เสรีภาพทางความคิด?????...//มู่ยู่ ผู้ฝากไปกับสายลม😊😊😊😊😊

กระทู้คำถาม
บุรุษสองคนใช้อารมณ์เป็นเชื้อไฟ
ต้มกลั่นความคิดออกมาเป็นหมึกเขียน
จารึกลายอักษรในโซเซียลเช่นเดียวกัน

บุรุษคู่นี้แม้นที่มาอาชีพแสนแตกต่าง
ผู้หนึ่งขายศิลปะการแสดง
ผู้หนึ่งค้าความเชื่อใจวิสัยทัศน์
หากพวกเขาทั้งคู่ล้วนอยู่ได้ด้วยมวลชน

ผู้หนึ่งนั้นเหยียดหยามคนร่วมอาชีพ
วิ่งช่วยแค่งานอวมงคล
ดุจดังพระต้องกิจนิมนต์#สส.ตลาดล่าง

อีกคนเล่าบอกเล่าถึงผู้นำใครมาใครไป
ช่างไร้สาระ  อยู่ต่อ แยกย้าย สามปี แปดปี
มีแต่พวกหาใส่ปากท้องด้วยเงินหลวง
ส่งลูกเรียนด้วยอากร ผ่อนซุปเปอร์คาร์ด้วยภาษี
ชาวบ้านมีแต่ต้องหากินเอง
อย่าเที่ยวมากนักทำบุญบ่อยเข้า

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

บุรุษคนแรกขอโทษและแก้ไขข้อเขียนเสร็จสิ้น
เขากลับกลายเป็นวีรบุรุษสุดประเสริฐ
ยกได้วางเป็นสมกับเป็นยอดชาย
ทั้งที่ สส.ตลาดล่าง คนเลือกมิแคล้วตลาดล่าง
นิมิใช่ดูหมิ่นพวกพ้องรวมทั้งเจ้านายตนเองหรือ

บุรุษคนต่อมาคล้ายเหยียบย่ำต้นกล้า
เผาไร่นาเรือกสวน แล้วบุกไปเข้ใส่หน้าบ้าน
เพียงคำขอโทษหาได้เพียงพอ ขอจดจำไปจนตาย
ทั้งที่เขาเพียงเขียนสิ่งที่เขาพบเจอปฏิบัติ
มาทุกวันเท่านั้นเองไม่มีคำใดดูหมิ่นผู้อื่นเลย

เสรีภาพทางความคิดอันใด
ในสังคมแห่งความเท่าเทียมประเภทไหน

ใยผู้อื่นเพียงคิดแตกต่างจึงต้องแตกดับ ?????

ไฉนแค่พ่นคำติ๊ปไตยไม่เอาคนนั้น
ถึงได้รับการยกย่องทั้งที่เขาเหยียดหยาม ?????

เหตุที่ผู้คนมิยิมยอมเป็น"สลิ่ม"
ดังความตั้งใจของพวกท่าน
มิใช่ไม่ยอมรับความจริง
หากเป็นเพราะเราท่านล้วนท่าเทียม
ท่านจึงยีดเยียดให้เราเป็นสิ่งที่เรามิใช่ไม่ได้
ท่านสูงส่งกว่าผู้อื่นตรงที่ใด
มีอำนาจมหาศาลจากแหล่งไหน
จึงสามารถตัดสินว่าเราเป็นอะไร!!!!!

แล้วสิ่งที่ท่านเสาะแสวงเล่า
หาใช่ความเท่าเทียมหรอกหรือ ?????
ท่านสูงส่งจนแบ่งแยกผู้คนได้
ยังจะมีสิ่งใดเล่าให้เราเท่าเทียมกันอีก

ท่านโหยหาสิ่งที่ท่านมิเคยรู้จัก
เมื่อพบเจอท่านทราบหรือว่าคือของจริง
ท่านเสาะแสวงในสิ่งที่มีเคยพบเห็น
ท่านจะมั่นใจได้อย่างไรว่ามืได้เดินผ่านมันมาแล้ว
ท่านอ่านตำราที่เขียนด้วยภาษาที่มิรู้ความหมาย
ท่านจะบอกอะไรได้ในเนื้อหาของข้อเขียน

เลยสองยามานานโข
บรรยากาศอบอวลด้วยไอฝน
ชุ่มเย็นสดชื่น

ข้าพเจ้าขยับยืนหยิบยื่นทองหยอดเข้าปาก
ขบเคี้ยวชั่วครู่ลิ้มรสดมกลิ่นเล็กน้อย
ค่อยกลืนผ่านลำคออันแห้งผาด
แล้วกำหนดลมหายใจ
สูดเอาปราณฟ้าดินเสียจนชุ่มปอด

จากนั้นทอดสายตา
เหม่อมองแสงจันทร์อย่างเลื่อนลอย
โดยไร้เหตุผลและไม่สนหรือต้องการความเข้าใจ

ก่อนลำพึงเพียงบางเบา
คล้ายกระซิบกับม่านราตรี ว่า
.
.
.
เวร เขียนเรื่องดาราชายเนี่ยนะ
โอ้ยยยยยยย ตาย ตายยยยยยยยย
😡😡😡😡😡

เขียนเรื่องน้องเฟียร์ว่าไปอย่าง
😙😙😙😙😙


คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
เล่นซะถึงโพรมีเทอุสเลย
😆😆😆😆😆
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่