( ต่อจากEP.1)
                    ความรักครั้งที่6  ช่วงนี้ก็เริ่มเข้ามหาลัยปี1ครับ ผมเรียนนิเทศ แต่ช่วงนั้นตั้งใจว่าจะไม่มีแฟน ไม่หาใครแล้วเหนื่อยใจ แต่แล้ววววว สุดท้าย...... ยังไม่ทันเปิดภาคเรียนเล๊ยยยยย ช่วงเรียนซัมเมอร์ปรับพื้นฐาน ผมก็เจอผู้ชายคนนึง... อีกแล้ว555+ ชื่อ วี ครับ เขาเรียนคณะไอที แต่ได้เรียนรวมกันในวิชานึง เราก็มองๆเขาอ่ะนะ ไม่คิดว่าจะได้คุยหรือรู้จักอะไรหรอก และแล้วโชคชะตาก็ทำให้เรามาได้เจอกันจร๊าา ขานั่งรถตู้กลับบ้าน เขาขึ้นมานั่งข้างวๆเราเว้ย!! เราก็แบบ... เห้ย!!? บังเอิญอีกแล้วหรอ ด้วยความกล้าทั้งหมดของผมที่มี ก็เริ่มชวนเขาคุยครับ ก็ทำให้ได้รู้อะไรเกี่ยวกับเขาเยอะขึ้นนะ เป็นคนนิสัยเงียบๆ ชอบเล่นเกม เขียนโปรแกรมเก่ง ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่และไม่มีแฟน!!! เหมือนกันเลยยย เขิน -////-  ก็คือได้นั่งรถกลับบ้านด้วยกันเกือบทุกวันเลย เป็นช่วงชีวิตการเรียนซัมเมอร์ที่ประทับใจเวอร์ คิดว่าจะได้เริ่มต้นอะไรใหม่ๆ เจอแต่เรื่องดีๆ ถ้าคิดแบบนั้นแล้วละก็......คิดผิโว๊ยยย ความเป็นจริงมันชั่งโหดร้าย 1.เขาเป็นผู้ชายแท้ๆ 2.นิสัยออกจะเหมือนเกย์แต่ไม่ใช่ 3.พ่อเป็นทหาร... 4.แม่เป็นครู ข้าราชการคู่จ้า เราก็แบบ....ยิ่งรู้จักยิ่งท้อๆ เซงๆ เห้อออออ และแล้วเราก็ปล่อยมันไปให้เป็นไปตามธรรมชาติ จนเรียนจบซัมเมอร์นั้นละ ก็เริ่มคิดได้ว่าคงหารักดีๆจากผู้ชายดีๆคนนึง ยากอ่ะนะ

                 ความรักครั้งที่ 7 (ยาวหน่อยนะ ครั้งนี้จริงจังมาก กอไก่พันล้านตัว)  เรื่องมีอยู่ว่า... ผมขึ้นปี2 มันก็จะมีการทำรับน้องใหม่โน้นนี่นั่น โดยเฉพาะการจับพี่เทค พี่รหัส นี่คือสิ่งที่จะทำให้รุ่นพี่กับน้องได้รู้จักกันครับ และแล้ววันรับน้องใหม่วันแรกก็มาถึง วันนั้นผมก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย พี่ๆก็มีการคัดเลือกดาว-เดือน ทำกิจกรรมจับพี่เทคน้องเทคกันไป คุณผู้อ่านก็คงจะพอเดาได้แล้วละว่าผมไปแอบหลงรักใครอีก ครั้งนี้ผมอยากจะบอกว่า "ผมเผลอตกหลุมรักกับน้องเทคของตัวเองครับ" ใช้คำว่า "เผลอ" นี้ละ เหมาะสุดละ คือน้องคนเนี่ย! มันชื่อ ไม้ มันถูกจับไปเป็นเดือนของคณะปี1 แล้วก็บังเอิญอีกแล้วโว๊ยยยยยยยย ผมได้เป็นพี่เทคมันไง คือรุ่นน้องปีนี้มีประมาณ 100 กว่าคน โอกาสคือ 1ใน100 และแล้วโชคชะตาก็ให้ผมได้รู้จักกับมัน ตอนแรกผมก็ไม่กล้าคิดอะไรกับมันมากกว่าพี่น้องหรอกนะ แต่มีวันนึงผมนั่งประชุมเสร็จคุยเล่นกับเพื่อนๆ ก็ไปได้ยินจากกลุ่มเพื่อนๆที่ทำดาว-เดือนมาว่า