วันนี้นึกครึ้มเปิดอ่านเรื่องผีในกระทู้พันทิพย์ เลยนึกขึ้นมาได้ว่าเมื่อราวๆ13-14ปีที่แล้วผมเคยไปออกรายการชั่วโมงพิศวง(ช่วงคนเห็นผี) คือเป็นช่วงที่ทางรายการเอาเรื่องเล่าของเรามาทำเป็นละคร!! ใครอยากเห็นหน้าตาผมสมัยหนุ่มๆลองเสิร์ชหาดูครับตอนที่47

เริ่มแรกก่อนที่จะเกิดเรื่องครับ ผมเป็นนักศึกษาคณะสถาปัตย์(เอกFilm)ของมหาลัยแห่งหนึ่งแถวๆสนามบิน โดยส่วนตัวผมเป็นคนที่ชอบฟังเรื่องผีมากๆ หรือชอบไปทำอะไรท้าทายตามสถาณที่น่ากลัวต่างๆ วันนึงเกิดนึกสนุกจึงได้โทรไปเล่าในรายการThe shockของพี่ป๋องกพล เรื่องเล่าของผมเป็นเรื่องเล่าที่เป็นตำนานของมหาวิทยาลัยที่ผมเรียนอยู่ตอนนั้นซึ่งสถาณที่มันมีอยู่จริง แต่!!ในเนื้อเรื่องที่ผมไปเล่าผมแต่งเอาเองเกือบทั้งหมด(อาจจะเอาจากที่รุ่นพี่เล่ากันมาบ้าง)
ขอเกริ่นก่อนครับ มหาลัยที่ผมเรียน ห้องน้ำหญิงชั้น5ของคณะวิศวะมีศาลตั้งอยู่ และมีรูปWood Cut(เป็นงานแกะสลักไม้หน้าผู้หญิง)วางตั้งเด่นเป็นสง่าในศาล ตอนนั้นผมก็ยังไม่ได้เห็นจริงๆหรอกครับว่ามันเป็นอย่างที่เค้าเล่ากันไว้จนวันนึง..........


เสียงโทรศัพท์มือถือSeimenรุ่นเก่าของผมดังขึ้น ปลายสายเป็นพี่โก้พริ้ว ณ ราชบุรี ออกตัวมาว่าเป็นทีมงานของรายการชั่วโมงพิศวง สนใจที่จะทำเรื่องที่ผมเล่าในรายการThe Shockเอามาทำเป็นละครในรายการช่วง”คนเห็นผี”
ทางทีมงานบรีฟรายละเอียดแบบง่ายๆโดยไม่ได้สนใจโครงเรื่องที่ผมเล่าเลย แค่ให้ผมไปยืนเริ่มเรื่องเปิดหัวก่อนจะตัดเข้าละคร และมาพูดปิดท้ายง่ายๆว่าเธอยังคงวนเวียนอยู่555 เพิ่งเข้าใจเหมือนกันว่ามันเป็นแบบนี้นี่เอง แลกกับเงิน3000บาทผมรีบตอบรับโดยทันใด
วันที่ไปถ่ายรายการก็ไม่ได้มีอะไรหวือหวาครับ เลิกกองประมาณ5ทุ่ม รับตังค์กลับบ้านปกติแค่มันมีเรื่องแปลกๆที่ชวนสงสัยหลังจากที่ผมกลับมากจากถ่ายรายการวันนั้น

ขอกล่าวถึงตัวเองนิดนึงครับ ว่าจากที่เกริ่นไว้ว่าไอ้เรื่องผีสำหรับผมนี่คือชอบมาก ถามว่าเชื่อไหมก็เชื่อ แต่ก็ไม่เคยเจออะไร
วันนั้นหลังจากที่ถ่ายรายการเสร็จผมนั่งแท๊กซี่กลับบ้าน ราวๆเที่ยงคืนกว่าๆผมถึงซอยบ้านและกำลังจะเดินเข้าไปในซอยเพื่อเข้าบ้าน(บ้านผมรถเข้าไม่ถึงต้องเดินต่อ)
ระยะทางประมาณ100เมตรหลังจากที่ลงแท๊กซี่ผมได้ยินเสียงหมาหอนรับกันตลอดทาง เปิดประตูเข้าบ้านมาเจอลุงของผมยืนดูดบุหรี่อยู่คพแรกที่ลุงถามผมคือ “เข้าบ้านมาบอกได้บอกไหมว่าเข้ามาคนเดียว” คือลุงผมเค้ารู้ครับว่าวันนี้ผมไปถ่ายรายการมา(อาจเป็นการโยงเหตุการณ์มาปะติดปะต่อกันได้)
ผมเลยบอกลุงไปว่าลืม!! ลุงรีบบอกให้ผมไปเอาธูปในบ้านแลเวมาจุดกลางแจ้งปักบอกเจ้าที่เจ้าทาง ผมด้วยความกลัวนิดๆเกรงหน่อยๆจึงตั้งจิตอธิฐานว่าพรุ่งนี้หลังจากที่ผมสอบเสร็จแล้วผมจะซื้อพวงมาลัยเอาขึ้นไปไหว้ที่ศาลเป็นการขอขมา

