ผมมีแฟนที่คบกันมาเกือบจะสองปี ที่สถานะไม่เคยชัดเจน แทบจะไม่มีใครรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ถ้าไม่ใช่คนที่สนิทหรืออยู่ใกล้กัน โทรศัพท์เขาผมแตะต้องไม่ได้ แต่โทรศัพท์ผมเขาทำได้ทุกอย่าง  มาวันหนึ่ง ผมจับได้ว่าเขาคุยกับคนอื่น แล้วทะเลาะ เขาบอกขอห่างกันสักพัก และเขาบอกจะไปนอนหอกับน้อง....ซึ่งจริงๆแล้วมันไม่ใช่ครับ เขาไปนอนกับผู้ชายคนนั้น พอผมรู้แล้วถามก็บอกว่านอนกับน้องทั้งๆที่ผมรู้อยู่ว่าเขาไม่ได้นอนกับน้อง และอ้างนู่นนี่นั่น แถไปเลื่อย อีกอย่างใครมาเม้นใครเฟสก็จะบอกโสดตลอด ทุกครั้งที่เขาทำผิดผมต้องได้ง้อ ทั้งๆที่ผมไม่ได้ผิด สุดท้ายเขามาว่าผมเป็นคนผิด อีกอย่างผมทำเพื่อเขามาโดยตลอด อยากได้อะไรเก็บตังซื้อให้ แต่เขาไม่เคยคิดที่จะเห็นความสำคัญในตัวผม คุยกันไม่กี่วันไปนอนด้วยกัน แล้วบอกว่าที่เขาเป็นแบบนี้เป็นเพราะผม..........เรื่องนี้อีกยาวครับ วันนี้ระบายให้ฟังแค่นี้ก่อน คุณคิดยังไงกับผู้หญิงคนนี้ครับ เขาโตมาในโลกแบบไหน อีกอย่างเป็นผู้หญิงที่ขี้โม้โอ้อวด เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่......ตัวเองถูกเสมอครับ