ไอ้ ไม้อ่ะ มันเป็นคนเงียบๆ นิ่งๆ ขี้เล่นนิดๆ เรียบร้อยมาก กวนตีนๆ ถ้าสนิทกับมันนะ เหมือนดูๆทรงแล้วจะเป็นเกย์เลย ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่เที่ยวกลางคืนบ่อย ไม่น่าจะมีแฟน ผมก็คิดในใจ เอ๊ะ!! ที่ผ่านมาเราไม่เคยจีบเกย์หรือเจอเกย์มาก่อนเลยนี้นา หรือจะลองกับน้องคนนี้ดีนะ หน้าตาถึงไม่ใช่สเปค แต่ก็ดูหล่อดี เข้มๆหน่อย นิสัยก็ดีพอใช้ได้ รู้สึกว่าน่ารักน่าคุยด้วยดีนะ ผมก็เลยทักเฟสไปคุยเลย ก่อนอื่นก็ทำความรู้จักไปก่อน ก็ได้รู้ว่าบ้านน้องอยู่ใกล้ๆมอ ชอบเล่นเกมเดียวกับผมด้วยคือเกม LOL บังเอิญเนาะก็ทำให้สนิทกันแบบเร็วขึ้นไปในระดับนึงเลย เพราะเล่นเกมด้วยกันทุกวัน มีช่วงนึงผมชวนมันไปดูคอนเสิร์ตงานช้าง ไม่ได้เมานะ ผมก็ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่อะไร ก็ไปยืนๆเต้นๆกัน ตอนนั้นอารมณ์ไหนไม่รู้ ผมกับมันก็กอดคอกันร้องเพลงด้วยกันอ่ะ5555 รู้สึกดีมากเลยนะ งานเลิกประมาณเที่ยงคืน ผมก็ขับรถไปส่งมันที่บ้านเลย นั่นละครั้งแรกที่ได้เห็นบ้านน้องมัน หลังจากนั้นมาผมกับมันก็ไปเที่ยวโน้นนี่นั่นกันสองคนอยู่บ่อยๆ มีครั้งนึงผมเคยถามมันว่ามีแฟนเปล่า มันก็ตอบว่ามี ผมก็แบบ เอ้า!! สตั้นไปสักพัก แล้วก็ถามอีกทีแบบแซวๆว่า ผู้หญิงหรือผู้ชาย มันก็บอกผู้หญิงสิ!! ในใจผมนี้แบบ เวรกรรม ตูแห้วอีกแล้วว ผมก็แบบอ่าๆตัดใจตั้งแต่เนิ่นๆเลยดีกว่าเดี๋ยวจะเจ็บตัว แต่ว่าเรื่องยังไม่จบแค่นี้นะ ผมกับมันก็เล่นเกม คุยกันทุกวันแบบปกติ แล้วอยู่ๆวันนึงน้องมันก็เฟสมาผมบอกว่า มันเลิกกับแฟน เพราะแฟนมันไปมีคนใหม่ ผมก็เลยปลอบๆมันไป แล้วก็สงสัยเหมือนกันว่า จะมาบอกเราทำไมว่ะ แล้วน้องมันก็เพ้อลงเฟสไปเรื่อย บ่นโน้นนี่นั่น แต่ตอนนั้นในใจนี้คิดแบบในละครหรือซีรียส์เกย์เล๊ยว่า “เห้ย สงสัยเราต้องคอยอยู่ข้างๆ ปลอบใจน้องมันไปเรื่อยๆ ทำให้รู้สึกสนิทกันมากกว่านี้ โชคชะตาอาจจะประทานมอบโอกาสความรักดีๆให้แก่ข้าพเจ้าก็เป็นได้” แล้วผมก็ทำอย่างนั้นจริงๆนะ คุณผู้อ่านคิดตามผมนะ ผู้ชาย2คน ไปเที่ยวกัน 2ต่อ2 ผมไปดูหนังกับมัน 2คน มา3-4เรื่อง ไปเที่ยวสวนสัตว์กันมา 2คน ไปกินจิ้มจุ่มมาหลายครั้งกัน 2คน ว่ายน้ำกัน 2คน ตอนนี้เขินๆหน่อย5555 คือมันชอบแกล้งผมอ่ะ เวลาตอนผมนั่งอยู่ขอบสระน้ำ มันก็ทำแบบขอจับมือหน่อย ผมก็ยื่นมือไปนึกว่าจะให้ช่วยดึงขึ้นไรงี้ เปล่า ดึงผมลงสระเฉย เนี่ยดูมันทำดิ!  