เกริ่นก่อนนะคะ เนื่องจากคบกับแฟนมาสักเดือนกว่าๆ ได้ละคะ ช่วงเดือนแรกก้อดีนะคะ เอาใจใส่ดูแลดี แต่ตั้งแต่ขึ้นปีใหม่มา เค้าเปลี่ยนไปคะ ไม่ค่อยเอาใจใส่ ไม่ดูแลอะไร หรืออาจจะพูดได้ว่าไม่แคร์ความรู้สึกอะไรเราเลยคะ มีปัญหาทะเลาะกันทุกวัน เราสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงไปของเค้า แต่เมื่อเราถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า เค้าก็จะไม่ตอบ หรือถ้าตอบก็จะตอบเรามาแค่ เธออะคิดมาก คิดเยอะ พอหนักๆเข้าก้อจะใช้คำว่า แล้วแต่จะคิด ตามใจเธอเลยอยากคิดยังไงก้อคิด เธอนะงี่เง่า ไปพักเถอะ ไปนอนเถอะ เราก็ต้องกลายเป็นคนผิดมาตลอดโดยที่เราก็ไม่รู้หรอกว่าเราผิดอะไร แต่เราก็พยายามนะที่จะยื้อเค้านะ พยายามทุกวันทุกครั้ง เพราะเราไม่รู้ว่าเค้ามีปัญหาอะไรเค้าถึงไม่พูดไม่บอกเรา ทั้งที่ก่อนหน้านี้และทุกวัน เราจะบอกตลอดว่ามีปัญหาอะไรก็พูดนะ บอกนะ ถือว่าระบายก็ได้ เธอจะได้สบายใจ แล้วทุกครั้งที่เค้ามีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป เราก็จะเป็นคนที่พยายามถามนะ แล้วก็ต้องทะเลาะกัน มีปัญหากัน จบตรงเราก็ตามง้อเค้ามาตลอดนะคะตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม 62 เป็นต้นมา จนถึงวันนี้ เค้ายังคงเหมือนเดิม เราเจอคำตอบแบบนี้ทุกวันเลย ตามง้อเค้าทุกวัน แต่วันนี้เป็นวันที่เราไม่ง้อเค้าแล้ว เรายอมรับนะว่าโรคประสาทจะถามหาละ เราเหนื่อยมากกับการผิดโดยไม่รู้ว่าเราผิดอะไร หรือเพราะเราใส่ใจถามไถ่มากไปเหรอ หรือเพราะเราอยากแบ่งเบาความทุกข์ของเค้าเหรอ (คนเป็นแฟนกันมันต้องเป็นที่ระบายทุกเรื่องทั้งสุขและทุกข์ให้กันได้ไม่ใช่เหรอ)
คำถาม เราคิดถูกหรือเปล่าที่เราไม่ง้อ แล้วถ้าคุณเจอแบบเรา คุณจะยังคงยื้อต่อไปเรื่อยๆไหม หรือจะหยุดยื้อแบบเราในวันนี้ หรือเราควรทำอย่างไรต่อไป
คิดยังไงกับ ผู้ชายที่มีปัญหาและเก็บปัญหานั้นไว้คนเดียว
คำถาม เราคิดถูกหรือเปล่าที่เราไม่ง้อ แล้วถ้าคุณเจอแบบเรา คุณจะยังคงยื้อต่อไปเรื่อยๆไหม หรือจะหยุดยื้อแบบเราในวันนี้ หรือเราควรทำอย่างไรต่อไป