้เกิดการเหนี่ยวนำซึ่งกันและกันระหว่างสนามแม่เหล็กและสนามไฟฟ้าแม้ผ่านในอวกาศที่ไม่มีอากาศก็ยังมีสนามแม่เหล็กไฟฟ้าเหนี่ยวนำซึ่งกันและกันอยู่จนพลังงานเจือจางหมดไป นั่นหมายความว่าสนามแม่เหล็กและสนามไฟฟ้าจะเกิดซึ่งกันและกันได้ก็ต่อเมื่อมีรูปแบบ
- ไม่ได้เพราะการเคลื่อนที่ของประจุไฟฟ้าอย่างเดียวไม่จำเป็นต้องเกิดสนามแม่เหล็ก การเคลื่อนที่ของประจุดไฟฟ้าที่ทำให้เกิดสนามแม่เหล็กต้องมีรูปแบบเช่น เคลื่อนที่เเป็นวงกลมโดยมีแท่งเหล็กอยู่ตรงกลาง ถึงจะเกิดสนามแม่เหล็กตรงหัวท้ายแกนเหล็ก เป็นต้น หรือก่อนการเกิดฟ้าผ่าก็มีสนามไฟฟ้าระหว่างเมฆกับพื้นดินสูงมากก็ไม่มีการเกิดสนามแม่เหล็กเพียงพอจะดูดอะไรให้ลอยขึ้นมา
-ไม่ใช่อันเดียวกัน ยกตัวอย่างสนามแม่เหล็กคือเส้นแรงสนามระหว่างแม่เหล็ก N กัน S ดูดกันหรือ  N กับ N ผลักกัน เรามองด้วยตา ไม่รู้สึกสัมผัสได้ แต่มีเส้นแรงสนามอยู่ตรงหัน ...... สนามไฟฟ้าเช่น ระหว่างหวีหรือแท่งอัมพันกับเส้นขนหรือกระดาษแห้งๆ สนามระหว่างแผ่น capacitor หรือสนามไฟฟ้าระหว่างเมฆกับพื้นดิน สนามไฟฟ้าระหว่าง L กับ N เหล่านี้จะมองเห็นก็ต่อเมื่อมันอยู่ใกล้กันมากพอหรือมีตัวกลางมาทำให้มีการถ่ายเทประจุ เช่น ตอนฝนตกเมฆความชื้นเป็นตัวกลางที่ดีที่จะทำให้คลายประจุ หรือตอนเกิดการประทุของภูเขาไฟที่เถ้าลอยสูงไปถึงฟ้าทำให้มีการถ่ายเทประจุง่ายขึ้นตอนเกิดภูเขาไฟประทุกจะมีฟ้าผ่าเกิดตามมาด้วยเสมอ หรือตอนยกสะพานไฟไฟฟ้าแรงสูงจะเห็นประจุไฟฟ้าอาร์กผ่านอากาศ หรือตอนอากาศแห้งๆ แล้วแตะคนอื่นดังเปรี๊ยะ