"สามก๊ก ฉบับวินทร์ เลียววาริณ"

เนื้อหาโดยสังเขป

 เล่าแต่ละเหตุการณ์ในรูปเรื่องสั้น แล้วร้อยต่อกันเป็นนวนิยาย คล้ายกับกลวิธีการเล่าเรื่องของประชาธิปไตยบนเส้นขนานขนาน นั่นคือแต่ละเรื่องจะมีคอนเส็ปต์เอกเทศของมันเอง ขณะเดียวกันก็ใช้เทคนิคแนวทดลองเชิงรูปแบบ นำเสนอแนวคิดทางการเมือง สังคม หรือความเป็นมนุษย์ที่น่าสนใจ หลายตอนตีความใหม่ต่างจากต้นฉบับ

มองดูสภาพบ้านเมืองในรอบหลายสิบปีนี้ ไม่มีเหตุการณ์ใดที่ไม่อยู่ใน สามก๊ก มาก่อน แม้จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเมือง การแก่งแย่งชิงอำนาจ แต่ขอบข่ายของ สามก๊ก นั้นกว้างมาก อ่านได้หลายมุม ทั้งในมุมประวัติศาสตร์ การเมือง การปกครอง ยุทธศาสตร์ ไปจนถึงความเป็นมนุษย์ตามต้นฉบับ

สามก๊กในเวอร์ชั่นนี้มีสำนวนที่เฉียบขาดบาดใจมากครับ เพราะครั้งนี้คุณวินทร์แกใช้สำนวนของโกวเล้งเป็นหลักเลยครับ แน่นอนความสนุกของสามก๊กมันอยู่ที่การเล่าเรื่องราวของสามก๊กสามเหล่าที่หมายช่วงชิงความเป็นใหญ่ในแผ่นดิน โดยวิธีการทางทหาร การรบ จิตวิทยาต่างๆ ดังนั้นผู้เขียนจึงต้องถ่ายทอดออกมาให้ได้อรรถรสมากที่สุด และคุณวินทร์แกทำได้เป็นอย่างดีเลยครับ อ่านง่ายมากๆ แกใช้เทคนิคเดียวกันกับประชาธิปไตยบนเส้นขนานขนาน คือ ร้อยเรียงเรื่องสั้นจากเหตุการณ์ต่างๆในสามก๊กมาบรรจบไว้ด้วยกัน เล่าในมุมมองต่างๆของทั้งสามฝ่าย ทั้ง วุยก๊ก, จ๊กก๊ก และ ง่อก๊ก ซึ่งแกเขียนออกมาได้กลมกล่อมพอดิบพอดีครับ ซึ่งแม้ว่าจะยึดและอ้างอิงมาจากฉบับของหลอก้วนจงเป็นหลัก แต่แกก็ได้สร้างสรรค์งานชิ้นนี้ให้ออกมาเป็นตัวของตัวเอง เป็น ออริจินอล คือแกได้สร้างความแตกต่างที่ไม่ค่อยจะเห็นมากนักในสื่อต่างๆที่เกี่ยวข้องกับสามก๊ก เช่น หนังสือ(ในรูปแบบ,สำนวนต่างๆ) การ์ตูน ซี่รี่ย์ และ ภาพยนตร์ กล่าวคือ แกเขียนให้ทั้งสามฝ่ายมีความเป็นมนุษย์มีเลือดมีเนื้อ มีความรัก,โลภ , โกรธ และ หลง เอาง่ายๆเลยคือแกเขียนออกมาเป็นกลางดีครับ คือถ้าโดยทั่วไปแล้วแน่นอนคือ พระเอกในสามก๊กคือเล่าปี่ ตัวร้ายคือโจโฉ ซึ่งในแบบของคุณวินทร์แกจะไม่เขียนแบบนั้นครับ แกจะถ่ายทอดแง่มุมของเหล่าตัวละครต่างๆออกมาแบบที่เราไม่ค่อยจะเห็นนัก ซึ่งอาจทำให้หลายคนที่เคยชื่นชอบตัวละครนั่นตัวละครนี้มาก่อนพอมาอ่านเวอร์ชั่นนี้อาจเปลี่ยนความคิดเลยก็ได้ เหมือนกับผม 5555 พร้อมกันนั้นก็เพิ่มในหลายๆสิ่งที่ในสามก๊กเวอร์ชั่นอื่นไม่มีคือ การเพิ่มบทบาทและมิติต่างๆให้กับตัวละครผู้หญิง การเล่าเรื่องราวในบางตอนบางบท ในสายตาของชาวบ้านธรรมดาหรือตัวละครที่ไม่ค่อยมีบทบาท และการแทรกฉากโรแมนติก ครับ ฟังไม่ผิดฉากโรแมนติก แต่เมื่อถูกเขียนโดยฝีมือคุณวินทร์ มันจะมีความโรแมนติก เศร้าๆ เหงาๆ บรรยายสั้นๆแต่บาดลึกเข้าไปถึงก้นบึ้งหัวใจ......

