ตอนนี้ผมคบกับแฟนมา 7 ปีครับ ซึ่งปัจจุบันเราเจอกันอาทิตย์ละ 1 ครั้ง คือต้องเกริ่นก่อนว่า ตั้งแต่วันแรกที่คบกัน ผมเป็นคนยอมเค้าตลอด เหมือนช่วงแรกเค้าสั่งอะไรผมก็ทำ ซึ่งอาจจะทำให้เขามีนิสัยแบบนี้ ตลอด 7ปีที่ผ่านมา ผมรู้สึกว่าผมไม่เคยมีความเป็นตัวเอง ผมโดนแฟนผมบังคับให้ทำทุกอย่างที่ทำให้เค้าสบายใจ เช่น จะไปเที่ยวกับครอบครัวก็ไม่ได้ จะไปไหนกับเพื่อนก็ไม่ได้ จะไปกินข้าวหรือกินเหล้ากับเพื่อนก็ไม่ได้ แล้วเรื่องโลกออนไลน์ เฟส ไลน์ ไอจี ผมต้องตั้งรูปคู่เพื่อแสดงให้ทุกคนรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว ซึ่งเฟสและไอจี ผมนั้นมีแต่ผู้ชายที่เป็นเพื่อน ไม่มีแม้แต่ผู้หญิงเลย เวลาผมคุยกับเพื่อนผู้หญิง ผมต้องรายงานเธอว่าคุยอะไรไปบ้าง เวลาห่างกันต้องโทรคุยกันตลอด วิดิโอคอล หรือต้องถ่ายรูปรายงาน ถ้าเค้าอยากได้รูปผมก็ต้องถ่ายให้ดูว่า ไปนี้นะ อยู่กับคนนี้นะ แล้วเวลาอยู่ด้วยกันเธอไม่เคยให้เกียรติผมเลย เธอชอบด่าผมคำหยาบ รุนแรง ต่อหน้าเพื่อนฝูงผมหรือไม่ก็ในที่สาธารณะ ซึ่งแม้แต่คำหยาบตลอด 7 ปี ผมไม่เคยพูดกับเค้าเลย แต่ในตอนนี้ผมไม่สามารถเก็บอารมณ์ที่ผมสะสมมาตลอด 7 ปีได้ ในช่วงนี้เราทะเลาะกัน แล้วผมเผลอพูดทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทนมากับเธอ ทำให้ผมรู้สึกว่า ผมไม่ได้รักเธออีกต่อไป ในตอนแรกนั้นผมคิดว่าเธอจะไม่สนใจจะไม่ง้อ แต่ตอนนี้เธอกลับง้อผมเอามากๆ บอกว่าจะไม่ทำทุกอย่างที่ทำให้ผมอึดอัดใจ ง้อจนผมรู้สึกว่าตัวเองผิดที่ทำให้เธอมาง้อ  แต่ตลอดที่เธอง้อนั้น ผมไม่สามารถจินตนาการภาพที่ผมรักเธอ มีความรู้สึกดีๆกับเธอได้อีกต่อไป ผมจะดูไปคนเห็นแก่ตัวไหมครับ ถ้าผมจะเป็นคนขอเดินไปจากชีวีตเธอ 
** ตลอด 7 ปีที่ผ่านมาไม่ได้แปลว่าผมจะไม่มีความสุขนะครับ มันมีความสุขในบางครั้งปะปนกับความทุกข์ที่ผมต้องเจอ 

ผมควรให้กลับไปคุยกับเธอเหมือนเดิมหรือผมควรจะบอกความจริงเธอว่าผมไม่ได้รักเธอแล้วครับ .....