__ครุ่นคิด__
ชีวิตผ่านมาจะ27ปีแล้ว มีอะไรเป็นของตัวเองบ้าง?
เริ่มจาก 0 ทำงานประจำเก็บเงินมาเรื่อยๆพอมีก้อนเล็กๆ 3-4หมื่น ก็ลองลงทุนขายของออนไลน์ควบงานประจำไปด้วย หวังมีเงินต่อเงิน สุดท้ายก็เจ๊งค่ะ
และก็ยังคงทำงานมาเรื่อยๆ มีกินมีเที่ยวบ้าง เติมความสุขให้ตัวเองบ้าง ความสวยความงามบ้าง ตามประสาวัยรุ่น พอจะมีเงินเก็บที ก็มีเรื่องให้ต้องหยิบมาใช้ทุกทีไป วันนึงมีจดหมายมาถึงเราพร้อมหนี้ก้อนโตราว1xx,xxx.- ด้วยเหตุค้ำประกัน เรานี่น้ำตาไหลเลย ทำอะไรไม่ได้ ว่าอะไรใครไม่ได้ ก็ยังคิดอยู่ว่าทำไมยื่นสมัครบัตรสินเชื่ออะไรก็ไม่ผ่าน ทั้งๆที่ทำงานมาก็นาน เพราะเหตุนี้นี่เอง ความที่เงินเดือนก็เพียงแค่พอใช้ไปวันๆ ค่าเช่าบ้าน ค่าสัตว์เลี้ยง ค่าประกันชีวิต ค่าข้าว ของใช้ต่างๆ ก็หมดแล้ว ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงให้ประวัติการเงินกลับมาใสสะอาดอีกครั้ง จนวันนึงได้เปลี่ยนที่ทำงาน ได้รายได้ดีขึ้น ทำงานพิเศษเพิ่มด้วย เพราะอยากเก็บเงินได้ไวๆ ช่วงนั้นอายุประมาณ 25ได้ และในที่สุดเราก็ปิดหนี้แสนตรงนั้นได้สำเร็จ และปีต่อมาเราก็เก็บมาอีกเรื่อยๆ เพียงแต่วิธีเก็บนี้มีความเสี่ยงสูงมาก คือการเล่นแชร์ แต่การเริ่มต้นมันน่าเชื่อถือมาก และทุกอย่างก็ดูโอเคไม่เคยมีปัญหาใดๆ ใช้เวลาเล่นมาร่วมปี ซึ่งเราเองก็ได้รับเงินตรงมาตลอด ทุกครั้งที่เล่น จนกระทั่งก้อนสุดท้าย มาพีคตอนที่อีกเพียง1เดือนเราจะได้เงินคืน กลับเกิดเหตุการณ์ที่ไม่อยากให้เกิด เกิดขึ้นคือ บ้านแชร์ล่ม ล่มเลยค่ะ ล่มเละเทะ แน่นอนว่าเรามีเงินฝากไว้ประมาณ 8x,xxx.- ได้ ตอนนั้นเข่าทรุดสิคะ ซึ่งเงินก้อนนี้เราก็วางแผนไว้ว่าจะนำมาดาวน์รถ แต่ฝันก็ดันมาพังเพราะฝากเงินผิดที่ค่ะ สูญหรือเปล่า อันนี้ ไม่รู้ คนที่ต้องรับผิดชอบบอกว่าขอผ่อนคืนอาทิตย์ละ 500บ. ค่ะ กี่เดือนกี่ปีละคะว่าจะได้คืนครบ ให้คนรู้จักยืมเงินไปราว 2หมื่น ทุกวันนี้ก็ไม่รู้เขาไปตายที่ไหนแล้ว รู้สึกชีวิตพังมากค่ะ ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ ครุ่นคิดไม่ตกค่ะ ใจนึงก็อยากตายไปซะให้พ้นๆ ทำงานมาจะ10ปี มีแต่รถเวฟแดงแก่ๆคันนึง เงินเก็บ ก็เก็บใช้หนี้ให้คนอื่นหมด เก็บมาใหม่ก็โดนโกงอีก อะไรจะแย่ได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ วางแผนการใช้เงินทุกอย่าง อย่างรอบคอบ ไม่สุรุ่ยสุร่าย ใช้40% เก็บ60% ด้วยซ้ำ พอมา พ.ค.62 นี้ก็เปลี่ยนที่ทำงาน แน่นอนว่ารายได้ก็เริ่มต้นใหม่ค่ะ เงินเก็บ ก็ศูนย์ ท้อนะคะ
[15มิ.ย.62] เช้านี้ตื่นมาถอนหาย และคิดว่าเราจะต้องเริ่มใหม่แบบนี้อีกกี่รอบ เหนื่อยนะ ทำคนเดียวหาคนเดียวมาตลอด ไม่มีมือใครมาคอยอุ้ม ไม่มีคู่ชีวิตคอยซัพพอร์ต แต่ก็ทำได้แค่คิดและเก็บไว้เป็นบทเรียน แล้วก็บอกกับตัวเอง ใหม่ว่า เอาว่ะ เริ่มใหม่ ต้องไม่พลาดแบบเดิม บทเรียนมี ถ้ายังไม่ตาย จะล้มอีกกี่รอบก็ต้องลุกขึ้นมา ตราบใดที่ตื่นลืมตามาแล้วยังเจอสายตาใสๆสองคู่นี้ ยังคงต้องมีชีวิตอยู่ดูแลเขาต่อไปและทำให้ชีวิตตัวเองมั่นคงขึ้นด้วย...
อายุ27ปี ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง มันแย่มากมั้ยคะ?