นั่งเล่นเกมคุยกันยันเช้า 2คน ในเกมน้องมันก็มาแกล้งผมนะ บางครั้งน้องมันก็มานอนค้างบ้านผม ที่สำคัญนะครับ ผมกับน้องเคยนอนด้วยกันมาแล้ว?? ไม่ใช่นอนอย่างนั้นนะ ((นอนเฉยๆ))  น้องมันเคยบอกว่าที่ผ่านมามีแต่แฟนผู้หญิง ห้องผมมันเป็นเตียง2ชั้นแบบ ชั้นล่างมันสามารถเลื่อนเก็บเข้าออกได้ ปกติถ้าน้องมันมามันก็จะนอนเตียงล่าง มีวันนึงเว้ย ผมแค่อยากลองใจมันดู ผม ”เตียงข้างล่างมันแข็งๆนะ ไม่มีผ้าคลุมเตียงให้ด้วย ขึ้นมานอนข้างบนด้วยกันดิ” น้อง “ไม่เป็นไรครับๆ ผมนอนได้หมดแหละ” ผม “เอ้า ก็อยากให้นอนเตียงดีๆไง ไม่เห็นเป็นไรเลย” น้อง “อ่าๆ ก็ได้” ในใจผม (เห้ย เดี๋ยวๆ ได้นอนด้วยกันเลยหรอ!) แล้วน้องมันก็ขึ้นมานอนกันจริงๆครับ คือเตียงผมมันก็จะแคบๆเล็กๆหน่อย กว้าง 42นิ้วเอง คือขยับนิดหน่อยก็โดนตัวกันแล้วอ่ะ ผมนอนเขินทั้งคืนอ่ะครับ!! นอนไม่หลับกันเลยทีเดียว มันก็จะมีบางครั้งที่น้องมันจะเอาขามันมาพาดตัวผม คือตื่นมาก็ปวดขาเลย แล้วก็เหตุการณ์อีกหนึ่งเหตุการณ์ ที่ผมไม่ได้ตั้งใจนะ ผม “เห้ย มาช่วยเป็นคู่ซ้อมเล่นละครหน่อย” น้อง “บทอะไรอ่ะ” ผม “ บทประมาณว่าต้องจ้องหน้ากัน ไปสักพักแล้วค่อยๆขยับเข้าหากัน จนหน้าผากติดกัน” (ในใจคิดว่าคงไม่เล่นให้หรอก แต่...) น้อง "อืม เอาดิ" ผม(เห้ย เอาจริงดิ) สุดท้ายก็ต้องทำ เพราะไปขอเขาเอง ผมกับน้องก็จ้องหน้ากันสักพักแล้วน้องกับผมก็ค่อยๆเอาหน้าเข้ามาใกล้ๆกันมากกก จนหน้าผากติดกัน ปากนี้แทบจะจูบกันได้เลยนะ แบบตาก็ยังมองกันอยู่จนผมเขินทนไม่ไหวเลยรีบออกห่างก่อนอ่ะ5555 น้องมันก็ไม่บ่นหรือสงสัยอะไรเลยนะ ปล่อยให้ผมทำตามใจชอบอยู่อย่างนั้นอ่ะ นั้นล่ะครับ มาถึงจุดๆนี้กันแล้ว มันทำให้ผมมั่นใจเลยว่าน้องเขาอาจจะมีใจหรือเป็นไบก็ได้ ใช้ชีวิตอารมณ์แบบแทบจะเหมือนคู่รักเลยมั้ง มันทั้งยืมเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัวผมอะไรงี้ บางครั้งก็เอามือถือผมไปเล่นเกม ให้รู้รหัสกันง่ายๆเลย เวลาผมโพสต์เฟสอะไร น้องมันก็จะมาคอมเม้นต์แนวกวนตีนๆใส่ เวลาอยู่มอมันก็จะชอบแกล้งผมแบบกดคอ เหยียบรองเท้าไม่ให้ผมเดินไปไหน พอผมพูดอะไรสักอย่างมันก็จะพูดเล่นมุขกวนตีนๆใส่อ่ะ ผมก็เคยถามมันนะว่าเป็นอะไรทำไมชอบมาแกล้งจัง น้องมันก็บอกว่าหมั่นไส้ เอ้า!! เห็นกูเป็นตุ๊กตามั้ง? มีช่วงที่ทะเลาะกันบ้างนิดๆหน่อยๆก็คือน้องมันชอบหัวร้อนตอนเล่นเกมนี่ละ นิสัยนี้มันแก้ไม่หายจริงๆ เรื่องราวต่างๆที่ทำด้วยกันกับน้องน่ะมันมีเยอะมาก รู้นิสัยกันหมดทุกอย่าง เรื่องครอบครัว การใช้ชีวิต ความเป็นอยู่ มันก็เป็นมิตรภาพที่ดีอย่างนึงเลยนะ คือกว่าจะเป็นเพื่อนพี่น้องที่สนิทกันได้มากขนาดนี้ ก็ใช้เวลาทำความรู้จักกันมา 1ปีกว่าๆ จนน้องมันขึ้นปี2 ผมขึ้นปี3แล้ว พอมันมาถึงจุดๆนึง ที่เราเคยคิดกับน้องเขามากกว่าคำว่าพี่น้องอ่ะ ความจริงแล้วผมห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้เลยครับ ยิ่งรู้จักกันมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งมีความรู้สึกให้มากเท่านั้นเลย จนในที่สุดคืนนึงที่บ้านผม ผมก็สารภาพรักกับน้องเขาไป บอกความในใจไปหมดทุกอย่างเลย ว่าชอบตั้งแต่ที่ได้รู้จักเลยนะ แล้วน้องเขาก็บอกกับผมว่า “รู้อยู่แล้ว รู้มาสักพักใหญ่ๆแล้วละ” คราวนี้ผมก็ถามไปเลยว่าแล้วคิดกับพี่ยังไง...คำตอบก็คือ “ผมก็คิดกับพี่แบบพี่น้องครับ” ผมก็ถามไปอีกว่ารู้แล้วทำไมไม่บอกละ น้องเขาก็บอก “กลัวว่าความสัมพันธ์จะเปลี่ยนไปอะไรทำนองนี้ แล้วก็คิดว่าถ้านานๆไปพี่อาจจะลืมๆมันไปก็ได้” วันนั้นผมก็ยอมรับกับความเป็นจริงทุกอย่างนะ แล้วก็นอนหลับไป แต่ไม่รู้ว่าทำไมร้องไห้เสียใจมากกว่าครั้งที่ผ่านๆมานะ บอกตามตรงก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน เหมือนตัวเองโง่มา 1ปีเต็มๆเลย มันทั้งรู้สึกเหนื่อย ท้อแท้มาก แล้วก็รู้สึกโหว่งๆบอกไม่ถูกอ่ะ555 แต่ว่าผมก็ยังใช้ชีวิตปกติคุยกับน้องเล่นเกม มานอนบ้านด้วยกันเหมือนเดิมนะ เพราะผมคิดว่าตัวเองใจแข็งพอที่จะยอมรับตรงนี้ได้ แล้วน้องกับผมก็ไม่อยากเสียความสัมพันธ์ดีๆที่อยู่ด้วยกันมา วันนั้นผมก็ถามน้องนะว่ารังเกลียดหรือเปล่า เขาก็บอก “ไม่ได้เกลียดอะไรเลย ออกจะดีด้วยซ้ำที่มีพี่ใจดีแบบนี้” แล้วน้องเขาก็เคยพูดกับผมอีกอย่างนะว่า “ผมอยากจะทำอะไรสักอย่างให้พี่เหมือนกัน ทั้งที่พี่ทำให้ผมขนาดนี้แล้ว แต่ผมกลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ที่จะทำให้พี่รู้สึกดีขึ้น” แค่ประโยคแค่นี้มันก็ทำให้ผมรู้สึกทั้งอารมณ์ดีและโมโหด้วยเหมือนกัน ((แต่การบังคับให้ใครมารักเรามันก็ไม่ได้ เพราะเราเองยังบังคับใจตัวเองให้รักคนอื่นไม่ได้เลย)) น้องเขาก็พูดแหละว่า เรื่องแบบนี้มันบังคับกันไม่ได้ แต่สำหรับผมในตอนนั้น (ไม่เคยมีใครมารักผมจริงๆจังๆสักครั้งเลยครับ) มันก็ยังทำให้ผมไม่เข้าใจอะไรสักเท่าไหร่ ช่วงนั้นก็ได้แต่แบบว่าขอแค่ได้คุยกับน้องตลอดก็พอ เหมือนเสพติดความสุขที่ได้อยู่ด้วยกันไปแล้ว เหมือนคนตาบอดในเรื่องของความรักน่ะครับ น้องเขาก็โอเคไม่ว่าอะไรนะ แต่สุดท้ายมันก็มีวันนึง อันนี้คุยกันในเฟส ผมกับน้องทะเลาะกันเรื่องที่น้องมันเล่นเกมแล้วหัวร้อน จนผมรู้สึกไม่โอเคแล้ว