สวัสดีค่ะ นี่กระทู้แรกของเรานะคะ
คือเรากับแฟนคบกันได้สักระยะนึงแล้วค่ะ สำหรับเรา เค้าพิเศษมากๆ ทุกๆความรู้สึกที่เกิดขึ้น เราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน และเราก็รักเค้ามากๆ
แรกๆมันก็ดีค่ะ ซึ่งเราเข้าใจว่าช่วงแรกมันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่พอหลังจากนั้นมา ประมาณ 2-3 เดือน เราเริ่มงอนเค้า งี่เง่ามากขึ้น น้อยใจมากขึ้น เราก็รู้ค่ะ ว่าเค้าเริ่มเบื่อ เริ่มเอือมกับการกระทำของเรา แต่สาเหตุมันมาจากที่เค้าเริ่มสนใจเราน้อยลง แคร์ความรู้สึกของเราน้อยลง เราก็ไม่รู้ว่าทำไม
แฟนเรา โดยส่วนตัวแล้ว เค้าเป็นคนออกแนวติสๆ ไม่ค่อยสนใจใครเท่าไหร่ ซึ่งเราก็จะพยายามทำความเข้าใจ ว่านั่นคือนิสัยของเค้า เค้าบอกเค้ารักเรานะ แต่เราไม่ค่อยเข้าใจเค้าเลย ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น ว่าเค้าเองก็ไม่เข้าใจเราเหมือนกัน
เราไม่ใช่คนอยากได้ของ หรืออะไรจากเค้าเลยนะคะ แต่ทุกครั้งที่เราไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปซื้อของด้วยกัน ดูหนัง ทานข้าว ด้วยกัน เราต้องหารกันตลอด คือเราเข้าใจนะคะ ว่าอยากประหยัดเงิน แต่บางทีด้วยความที่เป็นผู้ชาย มันก็ต้องมีบ้าง ซึ่งถ้าเค้าทำ ยังไงเราก็ไม่ให้เค้าออกเองแน่นอนค่ะ
ทุกเทศกาล หรือวันสำคัญ เค้าไม่เคยให้ของขวัญ หรือทำให้เรารู้สึกพิเศษเลย มีแต่เราที่พยายามทำให้เค้าพิเศษ และมีความสุข วันเกิดเค้าที่ผ่านมา เค้าเคยบอกเราว่า วันเกิดก็เหมือนวันธรรมดาวันนึง เพราะครอบครัวเค้าไม่ค่อยให้ความสนใจเท่าไหร่ เราก็พยายามทำให้เค้ารู้สึกสำคัญ เราซื้อของให้ เซอร์ไพรส์เค้า วันนั้นเราเตรียมช่อดอกไม้ไปให้เค้า แต่สรุป เค้าก็ดันไปทำธุระ ซึ่งเราก็ไม่ได้ให้เค้าต่อหน้า ตามที่เราตั้งใจไว้ ดอกไม้ที่เราเตรียมไว้ด้วยความรัก ด้วยความตั้งใจทั้งหมด ก็ถูกวางไว้หน้าห้องของเค้า อย่างสิ้นหวัง...
พอเค้ากลับมา เค้าก็ขอโทษที่เค้าไม่ว่าง อยู่ให้เราให้ เค้าชอบนะ ไม่เคยมีใครทำให้เค้าแบบนี้เลย ซึ่งอันนี้เราก็เข้าใจ เพราะเค้าเองก็ยุ่งทั้งวัน แต่ที่เราน้อยใจคือ เค้าก็ยังคงบอกว่า "วันเกิดของเค้าก็แค่วันธรรมดาๆวันนึง" คำนี้เราจุกเลยค่ะ แล้วสิ่งที่เราทำให้ทุกๆอย่างล่ะ มันคืออะไร มันไม่มีค่าเลยหรอ สำหรับเค้า?
หลังๆมานี้ เราบอกเลยว่า เราไม่สามารถจะเป็นผู้หญิงที่ร่าเริงเหมือนเดิมได้จริงๆ เราไม่สามารถคุยกับเค้าได้ปกติ เพราะทุกๆเรื่อง ที่เก็บไว้ในใจทั้งหมด มันค่อยๆดันออกมา เราเสียใจมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง เพราะเรารักเค้ามาก ทุกๆวันนี้ เหมือนเราเป็นของตาย ความสนใจไม่ค่อยมีให้กัน เริ่มห่างๆ คุยกันน้อยลงขึ้นทุกๆวัน แต่เราก็ยังเจอหน้ากันทุกวันนะคะ แต่สำหรับเรา เราเริ่มมองหน้าเค้าไม่ติด แต่เค้าก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
เราเคยทนไม่ไหว แล้วบอกเลิกเค้า สรุปสิ่งที่เค้าทำคือ ... เค้าพยายามฆ่าตัวตาย ดีที่วันนั้น เราไปทันพอดี เค้าไม่ยอมเลิกกับเรา แต่เค้าก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความสำคัญ หรือความรู้สึกที่เค้าอยากให้เราอยู่เลย
ขอสอบถามเพื่อนๆพันทิปหน่อยนะคะ ว่าเราควรทำยังไง กับความสัมพันธ์นี้ดี หรือเราควรปรับตัวเอง ปรับความคิดของเรา เพราะเราเอง ก็ไม่สามารถเลิกกับเค้าได้ค่ะ เรารักเค้ามากๆ...
ผู้ชายคนนี้หรอ ที่ฉันรักมาก?
