ผมเป็นคนหนึ่งที่รักแฟนมากผมให้เกียรติเธอมากดูแลทำทุกอย่างที่คิดว่าดีสำหรับเธอไปไหนไม่ให้เหนื่อยไปรับไปส่งถือของให้กลัวเธอหนักเลี้ยงข้าวบ้างคอยตามเช็คตามเป็นห่วงบอกรักทุกคืนทุกอย่างขอเธอมาก่อนเสมอแต่วันหนึ่งเราทะเลาะกันเธอบอกผมไม่เธอจริงหรอกผมก็แค่แฟนตัวปลอมไม่ได้รักกันจริงหรอกเธอไม่ได้รักเราเลยผมก็ถามว่าทำไมพูดอย่างนี้เราคบกันตั้งนานเราเป็นห่วงเธอทุกอย่างอยากทำให้เธอเป็นเจ้าหญิงของเราแต่ทำไม่พอเหรอเรารู้เราเอาใจไม่เก่งแต่เราอยากให้เธอสบายเราเป็นห่วงเธอเราดูแลเธอทั้งหมดนี้มันยังไม่เรียกว่ารักอีกเหรอเธอบอกว่าไม่อ่ะยังไงก็แพ้คนเอาใจเก่งอยู่ดีดูแลดีแค่ไหนก็แค่นั้นไม่เห็นมีประโยชน์อะไรเลย มันจริงเหรอครับที่การกระทำทุกอย่างของผมที่ผมแสดงออกว่ารักว่าเป็นห่วงเธอมันไร้ค่า
ปล.เธอเป็นแฟนคนแรกของผมนะครับ