อีกอย่างที่ชอบก็คือ การเขียนออกมาในท่วงทำนองนิยายกำลังภายในโดยสำนวนโกวเล้ง  คอนิยายกำลังภายในอ่านแล้วน่าจะฟิน แต่มันก็ไม่ถึงขั้นสู้รบชนิดถล่มฟ้าทลายดินแบบนั้นนะครับ 5555 การรบกันมันจะออกมาในท่วงท่าที่สวยงามอะไรทำนองนั้น ซึ่งแม้จะบอกว่าเขียนในรูปแบบนิยายกำลังภายในก็ไม่ได้แปลว่าจะเต็มไปด้วยบทบู๊นะครับ ส่วนนี้เป็นแค่ส่วนประกอบอย่างหนึ่งเท่านั้น โดยเนื้อหาก็จะมีการไล่เรียงตามไทม์ไลน์เลยครับ แต่อาจไม่เป๊ะหรือไม่ได้เล่าเหตุการณ์ครบทั้งหมด โดยเหตุการณ์ที่ไม่ได้เล่าจะปรากฎในรูปแบบการกล่าวถึง ไม่ได้นำมาเป็นเนื้อเรื่องหลัก นอกจากนั้นการเล่าเรื่องราวก็มีการเล่าในมุมมองใหม่ๆที่เราไม่เคยเห็นกันนัก อย่างเช่น จดหมายที่ส่งถึงกันหรือบันทึกประจำตัว ซึ่งก็ถือว่ามีความแปลกใหม่ดีครับ 

และแน่นอนเมื่อคุณวินทร์แกลองได้เขียนอะไรเกี่ยวกับการบ้านการเมืองแกมักแฝงนัยยะแสบๆคันๆจิกกัดเกี่ยวกับการเมือง นักการเมืองแน่นอน อ่านแล้วเจ็บจริงๆ อิอิ สำนวนต่างๆยังเฉียบขาดเหมือนเดิม เขียนสั้น แต่บั่นใจ คำคมแนวข้อคิดแนวปรัชญาก็แฝงมา ซึ่งบอกเลยคือดีอ่ะ เช่น

"จำคำของพ่อไว้ คนฉลาดที่สุดมักซ่อนในรูปคนโง่ คนแข็งแกร่งที่สุดซ่อนมันในรูปความอ่อนแอ คนคิดลึกซึ้งที่สุดมักซ่อนคมในฝัก คนประเภทเดียวที่เจ้าไว้ใจได้ คือคนตาย"

"ผู้นำที่แท้ต้องพรางตัวเป็น ซ่อนความฉลาดในภาพคนโง่ ซ่อนความเลือดเย็นในภาพคนอ่อนแอ ปล่อยให้ศัตรูเชื่อว่าได้เปรียบ แล้วจ้วงแทงศัตรู เงียบ ๆ"

"ปราชญ์รู้ได้โดยมิต้องเดินทาง เข้าใจโดยไม่ต้องเห็น สำเร็จโดยไม่กระทำ"