ไม่ชอบคนที่พูดเข้าข้างตัวเอง ตัวเองไม่เคยผิดเลย เอาแต่ใจ เอาแต่ได้ จากเรื่องเล็กๆน้อยๆ ก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ พอผมอธิบายดีๆแบบมีเหตุผลให้ฟัง มันก็หนีไม่ยอมรับฟัง ปิดกั้นตัวเอง หนีไม่คุยกับผม เพราะที่ผ่านมาน้องมันหัวร้อนอะไรใส่ผม ผมยอมมันทุกครั้งตลอด ครั้งนี้แหละที่ผมสุดจะทนของจริง คิดว่าตัวเองก็มีศักดิ์ศรีเหมือนกัน (ทำไมกูจะต้องยอมคนอย่างด้วย) ผมเลยพิมพ์ทิ้งท้ายไว้ว่า “ก็ถ้าจะเอาแบบนี้ก็ได้ เพราะนี่ก็ทนมาหลายครั้งแล้ว พูดความจริงอะไรก็ไม่ฟัง ทำตัวเป็นเด็กไม่รู้จักโต ถ้าสนิทกันแล้วยังจะทำตัวแบบนี้ก็อย่ามาคุยกันอีกเลยเหอะ” ก็ผ่านไปสัก 2ถึง3วันนี้ละ ผมรู้สึกเสียใจมาก หงุดหงิดตัวเองที่โง่มาตั้งนาน เอาเวลาไปทำอย่างอื่นยังดีกว่าเลย ตอนนั้นผมก็ชวนเพื่อน พ่อแม่พี่น้อง คนรู้จักไปเที่ยวแหลกเลยครับ ก็ลงสตอรี่ไปเล่นๆปกติ แต่พอผมเข้าไปดูว่าใครมาดูบ้าง ก็ปรากฎว่ามีน้องดูอยู่ด้วย ตอนแรกนึกว่าบังเอิญ ผมเลยลองลงหลายๆอันแบบลงจนเป็นเส้นประเลยอ่ะ ถ้าใครเห็นก็คงปัดเปลี่ยนเป็นดูสตอรี่ของคนอื่นต่อ แต่ไอ้น้องมันก็ดูทุกสตอรี่ของผมนะ ผมก็งงกับมัน ทีนี้เหมือนกับว่าผมกำลังจะใจอ่อนอีกครั้ง แต่ก็อดกลั้นเอาไว้ ยอมทิ้งความสัมพันธ์ทุกอย่าง ความทรงจำดีๆที่สร้างมา ทิ้งมันไปให้หมดซะ ผมก็เลยบล็อกเฟส ไลน์ ไอจี เบอร์ มันไปให้หมด ผมใช้โอกาสนี้เป็นการตัดใจให้เด็ดขาดไปเลย ยอมเจ็บทีเดียวจะได้จบๆ แล้วมันก็จบจริงๆครับ ผมรู้สึกเศร้า ร้องไห้ แค่เดือนเดียวเท่านั้นแหละ ผมดีขึ้นเยอะมาก ผมพยายามแอ็คทีฟตัวเองตลอดเวลา คุยกับเพื่อน ไปเที่ยวกับครอบครัว ซึ่งมันแตกต่างกับการที่ผมอยากคุยกับน้องแต่ว่าต้องมานั่งทนเจ็บเรื่อยๆแบบนี้ ในความคิดผมว่ามันไม่โอเคนะ อีกฝ่ายสบายใจไม่คิดไรแต่อีกฝ่ายทนเจ็บ จนมาถึงปัจจุบันนี้ ผมโอเคขึ้นมากเลยครับ เวลาเดินเจอหน้ากันที่มอ ผมก็เดินผ่านมัน ไม่ก็ชวนเพื่อนเดินหนีไปเลย เพื่อนมันก็สงสัยแหละว่าเป็นไร ผมก็บอกไปตรงๆว่า “เกลียดขี้หน้ามัน555” และแล้วความสัมพันธ์รักข้างเดียวครั้งที่7 ของผมก็จบลงเพียงเท่านี้ละครับ ผมเหนื่อยมา 1ปีก็จริง แต่มันก็ทำให้ผมมีประสบการณ์รู้จักคำว่ารักมากขึ้นมานิดหน่อยนะ ก็ได้เรียนรู้ว่า “เวลาจะรักใครจริงจัง พร้อมที่จะจอย ก็ต้องพร้อมที่จะเจ็บด้วย” ครับ

มี EP.3 อีกนะเพราะคราวนี้จะเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกัน กับ ในแอพพิเคชั่น ด้วย5555+
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ ^^