สวัสดีค่ะ เราชอบคนๆนึงมา 4-5 ปี เหมือนเขาเป็นรักแรกของเราเลยค่ะ ก็เคยคบกันนะคะแล้วก็เลิกกันไป ละก็มีไปๆกลับๆ แบบนี้หลายรอบ (ไม่ได้คบกันนะคะ แค่คุย)

หลายครั้งเราบอกตัวเองว่าเราทำใจได้ เราจะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนที่ไม่ใช่คนนี้ แต่เอาเข้าจริงๆแล้ว เรายังรักเขาเต็มหัวใจแหละเปิดใจกับใครไม่ได้จริงๆ (ลองแล้ว)

แต่ก่อนหน้านี้เพื่อนมาบอกให้ฟังเพราะเป็นห่วงเรา ว่าเขาเกลียดเรา (ใช้คำนี้) เขาเกลียดเราตรงที่เราเป็นคนคิดมาก เขารำคาญ5555 ง่ายๆ เขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไรแล้วนั่นแหละค่ะ แต่เขาก็ไม่ได้มาพูดกับเราเองตรงๆนะ ตอนรู้ก็เสียใจแต่ไม่ร้องไห้นะคะ ละก็ห่างหายจากเขาไปแปบนึง จนล่าสุดต้องทำงานร่วมกัน คือเราก็คิดอยู่ตลอดเวลานะคะว่าเขาเกลียดเรา แต่มันก็ห้ามตัวเองให้แอบมองเขาแล้วยิ้มตามไม่ได้55555

เราก็คงจมปลักแหละค่ะ แต่แบบหลังจากนี้คือเรากับเขาจะไม่ได้เจอกันอีกแล้ว เพราะต่างแยกย้ายกันไปตามเส้นทางของตัวเอง บอกตรงๆค่ะว่าทำใจไม่ได้555 คือเมื่อก่อนมันมั่นใจไงว่าเออก็ยังได้เห็นหน้า แต่นี่ไม่แล้ว สิ่งที่อยากพูดก็ไม่ได้พูด

เลยอยากจะมาขอกำลังใจ หรือแนวคิดดีๆ ที่ทำให้ก้าวต่อไปได้หน่อยค่ะ