คือดิฉันฝันว่าไปนอนอยู่รีสอร์ทหรือบ้านพักที่ไหนสักแห่งกับคณะ และที่นั่นเฮี้ยนมาก วันจะกลับดิฉันหาเสื้อผ้าหรือสิ่งของบางอย่างไม่เจอ เลยเดินไปหาห้องอื่น มโนในฝันบอกว่าห้องนั้นแหละที่เฮี้ยน พอเดินไปถึงประตูห้องก็เปิดออกเองเลย ตัวเองกำลังจะก้าวขาแต่ความรู้สึกตอนนั้นคือเราโดนดึงขาและพยายามลากเราเข้าไปในห้อง เราต่อต้านโดยพยายามดันตัวเองออกมาจากห้อง จากนั้นเราเลยรีบสวดมนต์แผ่เมตตาให้เขาโดยมีลูกชายอายุ 4 ขวบกว่ามาช่วยสวดและแผ่ ในฝันเราสวดช้าและสวดไม่ทันลูกด้วย พอเรา เราเลยรอดออกมาได้ จากนั้นไม่รู้ว่าเพราะเห็นใดเขาก็ปรากฎกายให้เราเห็น เป็นผู้หญิงรูปร่างท้วม ผิวขาว ขุดที่สวมน่าจะเป็นชุดนักศึกษา จำได้คลับคล้ายคลับคลา เขาบอกว่าเขาได้รับส่วนบุญจากที่เราแผ่เมตตา เราเลยสัญญากับเขาว่าจะทำบุญตักบาตรและแผ่เมตตาอุทิศให้เขา เขาจึงบอกชื่อและสนามสกุลว่า สุรีย์พร  น้ำพิพัฒน์ และมีอีกนามสกุลหนึ่งจำไม่ได้ (ชื่อและนามสกุลอาจไม่ได้เขียนแบบนี้เนื่องจากเขาไม่ได้เขียนให้จึงนึกเอาว่าคงเขียนแบบนี้) หลังจากกลับบ้านจึงเตรียมของนั่งรอพระเพื่อใส่บาตร แล้วก็ตื่นเสียก่อน พอตื่นรีบมาค้นชื่อนามสกุลในGoogle แต่ไม่เจอ เป็นครั้งแรกที่มีความฉงนว่าคนเราฝันได้ขนาดนี้เลยหรือ จึงขอบันทึกไว้ที่นี่เผื่อมีใครอยากจะบอกเล่าแนะนำอะไรดีๆค่ะ