จากความทรงจำภาษาอังกฤษมี tense (กาล) หลักๆอยู 3 คือ tense (กาล)

อดีต(past)  ปัจจุบัน(present) และอนาคต (future) และแยกย่อยได้เป็น 12 tense (กาล)

ในสมัยประถมจำได้เลยว่าต้องมานั่งท่องกริยา 3 ช่องซึ่งเป็นสิ่งที่ยากมากๆๆๆ

และทำให้ต้องนั่งผันtense (กาล) ก่อนพูดทุกครั้ง

นอกจากนี้ยังมีพวก tense (กาล) ที่ทำให้ใช้ยากขึ้นไปจากเดิมอีก

เพราะต้องมานั่งคิดว่าเรื่องนี้ทำเสร็จหรือยัง ทำตั้งแต่อดีตเสร็จเมื่อไหร่

จิปาถะมากมาย คิดเล่นๆว่าถ้าภาษาอังกฤษเป็นแบบภาษาไทยคือไม่มี tense (กาล)

เวลาพูดและใช้งานมันคงง่ายขึ้นเยอะเลยเช่น

I just finish my work. ฉันเพิ่งทำงานเสร็จ.

Yes, I eat it. ใช่ฉันเป็นคนกินมันเอง.