เรื่องมีอยู่ว่า​ แม่ผัวมาทำกินที่พัทยา​ ไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเอง​ เช่าที่ดินเขาปลูกบ้าน​ วันนึงโดนไล่ที่​ก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนจึงอาศัยลูกชายเขาให้มาถามเราว่าจะขอให้แม่มาอยู่ด้วยได้ไหม​ เราคิดอยู่นานเพราะเรากลัวว่าแม่และพี่สาวเราจะไม่สะดวก​ เพราะบ้านเราชอบความเป็นส่วนตัว​ ไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายแล้วอยู่ๆเราจะพาคนที่แม่รู้สึกไม่โอเคตั้งแต่แรกมาอยู่ใต้ชายคาเดียวกันแม่จะโอเคไหม​ (บอกก่อนนะว่าแม่เราตาบอด​ แกตาบอดหลังจากที่เรามีลูกคนแรก)  เราก็ตัดสินใจคุยกับแม่​ แม่เราก็ใจดีให้คนที่เขาเคยเกลียดมาอยู่ใต้ชายคาเดียวกัน​ เราก็ไปบอกลูกชายเขาว่าแม่อนุญาต​ แต่มีข้อแม้ว่า​ แม่สามีต้องไปคุยกับแม่เอง​ คือง่ายๆเราเปิดทางให้เขาแล้ว​ สรุปคือได้ย้ายเข้ามาอยู่​ ช่วงอาทิตย์​แรกก็ดี​ ทำความสะอาดทุกอย่าง​ พอหลังจากอาทิตย์​ที่สาม​ เริ่มไม่ทำเริ่มตื่นสาย​ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยนั่งคุยกับแม่เราเลย  มีแค่พูดว่า​ "แม่เดียไปแล้วเด้อ" ซึ่งเขาจะพูดแค่ตอนไปทำงาน​ พูดอยู่แค่นี้จริงๆ​ แม่เราก็ไม่เคยว่า มาอาศัยแม่เราไม่ถึง2เดือนจะขอพาน้องสาวมาอยู่ด้วย​ ทุกอย่างก็เป็นขั้นตอนเหมือนเดิม​ สุดท้ายก็ได้เข้ามาอยู่​ แต่น้องสาวเขานิสัยดีหน่อย​ ทักทายแม่เรา​ คุยหยอกล้อกัน​กับแม่เราจนเราคิดว่าป้าคนนี้เขาเป็นแม่ผัวเราซะอีก​ นิสัยแย่ๆของแม่ผัวคือ​ ขี้ฟ้อง​ แม่เราบ้างครั้งก็ชอบพูดแหย่ใส่แม่ผัว​ แม่ผัวก็เอาไปฟ้องลูกชายเขา​ หาว่าเขาพูดจิกกัด​ เรื่องเล็กๆน่อยๆของเราก็เอาไปฟ้อง​ จนทำให้เราต้องทะเลาะกันกับแฟน​ (แฟนเรารักแม่และฟังแม่มากไม่ว่าจะผิดหรือถูก)​ ปัญหาตอนนี้คือโครตลำบากใจ​ และก็คิดผิดมากไม่น่าให้เข้ามาอยู่เลย  พอเราทะเลาะกับแฟนเราที​ แฟนเราชอบพูดว่า​ "เขากับแม่ย้ายไปอยู่ข้างนอกก็ได้นะ" คือแบบ​ ปัญหาแค่ละอย่างที่เกิดคือ​ เราไม่ได้ทะเลาะกันเพราะเรื่องเราสองคนแต่มันเกิดจากแม่คุณหรือเปล่าที่เอาเรื่องทุกอย่างไปฟ้องคุณ​ แล้วคุณก็เชื่อแม่คุณโดยไม่ถามหาสาเหตุ​ คือเป็นแบบนี้บ่อยมาก​ แฟนก็จะย้านไปอยู่ข้างนอก​ คือเขาอยู่บ้านเรามาเป็นสิบปี​ อยู่กับเราตั้งแต่ยังไม่มีใครคบ​ อยู่กับเราตั้งแต่เขาทำงานเงินเดือน2, 800​ แล้วพอแม่ผัวมาอยู่ในบ้านเรากลับลืมทุกอย่างแล้วจะออกไปอยู่กับแม่ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้ทำอะไรผิด​ ไม่เคยแม้จะเถียงแม่ผัวต่อให้เขาใส่ร้ายเราขนาดไหน​ เราต้องทำไงดี
เรื่องยาวหน่อยเพราะตอนที่พิมพ์เรารู้สึกอยากระบายมาก​ แต่ไม่กล้าระบายในโซเชียล