การฝึกซ้อมโคโตะอย่างเข้มข้นเพื่อไปแข่งระดับประเทศยังคงดำเนินต่อไป แต่อากาศตอนหน้าร้อนมันช่างเป็นอุปสรรคเหลือเกิน เลยมีการเสนอให้ไปเข้าฝึกฤดูร้อนดีกว่า สถานที่ก็มีพร้อม แต่เรื่องของเรื่องคือต้องไปขออนุญาตอาจารย์ที่ปรึกษาและอาจารย์ก็ต้องไปดูแลเด็กๆ ด้วย


ทาเคโซไปคุยกับอาจารย์ทาคินามิเรื่องเข้าค่ายฝึกฤดูร้อน ตอนแรกอาจารย์ไม่สนใจ แต่พอทาเคโซบอกว่า ถ้าเป็นแบบนี้ก็ขอให้ลาออกจากการเป็นที่ปรึกษาชมรมไปเถอะ เพราะพวกเราทุกคนจริงจังกับการไปแข่งระดับประเทศ ไม่ได้ทำเล่นๆ  อาจารย์ได้ยินแบบนี้ก็คงตกใจแหละ ไม่นึกว่าทาเคโซจะกล้า สุดท้ายก็ได้ไปเข้าค่ายตามความตั้งใจ


ระหว่างเดินทาง อาจารย์ทาคินามิ ก็บอกว่าจะเปิดเพลงของชมรมโคโตะที่อัดเสียงไว้ตอนซ้อมครั้งล่าสุดให้ฟังกัน พอทุกคนได้ฟังแล้วก็ตระหนักว่า ฝีมือการเล่นของตัวเองยังอ่อนหัดนัก ต้องฝึกกันอีกเยอะเลย


มาถึงที่พักแรมปุ๊บ แต่ละคนก็เริ่มฝึกซ้อมกันทันที จิกะต้องเล่นคู่กับทาเคโซ ฮิโระ เล่นคู่กับ โคตะ อีกคู่ก็มิตสึกับซาเนะ ส่วนซาโตวะเป็นเสียงโซโล

จิกะฝึกอยู่กับทาเคโซอยู่แป๊บนึงก็ไปหาซาโตวะ ขอให้ซาโตวะเล่นให้ดู แล้วก็นั่งซะใกล้เลย>< เพราะว่าอยากดูการใช้มือกับนิ้วแบบชัดๆ

ด้านฮิโระกับโคตะ โคตะก็โดนฮิโระบ่นตลอดการฝึก ยิ่งตอนมาซ้อมรวม ก็โดนซาโตวะให้แก้จังหวะอยู่คนเดียว จิกะก็หัวไวมาก จนมีแต่คนชม เพื่อนๆคนอื่นก็ไม่มีใครมีปัญหาอะไร โคตะเลยคิดมากและรู้สึกเหมือนตัวเองแปลกแยกจากคนอื่น  


พอตกกลางคืน ทุกคนต้องตื่นมากลางดึกด้วยความตกใจเพราะโคตะ หายตัวไป ต้องรีบออกตามหา ฮิโระคิดว่าเป็นเพราะเธอบ่นโคตะมากไป เลยรู้สึกผิด จะออกไปตามหาด้วย แต่ทาเคโซบอกว่า ฮิโระกับซาโตวะเป็นผู้หญิงให้รออยู่นี่แหละ

จิกะไปเจอโคตะเป็นคนแรก ปรากฏว่าโคตะก็ไม่ได้จะหนีไปไหน แค่รู้สึกว่าความสามารถตัวเองตามเพื่อนๆ ไม่ทันเลยแอบหนีมาฝึกคนเดียว


เพื่อนคนอื่นๆ ก็ตามมาและก็พูดคุย ปรับความเข้าใจ ให้กำลังใจโคตะกัน ฮิโระกับซาโตวะก็ตามมาขอโทษด้วย 


ทุกอย่างจบลงด้วยความเข้าใจ เช้าวันต่อมาแต่ละคนก็ตื่นด้วยมาแบบง่วงๆ เพราะเมื่อคืนอดนอน

อาจารย์ทาคินามิเรียกโคตะไปหา บอกว่าให้หยิบกระดาษแผ่นนี้ไปให้ได้ระหว่างที่กำลังใช้ม้วนกระดาษตีลงไป ถ้าทำไม่ได้ไม่ต้องทานข้าวเข้า ซึ่งโคตะก็ทำได้  อาจารย์เลยอธิบายว่า มันเป็นเรื่องของการฝึกจังหวะ (อันนี้ไม่ค่อยเข้าใจนะคะ คงเป็นเทคนิคทางดนตรี ><)


มีใครคนหนึ่งสงสัยว่าอาจารย์ทาคินามิ มีความรู้เรื่องดนตรีหรือเคยมีประสบการณ์ด้านนี้ด้วยเหรอ ทาเคโซตอบว่า ไม่น่าจะมีนะ แต่เทคนิคที่สอนก็ช่วยโคตะได้เยอะเลย

จบตอนที่ 10 ดูเหมือนจะไม่มีอะไรแค่ไปเข้าค่ายฝึกซ้อมโคโตะ  แต่ก็เป็นค่ายที่ทำไห้ได้รู้จักโคตะมากขึ้น ได้เห็นความตั้งใจของทุกคน มิตรภาพที่น่ารักระหว่างเพื่อน และ อาจารย์ทาคินามิที่มองภายนอกเหมือนไม่ได้ทำหน้าที่สมกับเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาชมรมเท่าไหร่ แต่หลังๆ ก็พยายามมากขึ้นทั้งอัดเสียงตอนซ้อมมาให้ฟัง แล้วก็เทคนิคที่มาแนะนำโคตะอีก คงไม่โดนทาเคโซไล่ให้ไปลาออกแล้วนะ^^