เป็นไปไม่ได้ครับที่การยกพลขึ้นบกจะไม่มีการสูญเสีย หรือสูญเสียน้อย ต่อให้มีเครื่องบินขับไล่สนับสนุน เป็นที่รู้กันในบรรดาทหารนาวิกโยธินว่าการยกพลขึ้นบกการสูญเสีย 50% จะเกิดระหว่างการขึ้นสู่ฝั่ง จากการระดมสกัดกั้นของหน่วยรักษาฝั่งข้าศึก ดังนั้นเราจึงจะเห็นว่าการยกพลขึ้นบกจะกระทำในช่วงเวลาที่ฝ่ายบุกพร้อมที่สุดเท่านั้น และกำลังของฝ่ายบุกก็ต้องมีมากกว่าฝ่ายรับอย่างน้อยๆก็ 1 ต่อ 5 เพื่อเอาไว้ทดแทนกำลังที่สูญเสียระหว่างการขึ้นสู่ฝั่ง โดยเฉพาะคลื่นโจมตีที่1 แทบเรียกได้เลยว่าไม่มีทางได้กลับบ้าน เพราะจะต้องเข้าปะทะกับข้าศึกที่มีจำนวนมากที่สุด พร้อมที่สุด แข็งแกร่งที่สุด และอาวุธยุทโธปกรณ์ก็ยังพรั่งพร้อมที่สุด ซึ่งตรงข้ามกับฝ่ายบุกคลื่นแรกที่ไม่พร้อมที่สุด อาวุธมีเพียงอาวุธประจำกาย ยานเกราะสะเทินน้ำสะเทินบก และกำลังสนับสนุนทางเรือ แต่เรือเองก็เข้าสนับสนุนได้ไม่เต็มที่เพราะต้องระวังปืนใหญ่รักษาฝั่ง ซึ่งระยะยิงไม่ได้เป็นรองปืนหัวเรือ แล้วที่สำคัญฝ่ายรับอยู่ในที่มั่นแข็งแรง แต่ฝ่ายบุกอยู่ในที่โล่งมองเห็นชัดเจน การลดการสูญเสียที่ดีที่สุดจึงทำได้เพียงการยกพลขึ้นบกจะทำในเวลากลางคืนเพื่อลดการมองเห็นของฝ่ายตั้งรับ