วัดหนองขริ้น ตั้งอยู่หมู่ 10 ต.หนองยาว อ.เมืองสระบุรี เป็นวัดที่มีประวัติความเป็นมาค่อนข้างยาวนาน เดิมเป็นป่าเชิงเขา มีต้นไม้ใหญ่น้อยจำนวนมาก ต้นไม้เหล่านี้อยู่ติดกับหนองน้ำ ซึ่งอยู่ระหว่างภูเขาสองลูก
มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่า มีต้นไม้ต้นใหญ่ต้นหนึ่ง มีกิ่งก้านสาขามากมายเป็นที่ร่มรื่นยิ่งนัก ชาวบ้านที่ไปตักน้ำที่หนองน้ำแห่งนี้ได้อาศัยร่มเงาเป็นที่พักผ่อน...
ไม่เพียงแต่มนุษย์เท่านั้น ยังมีนก โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นกขมิ้น ก็พากันมาอาศัยอยู่บนต้นไม้นี้เป็นจำนวนมาก ชาวบ้านจึงเรียกต้นไม้ต้นนี้ว่า ต้นคัดลิ้น

เข้าใจกันว่าอาจกลายเป็นขริ้นก็เป็นได้ หนองน้ำแห่งนี้เลยชื่อว่าหนองขริ้น...
ต่อมาเกิดสงครามอินโดจีน มีกองทหารญี่ปุ่นบางหน่วยได้เข้ามาตั้งอยู่ ประชาชนต้องอพยพไปอยู่ต่างถิ่น พระสงฆ์ก็จำต้องย้ายไปอยู่วัดอื่นด้วย ทำให้วัดนี้เป็นวัดร้างตลอดมา...
กระทั่งในปี พ.ศ.2514 ชาวบ้านร่วมใจกันรื้อฟื้นบูรณะวัดขึ้นใหม่ และได้อาราธนาพระสงฆ์มาจำพรรษา 5 รูป จนปี พ.ศ.2516 ชาวบ้านร่วมกันสร้างศาลาการเปรียญเพื่อเป็นที่ประกอบศาสนกิจ
จนปี พ.ศ.2517 มีผู้มีจิตศรัทธาสร้างพระพุทธรูปปูนสีขาวขนาดใหญ่ตั้งชื่อว่า หลวงพ่อขาว ที่มีความศักดิ์สิทธิ์
กระทั่งเดือนสิงหาคม พ.ศ.2520 ผู้มีจิตศรัทธาจากกรุงเทพฯและประชาชนใน จ.สระบุรี ร่วมใจกันสละทุนทรัพย์เบื้องต้น เพื่อสร้างพระอุโบสถขึ้น
โดยที่พระอุโบสถ มีขนาดยาว 50 เมตร กว้าง 35 เมตร เป็นแบบจัตุรมุข มีองค์พระเจดีย์ตรงกลางเป็นแบบที่สวยงามสง่ายิ่งนัก
ที่สำคัญตัวโบสถ์อยู่บนยอดเนินเขาสูงเห็นเด่นชัดแต่ไกล เป็นศักดิ์ศรีและสิริมงคลของ ต.หนองยาว ยิ่งนัก...
https://www.thairath.co.th/news/local/central/1589545