Where we belong ทิ้งคำถามปลายเปิดให้เราเอาไปคิดต่อกันมากมาย แต่มีคำถามนึงที่หนังทิ้งไว้ให้ซึ่งผมสนใจมาก

"โตไปเราอจจะกลายเป็นผู้ใหญ่ในแบบที่เราเกลียดก็ได้"

คำถามคือ

"ทุกวันนี้เรากลายเป็นผู้ใหญ่ที่เราเกลียดในตอนเด็กรึป่าว?"

แน่นอนว่าตอนช่วงเด็กๆถึงวัยรุ่นเราก็เกลียดการตีกรอบจากผู้ใหญ่ จนถึงขั้นแอนตี้เลยว่าเราจะไม่เป็นแบบนั้นเด็ดขาด วาดฝันไว้มากมายว่าจะเป็นแบบนู้นแบบนี้ แต่พอเวลาเริ่มผ่านไปเราก็เริ่มลืมความคิดนั้น จนบางทีเราอาจจะกลายเป็นผู้ใหญ่แบบที่เราเกลียดโดยไม่รู้ตัวก็ได้

ตัวผมเองตอนวัยรุ่นก็เกลียดพ่อตัวเองที่เป็นคนติดPerfectต้องเป๊ะทุกอย่าง จนบางทีก็รู้สึกว่า อะไรนักหนาวะ บางอย่างมันก็ต้องหย่อนๆให้กันบ้างก็ได้ ตอนนั้นคิดเลยว่าถ้าเราโตไปเราจะไม่เป็นคนแบบพ่อเด็ดขาด แต่พอโตขึ้นเรื่อยๆผ่านหลายๆอย่างในชีวิต ก็เริ่มเข้าใจว่าบางอย่างก็ไม่ควรหย่อนจริงๆนะ มันต้องดี มันต้องเป๊ะ ทำให้ออกมาดีที่สุดเท่าที่เราทำได้  เพราะถ้ายิ่งงานที่ต้องทำเป็นทีม ถ้าเราทำไม่ดีมันจะส่งผลไปต่อทีมงานทั้งหมดและงานภายภาคหน้าได้

ทุกวันนี้ก็กลายเป็นผู้ใหญ่ที่เราเกลียดไปซะละ

แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะเปลี่ยนไม่ได้นะ เราอาจจะกลายเป็นแบบเขาได้ก็จริง แต่เราเลือกที่จะลบสิ่งแย่ๆในแบบที่เราเกลียดออกไปได้ เช่น พ่อผมเป็นคนติดPerfectจริงๆ แต่พอไม่ได้อะไรดั่งใจก็จะโมโหใช้อารมณ์ตลอด โตมาผมก็กลายเป็นคนติดPerfectเหมือนกัน แต่ขอลบเรื่องการใช้อารมณ์นำหน้าออกไป 

คนอื่นๆหละครับ วันนี้กลายเป็นผู้ใหญ่แบบที่เราเกลียดรึป่าว?

----------------------------------------------------------------
มีอีกหลายคำถามในหนังที่ทิ้งไว้ให้ "วัยรุ่น" และ"ผู้ใหญ่" เอาไปคิดต่อและทบทวนตัวเอง
สามารถไปรับคำถามและมาคิดได้ที่ โรงหนังSF หนังเรื่องWhere we belong ที่ตรงนั้นมีฉันรึป่าว
วันนี้เฉพาะโรงหนังเครือSF