ขอเกริ่นก่อนนะครับ ผมปัจจุบันอายุ 19ปี เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเกิดในช่วงผมอายุ 13-17ปีครับ ตอนนี้เรียนจบแล้ว

เรื่องมันมีอยู่ว่า ช่วงสมัยวัยเรียนตั้งแต่ม.2 ผมมีชีวิตแบบว่า คลุกคลีอยู่แต่กับผู้หญิงในห้องเรียนครับ ไม่ใช่แบบว่านิสัยเหมือนผญ เลยอยู่ด้วยกันอะไรแบบนี้นะ คือผมเป็นคนที่หน้าตาค่อนข้างไปทางดีเลยหละ ผญเลยเข้าหาเยอะ แต่ละคนในห้องก็มีแต่น่ารักๆทั้งนั้น จริงๆเค้าคิดกับผมแค่เพื่อนเท่านั้นแหละ แต่สิ่งที่เค้าทำมันทำให้ผมไม่คิดแค่นั้น

ทุกวันเค้าจะชอบมากอด มาหอมแก้มผม ทำสิ่งต่างๆนาๆ ทำให้ผมฝันละเมอไปไกลเกินเพื่อนกัน รู้สึกว่าเหมือนมีแฟนหลายๆคนยังไงยังงั้น

มันทำให้ผมรู้สึกผูกพันกับผญแต่ละคนมากๆ ผมขอเล่าข้ามชอตเลยนะ หลังจากที่ผมเรียนจบมา ผมก็ไม่ได้ติดต่อกับผญคนไหนอีก ถึงแม้จะมีทั้งเฟสทั้ง ig ทุกอย่างมีหมด แต่ก็แค่เป็นเพื่อนกันไม่ได้คุยอะไรกัน

มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิตไงไม่รู้ เวลาเห็นผญคนอื่น ผมจะรู้สึกสนิทสนมกับเค้า รู้สึกเหมือนว่าเค้าอยากแตะเนื้อต้องตัวผม เป็นแบบนี้มานานมาก ผมไม่เคยมีแฟนนะครับ

ผ่านมาเรื่อยๆรู้สึกโดดเดี่ยว อยากมีแฟนใจจะขาด แต่ก็ไม่กล้า กลัวว่าจะโดนทิ้งต่างๆนาๆ ผมเลยกลายเป็นคนขี้เหงามากๆคนนึง ทุกวันนี้ก็อยู่แบบไม่มีเพื่อนผญ รู้สึกเหงาโดดเดี่ยว คิดถึงน้ำหอมที่เพื่อนสมัยม.ปลายฉีด คิดถึงอ้อมกอด คิดถึงตอนที่เค้าเอาหัวมาพิงไหล่ผม มันคิดถึงไปซะทุกอย่าง

ผมควรจะทำตัวยังไงดีครับ มันเหมือนคนติดยาเสพติด อาการเหมือนของขาดไงไม่รู้ ทำตัวไม่ถูกเวลาอยู่ใกล้ๆผญเลยครับ มันเจ็บปวดมาก ขอคำแนะนำทีครับ