ชีวิตมนุษย์เงินเดือนในเมืองหลวงที่ต้องจากบ้านของเด็กยุค Gen y

กระทู้คำถาม

ปัญหาครอบครัว ครอบครัว วางแผนครอบครัว มนุษย์เงินเดือน

ผมอายุ 27 ปี เลือกมาทำงานใน กทม. เนื่องจากเป็นเมืองที่เต็มไปด้วยแหล่งเรียนรู้ และเก็บเกี่ยวประสบการณ์เกือบจะ 2 ปีกว่าๆ เป็นงานที่มั่นคง เป็นรัฐวิสาหกิจชั้นนำของประเทศ แต่ต้องแลกด้วยการที่ต้องจากบ้านที่ต่างจังหวัด โดยมีแฟนที่คบได้ 5 ปี พ่อและพ่ออายุเกือบๆ 70 ปี อยู่กันตามลำพังและมีธุรกิจส่วนตัวที่ต้องดูแล ที่บ้านก็มีญาติๆดูแลครับ แต่ผมในฐานะลูกก็อยากดูแลให้ดีที่สุด โดยผมมีความคิดว่าที่มาทำงานใน กทม. เพราะอยากหาเงินด้วยตัวเองจากความรู้ ความสามารถที่เรียนมา อยากหาประสบการณ์ connection ที่กว้างขึ้น จึงไม่ได้ดูแลธุรกิจที่เป็นของที่บ้าน และไม่ได้ทำงานแถวบ้านที่เพื่อนๆหลายคนเป็น อีกอย่างแถวบ้านเศรษฐกิจก็ไม่ได้ดีมาก ตลาดแรงงานเลยไม่ได้ดี แต่ยิ่งอยู่ กทม. นานๆไปด้วยการขยายเมือง ที่เต็มไปสภาพแวดล้อมที่แย่ๆ และพอทำงานมาสักพักหนึ่ง ก็อดเป็นห่วงพ่อแม่ไม่ได้ เนื่องจากโรคชราและเบาหวานของพ่อที่เป็นเรื้อรังมา และอยากดูแลท่านอย่างดี ก่อนที่อะไรจะสายไปแล้วไม่ได้มาดูแล จึงอยากย้ายไปทำงานใกล้บ้าน แต่ต้องรอโอกาสการย้ายประมาณ 3-4 ปี และระหว่างที่ทำงานผมก็อยากเรียน ป. โทให้จบก่อนกลับบ้าน อีกอย่างตอนนี้เช่าหออยู่คนเดียว บางครั้งก็เหงามาก หาไรทำที่อยากทำ แต่ก็อดคิดถึงบ้าน คิดถึงพ่อแม่ คิดถึงแฟนที่อยู่ ตจว. ตลอดเลย U_U

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมเลยขอถามความคิดเห็นครับ เกี่ยวกับด้วยข้อผูกมัดเรื่องงาน และอยู่ไกลจากบ้าน คนรัก อีกทั้งครอบครัวก็ยิ่งจะป่วย เนื่องจากโรคชรา ไม่มีคนดูแลอย่างใกล้ชิด จะมีวิธีดูแลครอบครัวอย่างไรบ้างครับ สำหรับการอยู่ที่ต้องไกลจากบ้าน ตจว.

**(คิดว่าหลายคนที่จบใหม่และมาทำงานที่ไกลจากบ้านอาจจะมีประสบการณ์แบบนี้)

แก้ไขข้อความเมื่อ