นอกจากจะมีสามก๊กในรูปแบบของนิยายแล้ว คุณวินทร์แกก็นำเหตุการณ์ต่างๆในสามก๊กมาเปรียบเทียบกับเรื่องราวเหตุการณ์ทางการเมืองของไทยมาเขียนเป็นหนังสืออีกเล่มครับ "สามก๊กบนเส้นขนาน"

เนื้อหาโดยสังเขป

หนังสือประวัติศาสตร์เปรียบเทียบการเมืองไทยกับจีนยุค สามก๊ก เล่าเรื่องที่คนไทยทุกคนควรจะรู้ เพื่อให้เข้าใจกลไกและโครงสร้างการเมืองของเราดีขึ้น สามก๊กคือเงาของประวัติศาสตร์การเมืองไทย บทเรียนเจ็บปวดของคนในอดีตคือบันไดให้เราก้าวขึ้นไปสู่สังคมอุดมคติ คำถามมีเพียงว่าเราจะเรียนรู้จากบทเรียนเหล่านั้นหรือไม่?

ถือว่าเป็นหนังสือเชิงสารคดีประวัติศาสตร์ที่อ่านสนุกดีครับ การนำเหตุการณ์ต่างๆทางสามก๊กมาเปรียบเทียบกันกับประวัติศาสตร์การเมืองไทยก็สร้างความน่าสนใจและแปลกใหม่ดี บางท่านก็อาจสงสัยว่า เอ๊ะทำไมอ่านช่วงที่เป็นเหตุการณ์สามก๊ก ทำไมอ่านแล้วคุ้นๆ จะไม่คุ้นได้ไงครับ ก็คุณวินทร์แกเล่นเอาสำนวนเนื้อหามาจากหนังสือสามก๊กอีกเล่มของแกไงครับ ใครที่อ่านต่อกันแต่รู้สึกบ้างแหละ 555

ในบางบทบางเนื้อหาเมื่อนำมาเปรียบเทียบกันก็เข้ากันดีคล้องจองกันโดยบังเอิญครับ แต่ในบางบทมันก็ไม่ค่อยจะเข้ากันมากเท่าไหร่ เลยทำให้มันอินได้น้อยกว่า ส่วนที่ผมชอบคือนอกจากเราจะได้อ่านประวัติศาสตร์ต่างๆของไทยที่ไล่มาตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงการปกครอง 2475 จนถึงการปฏิวัติรัฐประหาร 2557 โดย พลอ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เราจะได้ทราบเรื่องราวในประวัติศาสตร์ไทยในหลายเรื่องที่เราไม่รู้จักมักคุ้นในหลายเหตุการณ์ และบุคคลสำคัญหลายท่านที่คนรุ่นใหม่รุ่นหลัง ไม่ค่อยรู้จักกัน.....

สรุปแล้วหนังสือทั้งสองเล่มนี้อ่านสนุกและได้รับสาระดีๆมากมายครับ อ่านเล่มไหนก่อนก็ได้ ชอบสุดคือเรื่องราวที่สะท้อนเกี่ยวกับทางการเมืองไทย ยิ่งอ่านยิ่งมองเห็นภาพการเมืองไทยในปัจจุบันชัดเจนเลยล่ะครับ ก่อนจะจากกันไปของฝากคำคมหนึ่งที่ผมอ่านแล้วผมชอบมาก มันชี้ให้เห็นชัดเจนเกี่ยวกับการเมืองบ้านเรา ที่เป็นประชาธิปไตยมาตลอด87ปี 

"การยึดอำนาจคือรัฐประหาร ชิงอำนาจจากผู้ครองอำนาจ กระทำได้ง่าย ยึดกุมหัวใจราษฎรกระทำได้ยากกว่า แต่มั่นคงกว่า" - สุมาอี้ (หมากตาบังคับ)

สำหรับคืนนี้ฝันดีราตรีสวัสดิ์ครับ เจอกันใหม่ครั้งหน้า