เช้าวันรุ่งขึ้นก่อนไปสอบผมเตรียมซื้อพวงมาลัยใส่ไว้ในกระเป๋าเรียบร้อย หลังจากสอบเสร็จประมาณ4โมง ความชะล่าใจ ความเพลินทำให้ผมนั่งกินเหล้ากับเพื่อนที่ร้านเหบ้าแถวมหาลัยจนถึงประมาณ5ทุ่มจึงนึกขึ้นได้ว่าตายหล่ะลืมสนิท จากที่ต้องมาคนเดียวเลยต้องชวนเพื่อนมาอีกสามคน ก่อนออกตากร้านเหล้าก็อธิฐานในใจอีกรอบว่าขอให้ผมได้ทำตามที่ตั้งใจไว้ อย่าให้มีอะไรมาทำอันตรายเลย จะบอกว่าห้าวก็ห้าว จะบอกว่ากลัวก็กลัวครับ
หลังจากเดินมากับเพื่อนอีกสามคนลัดเลาะจากคณะสถาปัตเรื่อยมาจนจะถึงหน้าตึกวิศวะ ผมขอสาบานว่าสิ่งที่ผมจะพิมพ์ต่อจากนี้เป็นความจริงทั้งผมและเพื่อนทั้งสามคนเห็นเหมือนกันหมด
พวกผมมองขึ้นไปบนตึกคณะวิศวะที่ในช่วงเวลา5ทุ่มกว่า มันมีสิ่งที่น่าประหลาดคือทุกๆชั้นไม่มีการเปิดไฟ แต่!!มีชั้นเดียวคือชั้น5ซึ่งมันคือตรงห้องน้ำมี่เปิดไฟอยู่
ผมยังพูดกับเพื่อน “กูว่าแม่บ้าน รีบขึ้นไปเหอะอย่างน้อยก็มีเพื่อน”
เราทั้งสี่คนค่อยๆเดินขึ้นตึกไปทีละชั้น บอกตรงๆว่าตึกเรียนเวลากลางคืนที่ปิดไฟหมดมันโคตรน่ากลัว แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น พอเราสี่ขึ้นเดินถึงชั้น4ตรงช่วงพักของบันได มองขึ้นไปที่ชั้น5กลับไม่มีแม้แต่ไฟสักดวงที่เปิดอยู่ ผมและเพื่อนจับมือกันแน่นและตกลงกันว่าถ้าขึ้นไปประตูล๊อคก็ไว้พรุ่วนี้ค่อยมาใหม่ ถ้าไม่ล๊อคก็รีบๆเอาพวงมาลัยไปวางไว้จะได้จบๆ
ด้วยความที่ห้องน้ำต้นเหตุอยู่ติดกับบันไดและตัวผมและเพื่อนๆก็ไม่เคยได้ขึ้นมาดูหรือมาบองของอะไรกันก่อนหน้านี้ และด้วยความมืดสนิทมีเพียงไฟของมือถือรุ่นเก่าๆที่โคตรจะหลอน ก็เลยคลำๆกันไปไม่รู้ด้วยซ้ำว่าศาลนั้นอยู่ส่วนไหนของห้องน้ำ เราเดินขึ้นไปๆจนถึงหน้าห้องน้ำแต่ประตูห้องนเำนั้นก็เปิดค้างไว้ ด้วยความมืดและความกลัวทำให้ตลอดทางเราทั้งสี่คนก้มหน้ามองแต่พื้นมากกว่ามองทางข้างหน้า เมื่อก้าวเข้าไปในห้องน้ำและดงียหน้าขึ้นมาโป๊ะเชะ!!ศาลตั้งอยู่ด้านในของห้องน้ำ(ด้านหน้าหลังจากเดินเข้าไป) มีรูปwoodcutหน้าผู้หญิงแบบที่เค้าเล่ากันมาจริงๆด้วย ผมรีบวางพวงมาลัยและใส่เกียร์หมากันลงมาอย่างไม่คิดขีวิต
สิ่งที่เป็นคำถามค้างคาใจพวกผมตลอดมาจนอายุ34คือ...แม่บ้านไปไหน? ใครเปิดไฟ? แบะถ้าแม่บ้านขึ้นมาจริง เค้าทำความสะอาดกันตอน5ทุ่มหรอ? และเค้าลงไปทางไหนทำไมไม่สวนกัน?

เรื่องของผมก็มีเท่านี้ครับ ด้วยความนึกครึ้มไปเปิดคลิปเก่าของตัวเอง เลยอย่างเขียนมาเบ่าแบ่งปัน อาจไม่ได้น่ากลัวตุ้งแช่ แต่มันก็เป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นสำหรับผมในช่วงเวลานั้น ใครเรียนที่เดียวกันมาแชร์กันได้ครับ