ผมก็เคยคิด... แต่รอดมาได้เพราะว่า บ้า 5555
ผมอยากมาแชร์ประสบการณ์
มันเป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกไม่มีคุณค่าที่จะมีชีวิตต่อ แต่ก็ไม่ได้อยากตายหรอก แต่ที่ทำเพราะมันไม่รู้หนทางไปต่อ
เหมือนหลงอยู่ในถ้ำแล้วทั้งตัวผมมีแค่ไฟฉายกับยาพิษรู้ว่ามีทางออกแต่ไม่รู้ว่ามันอยู่ไหน
วินาทีนั้นนั่นแหละ ผมมีอยู่ 3 ตัวเลือก
1.กินยาพิษแล้วตายๆไป
2.เดินหาทางต่อไป
3.นั่งรอคนมาช่วย
แต่ผมทิ้งมันทุกอย่างแล้วเลือกที่จะวิ่งไปแบบสะเปะสะป่ะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าไหนๆก็จะตายแล้วขอทำตัวสุดๆสักครั้งเถอะ
ความกลัวมีไหมมีแต่ถามว่าแคร์ไหมไม่ครับ 555 เพราะไหนๆก็จะตายอยู่แล้ว
ระหว่างทางผมก็สดุดอะไรสักอย่างล้มลงมาก็มีแผลแต่ก็เลือกที่จะวิ่งต่อไปทั้งๆมี่เจ็บปวดอยู่วิ่งชนกำแพงบ้างบางทีก็เรียบบางทีก็หยาบจนคิดว่าไม่น่ารอดแต่ก็รอดมาได้ แล้วก็เจอกับทางออกโดยบังเอิญ
ผมคิดว่ามีอีกหลายคนที่เป็นนะครับแต่อาจไม่ได้โชคดีแบบผมที่หาทางออกได้
วินาทีที่ผมตัดสินใจทิ้งทุกอย่างคือการที่ผมไม่คิดอะไรแล้วแล้วทำมันทุกอย่างที่ผมทำได้
สิ่งที่ผมสดุดคือการที่ผมเจอกับคำด่าต่างๆจากคนรอบข้างนั้นแหละ
กำแพงที่ผมชนคือการที่ผมเรียกร้องความสนใจ กำแพงที่เรียบคือการที่ผมได้ความสนใจ
กำแพงหยาบๆคือการที่ผมได้รับคำด่า
กำแพงที่คมดั่งใบมีดคือคนที่บอกผมว่า เอาสิทำเลย ทำสิ รออะไร ตายๆไปซะ
แต่ผมทิ้งยาพิษไปแล้วก็ไม่ตายอยู่ดี
และสุดท้าย
ทางออกที่ผมเจอคือการมาออกกำลังกายไม่สนใจร่างกายทำทุกอย่างที่ไม่เคยทำ อย่างวิ่งไปเรื่อยๆจะขาดแล้วจะตายห่าแล้วแต่ก็ยังวิ่งไปต่อ วิดพื้นทั้งวันทั้งคืน
แผลที่ได้มาจากในถ้ำคือแผลทางจิตใจล้วนๆเลยครับ
มันบ้าไหมล่ะแล้วผมก็ยิ้มออกมาเพราะรู้สึกทำแล้วมีความสุข
ผมคิดว่าคนที่อยากตายไม่มีใครหรอกที่อยากตายจริงแค่อยากได้ความรักความอบอุ่นเฉยๆ และใครที่ยังสนใจเรื่องความเจ็บปวดอยู่กำแพงที่เขาชนอาจจะหยาบมากและเขาทนความเจ็บปวดนั้นไม่ได้จนช็อคแล้วตายไปเลยก็ได้นะครับ
และหลังจากเหตุการณ์นั้นผมได้ข้อคิดมาอย่างครับว่าผมแค่ต้องการความสุขและบรรเทาความเครียดจากสิ่งต่างๆที่ผมเจอ และการปลดปล่อยของผมคือการออกกำลังกาย(ไม่ใช่แค่เพื่อสุขภาพแต่เป็นความคิดที่อยากไต่ไปอยู่บนจุดสูงสุด)
อยากฝากบอกกับคนที่เจอคนที่คิดอยากฆ่าตัวตาย อย่าคิดว่ามันแค่เรียกร้องความสนใจแล้วซ้ำเติม แต่อยากให้ปรับความเข้าใจแล้วให้ความช่วยเหลือเยียวยาจิตใจให้มันได้มีเวลาต่อไปในการหาทางออก ทั้งชีวิตมันอาจจะไม่เจอทางออกแต่ก็จะยังอยู่รอดจนตายตามธรรมชาติได้ก็ยังดีนะครับ