คือเรากับแฟนคบกันได้สักระยะนึงแล้วค่ะ สำหรับเรา เค้าพิเศษมากๆ ทุกๆความรู้สึกที่เกิดขึ้น เราไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครมาก่อน และเราก็รักเค้ามากๆ
แรกๆมันก็ดีค่ะ ซึ่งเราเข้าใจว่าช่วงแรกมันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว แต่พอหลังจากนั้นมา ประมาณ 2-3 เดือน เราเริ่มงอนเค้า งี่เง่ามากขึ้น น้อยใจมากขึ้น เราก็รู้ค่ะ ว่าเค้าเริ่มเบื่อ เริ่มเอือมกับการกระทำของเรา แต่สาเหตุมันมาจากที่เค้าเริ่มสนใจเราน้อยลง แคร์ความรู้สึกของเราน้อยลง เราก็ไม่รู้ว่าทำไม
แฟนเรา โดยส่วนตัวแล้ว เค้าเป็นคนออกแนวติสๆ ไม่ค่อยสนใจใครเท่าไหร่ ซึ่งเราก็จะพยายามทำความเข้าใจ ว่านั่นคือนิสัยของเค้า เค้าบอกเค้ารักเรานะ แต่เราไม่ค่อยเข้าใจเค้าเลย ซึ่งเราก็คิดแบบนั้น ว่าเค้าเองก็ไม่เข้าใจเราเหมือนกัน
เราไม่ใช่คนอยากได้ของ หรืออะไรจากเค้าเลยนะคะ แต่ทุกครั้งที่เราไปไหนมาไหนด้วยกัน ไปซื้อของด้วยกัน ดูหนัง ทานข้าว ด้วยกัน เราต้องหารกันตลอด คือเราเข้าใจนะคะ ว่าอยากประหยัดเงิน แต่บางทีด้วยความที่เป็นผู้ชาย มันก็ต้องมีบ้าง ซึ่งถ้าเค้าทำ ยังไงเราก็ไม่ให้เค้าออกเองแน่นอนค่ะ
ทุกเทศกาล หรือวันสำคัญ เค้าไม่เคยให้ของขวัญ หรือทำให้เรารู้สึกพิเศษเลย มีแต่เราที่พยายามทำให้เค้าพิเศษ และมีความสุข วันเกิดเค้าที่ผ่านมา เค้าเคยบอกเราว่า วันเกิดก็เหมือนวันธรรมดาวันนึง เพราะครอบครัวเค้าไม่ค่อยให้ความสนใจเท่าไหร่ เราก็พยายามทำให้เค้ารู้สึกสำคัญ เราซื้อของให้ เซอร์ไพรส์เค้า วันนั้นเราเตรียมช่อดอกไม้ไปให้เค้า แต่สรุป เค้าก็ดันไปทำธุระ ซึ่งเราก็ไม่ได้ให้เค้าต่อหน้า ตามที่เราตั้งใจไว้ ดอกไม้ที่เราเตรียมไว้ด้วยความรัก ด้วยความตั้งใจทั้งหมด ก็ถูกวางไว้หน้าห้องของเค้า อย่างสิ้นหวัง...
พอเค้ากลับมา เค้าก็ขอโทษที่เค้าไม่ว่าง อยู่ให้เราให้ เค้าชอบนะ ไม่เคยมีใครทำให้เค้าแบบนี้เลย ซึ่งอันนี้เราก็เข้าใจ เพราะเค้าเองก็ยุ่งทั้งวัน แต่ที่เราน้อยใจคือ เค้าก็ยังคงบอกว่า "วันเกิดของเค้าก็แค่วันธรรมดาๆวันนึง" คำนี้เราจุกเลยค่ะ แล้วสิ่งที่เราทำให้ทุกๆอย่างล่ะ มันคืออะไร มันไม่มีค่าเลยหรอ สำหรับเค้า?
หลังๆมานี้ เราบอกเลยว่า เราไม่สามารถจะเป็นผู้หญิงที่ร่าเริงเหมือนเดิมได้จริงๆ เราไม่สามารถคุยกับเค้าได้ปกติ เพราะทุกๆเรื่อง ที่เก็บไว้ในใจทั้งหมด มันค่อยๆดันออกมา เราเสียใจมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าควรทำยังไง เพราะเรารักเค้ามาก ทุกๆวันนี้ เหมือนเราเป็นของตาย ความสนใจไม่ค่อยมีให้กัน เริ่มห่างๆ คุยกันน้อยลงขึ้นทุกๆวัน แต่เราก็ยังเจอหน้ากันทุกวันนะคะ แต่สำหรับเรา เราเริ่มมองหน้าเค้าไม่ติด แต่เค้าก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม
เราเคยทนไม่ไหว แล้วบอกเลิกเค้า สรุปสิ่งที่เค้าทำคือ ... เค้าพยายามฆ่าตัวตาย ดีที่วันนั้น เราไปทันพอดี เค้าไม่ยอมเลิกกับเรา แต่เค้าก็ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกได้ถึงความสำคัญ หรือความรู้สึกที่เค้าอยากให้เราอยู่เลย
ขอสอบถามเพื่อนๆพันทิปหน่อยนะคะ ว่าเราควรทำยังไง กับความสัมพันธ์นี้ดี หรือเราควรปรับตัวเอง ปรับความคิดของเรา เพราะเราเอง ก็ไม่สามารถเลิกกับเค้าได้ค่ะ เรารักเค้ามากๆ...