ชีวิตผ่านมาจะ27ปีแล้ว มีอะไรเป็นของตัวเองบ้าง?
เริ่มจาก 0 ทำงานประจำเก็บเงินมาเรื่อยๆพอมีก้อนเล็กๆ 3-4หมื่น ก็ลองลงทุนขายของออนไลน์ควบงานประจำไปด้วย หวังมีเงินต่อเงิน สุดท้ายก็เจ๊งค่ะ
และก็ยังคงทำงานมาเรื่อยๆ มีกินมีเที่ยวบ้าง เติมความสุขให้ตัวเองบ้าง ความสวยความงามบ้าง ตามประสาวัยรุ่น พอจะมีเงินเก็บที ก็มีเรื่องให้ต้องหยิบมาใช้ทุกทีไป วันนึงมีจดหมายมาถึงเราพร้อมหนี้ก้อนโตราว1xx,xxx.- ด้วยเหตุค้ำประกัน เรานี่น้ำตาไหลเลย ทำอะไรไม่ได้ ว่าอะไรใครไม่ได้ ก็ยังคิดอยู่ว่าทำไมยื่นสมัครบัตรสินเชื่ออะไรก็ไม่ผ่าน ทั้งๆที่ทำงานมาก็นาน เพราะเหตุนี้นี่เอง ความที่เงินเดือนก็เพียงแค่พอใช้ไปวันๆ ค่าเช่าบ้าน ค่าสัตว์เลี้ยง ค่าประกันชีวิต ค่าข้าว ของใช้ต่างๆ ก็หมดแล้ว ได้แต่คิดว่าจะทำยังไงให้ประวัติการเงินกลับมาใสสะอาดอีกครั้ง จนวันนึงได้เปลี่ยนที่ทำงาน ได้รายได้ดีขึ้น ทำงานพิเศษเพิ่มด้วย เพราะอยากเก็บเงินได้ไวๆ ช่วงนั้นอายุประมาณ 25ได้ และในที่สุดเราก็ปิดหนี้แสนตรงนั้นได้สำเร็จ และปีต่อมาเราก็เก็บมาอีกเรื่อยๆ เพียงแต่วิธีเก็บนี้มีความเสี่ยงสูงมาก คือการเล่นแชร์ แต่การเริ่มต้นมันน่าเชื่อถือมาก และทุกอย่างก็ดูโอเคไม่เคยมีปัญหาใดๆ ใช้เวลาเล่นมาร่วมปี ซึ่งเราเองก็ได้รับเงินตรงมาตลอด ทุกครั้งที่เล่น จนกระทั่งก้อนสุดท้าย มาพีคตอนที่อีกเพียง1เดือนเราจะได้เงินคืน กลับเกิดเหตุการณ์ที่ไม่อยากให้เกิด เกิดขึ้นคือ บ้านแชร์ล่ม ล่มเลยค่ะ ล่มเละเทะ แน่นอนว่าเรามีเงินฝากไว้ประมาณ 8x,xxx.- ได้ ตอนนั้นเข่าทรุดสิคะ ซึ่งเงินก้อนนี้เราก็วางแผนไว้ว่าจะนำมาดาวน์รถ แต่ฝันก็ดันมาพังเพราะฝากเงินผิดที่ค่ะ สูญหรือเปล่า อันนี้ ไม่รู้ คนที่ต้องรับผิดชอบบอกว่าขอผ่อนคืนอาทิตย์ละ 500บ. ค่ะ กี่เดือนกี่ปีละคะว่าจะได้คืนครบ ให้คนรู้จักยืมเงินไปราว 2หมื่น ทุกวันนี้ก็ไม่รู้เขาไปตายที่ไหนแล้ว รู้สึกชีวิตพังมากค่ะ ทำไมต้องมาเจออะไรแบบนี้ ครุ่นคิดไม่ตกค่ะ ใจนึงก็อยากตายไปซะให้พ้นๆ ทำงานมาจะ10ปี มีแต่รถเวฟแดงแก่ๆคันนึง เงินเก็บ ก็เก็บใช้หนี้ให้คนอื่นหมด เก็บมาใหม่ก็โดนโกงอีก อะไรจะแย่ได้ขนาดนี้ ทั้งๆที่ วางแผนการใช้เงินทุกอย่าง อย่างรอบคอบ ไม่สุรุ่ยสุร่าย ใช้40% เก็บ60% ด้วยซ้ำ พอมา พ.ค.62 นี้ก็เปลี่ยนที่ทำงาน แน่นอนว่ารายได้ก็เริ่มต้นใหม่ค่ะ เงินเก็บ ก็ศูนย์ ท้อนะคะ
[15มิ.ย.62] เช้านี้ตื่นมาถอนหาย และคิดว่าเราจะต้องเริ่มใหม่แบบนี้อีกกี่รอบ เหนื่อยนะ ทำคนเดียวหาคนเดียวมาตลอด ไม่มีมือใครมาคอยอุ้ม ไม่มีคู่ชีวิตคอยซัพพอร์ต แต่ก็ทำได้แค่คิดและเก็บไว้เป็นบทเรียน แล้วก็บอกกับตัวเอง ใหม่ว่า เอาว่ะ เริ่มใหม่ ต้องไม่พลาดแบบเดิม บทเรียนมี ถ้ายังไม่ตาย จะล้มอีกกี่รอบก็ต้องลุกขึ้นมา ตราบใดที่ตื่นลืมตามาแล้วยังเจอสายตาใสๆสองคู่นี้ ยังคงต้องมีชีวิตอยู่ดูแลเขาต่อไปและทำให้ชีวิตตัวเองมั่นคงขึ้นด้วย...