ผมนึกเรื่องนี้ได้เพราะผมเห็นข่าวคนที่คิดจะฆ่าตัวตายขึ้นมาอ่ะนะ 555
เคยคิดอยากฆ่าตัวตายกันไหม
ผมอยากมาแชร์ประสบการณ์
มันเป็นช่วงเวลาที่ผมรู้สึกไม่มีคุณค่าที่จะมีชีวิตต่อ แต่ก็ไม่ได้อยากตายหรอก แต่ที่ทำเพราะมันไม่รู้หนทางไปต่อ
เหมือนหลงอยู่ในถ้ำแล้วทั้งตัวผมมีแค่ไฟฉายกับยาพิษรู้ว่ามีทางออกแต่ไม่รู้ว่ามันอยู่ไหน
วินาทีนั้นนั่นแหละ ผมมีอยู่ 3 ตัวเลือก
1.กินยาพิษแล้วตายๆไป
2.เดินหาทางต่อไป
3.นั่งรอคนมาช่วย
แต่ผมทิ้งมันทุกอย่างแล้วเลือกที่จะวิ่งไปแบบสะเปะสะป่ะ ตอนนั้นคิดแค่ว่าไหนๆก็จะตายแล้วขอทำตัวสุดๆสักครั้งเถอะ
ความกลัวมีไหมมีแต่ถามว่าแคร์ไหมไม่ครับ 555 เพราะไหนๆก็จะตายอยู่แล้ว
ระหว่างทางผมก็สดุดอะไรสักอย่างล้มลงมาก็มีแผลแต่ก็เลือกที่จะวิ่งต่อไปทั้งๆมี่เจ็บปวดอยู่วิ่งชนกำแพงบ้างบางทีก็เรียบบางทีก็หยาบจนคิดว่าไม่น่ารอดแต่ก็รอดมาได้ แล้วก็เจอกับทางออกโดยบังเอิญ
ผมคิดว่ามีอีกหลายคนที่เป็นนะครับแต่อาจไม่ได้โชคดีแบบผมที่หาทางออกได้
วินาทีที่ผมตัดสินใจทิ้งทุกอย่างคือการที่ผมไม่คิดอะไรแล้วแล้วทำมันทุกอย่างที่ผมทำได้
สิ่งที่ผมสดุดคือการที่ผมเจอกับคำด่าต่างๆจากคนรอบข้างนั้นแหละ
กำแพงที่ผมชนคือการที่ผมเรียกร้องความสนใจ กำแพงที่เรียบคือการที่ผมได้ความสนใจ
กำแพงหยาบๆคือการที่ผมได้รับคำด่า
กำแพงที่คมดั่งใบมีดคือคนที่บอกผมว่า เอาสิทำเลย ทำสิ รออะไร ตายๆไปซะ
แต่ผมทิ้งยาพิษไปแล้วก็ไม่ตายอยู่ดี
และสุดท้าย
ทางออกที่ผมเจอคือการมาออกกำลังกายไม่สนใจร่างกายทำทุกอย่างที่ไม่เคยทำ อย่างวิ่งไปเรื่อยๆจะขาดแล้วจะตายห่าแล้วแต่ก็ยังวิ่งไปต่อ วิดพื้นทั้งวันทั้งคืน
แผลที่ได้มาจากในถ้ำคือแผลทางจิตใจล้วนๆเลยครับ
มันบ้าไหมล่ะแล้วผมก็ยิ้มออกมาเพราะรู้สึกทำแล้วมีความสุข
ผมคิดว่าคนที่อยากตายไม่มีใครหรอกที่อยากตายจริงแค่อยากได้ความรักความอบอุ่นเฉยๆ และใครที่ยังสนใจเรื่องความเจ็บปวดอยู่กำแพงที่เขาชนอาจจะหยาบมากและเขาทนความเจ็บปวดนั้นไม่ได้จนช็อคแล้วตายไปเลยก็ได้นะครับ
และหลังจากเหตุการณ์นั้นผมได้ข้อคิดมาอย่างครับว่าผมแค่ต้องการความสุขและบรรเทาความเครียดจากสิ่งต่างๆที่ผมเจอ และการปลดปล่อยของผมคือการออกกำลังกาย(ไม่ใช่แค่เพื่อสุขภาพแต่เป็นความคิดที่อยากไต่ไปอยู่บนจุดสูงสุด)
อยากฝากบอกกับคนที่เจอคนที่คิดอยากฆ่าตัวตาย อย่าคิดว่ามันแค่เรียกร้องความสนใจแล้วซ้ำเติม แต่อยากให้ปรับความเข้าใจแล้วให้ความช่วยเหลือเยียวยาจิตใจให้มันได้มีเวลาต่อไปในการหาทางออก ทั้งชีวิตมันอาจจะไม่เจอทางออกแต่ก็จะยังอยู่รอดจนตายตามธรรมชาติได้ก็ยังดีนะครับ
ผมนึกเรื่องนี้ได้เพราะผมเห็นข่าวคนที่คิดจะฆ่าตัวตายขึ้นมาอ่ะนะ 555