ผมเป็นคนทำให้ความรักของเราจบลงครับ ด้วยปัญหาที่ไร้สาระแล้วยังปล่อยเธอไว้นานหลายเดือนทำให้เธอเสียใจจนเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน แต่พอมาถึงเดือนนี้ผมจึงตัดสินใจโทรไปเพื่อขอโทดเธอและพยายามขอให้เธอให้อภัยผม ซึ่งเธอก็ให้อภัยนะครับแต่เธอไม่กลับมาคบต่อ เธอในตอนนั้นเป็นคนละคนที่ผมรู้จักไปเลยครับ เธอใจแข็งและยังไม่มีความลังเลหรือใจอ่อนต่อสิ่งที่ผมพูดเลยครับ แต่ผมก็เข้าใจเพราะเธอเป็นแบบนั้นเพราะผมเองพอคุยธุระเสร็จเราจึงวางสายกัน ผมได้แต่มานั่งทบทวนทำไมถึงปล่อยเวลาให้ผ่านไปนานขนาดนี้ แต่วันที่ 2 ผมก็ได้โทรไปอีกรอบด้วยเบอร์โทร  ผมพยายามพูดทุกๆอย่างที่ทำผิดไปให้เธอได้ฟัง จนเธอเริ่มใจอ่อนขึ้นมาและเธอจึงเล่าตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาบางครั้งเธอก็คิดถึงผมเวลาได้ยินเพลงหรือไปช๊อปปิ้งที่เราเคยไปด้วยกันแต่เพราะด้วยเวลาที่ผมปล่อยผ่านมา จึงทำให้เธอใจแข็งมากขึ้นครับ  แต่ยังดีที่เธอก็ยังปลดบล๊อคไลน์ และไอจีให้ผมติดตามนะครับ ซึ่งผมก็เริ่มคุยแต่เธอในตอนนั้น ลบผมได้เกือบหมดแล้วครับ จากที่จะทำให้เธอดีขึ้นกลับเป็นการทำให้เธอจะรำคาญมากกว่าเดิมแต่ทุกอย่างก็เป็นเพราะผมที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้นเอง  แม้แต่ไอจีเธอก็อ่านและเข้ามาดูประจำวันของผมนะครับ แต่วันต่อมาเธอปิดแจ้งเตือนข้อความและไม่เข้ามาดูสักครั้งเลยครับ  

ซึ่งกลางเดือนนี้เป็นวันเกิดของเธอ ผมจึงคิดว่าจะเอาของขวัญไปให้เธอที่ตึกที่เธออยู่ เธอในตอนนี้คงไม่อยากเจอหน้าผมเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ แต่คงเอาไปวางไว้หน้าประตูห้องเธอ เพื่อที่เธอจะให้อภัยในสิ่งที่ผมได้ทำผิดกับเธอไป อาจจะไม่ทำให้ความผิดของผมหายไปทั้งหมดแต่อาจะทำให้เธอใจอ่อน

แบบนี้เพื่อนๆๆคิดว่าจะช่วยให้เธอดีขึ้นได้รึเปล่าครับ

เป็นครั้งแรกในการตั้ง กระทู้ ถ้าแท๊กผิด ถ้ายาวไปขอโทดนะครับ   ขอบคุณครับ