ผมเพิ่งจะกลับจากญี่ปุ่นเมื่อวันที่ 29 พค. ที่ผ่านมานี้ครับ
ปกติผมไปญี่ปุ่นปีละครั้ง โดยเก็บเงินจากการทำงาน กับขายของออนไลน์
จนไปได้หลายครั้งแล้ว
สิ่งที่น่าเบื่อมากที่สุดคือ "มนุษย์ของฝาก" เมื่อเริ่มไปครั้งแรก เจอมนุษย์ญาติ...
1.ให้ช่วยไปเดินหารองเท้าขนาด ไซส์ สี ที่ตนเองต้องการ 
2.หากระเป๋า ขนาด ไซส์ สี มาฝากเมียด้วย 
3.เอากระเป๋าคิตตี้ มาให้ลูกด้วย  ลูกดูแบบมาจาก "ร้านในสำเพ็ง"
ปัญหาคือ ผมหาของเจอ ส่งรูปไป ไม่อ่านไลน์ ไม่ตอบ ผมต้องยืนรออยู่หน้าร้านเป็นชั่วโมงๆ กว่าจะตอบกลับ
ที่พีคหนักสุดคือ พอซื้อมา ต้องเอาไปให้ที่บ้าน ไม่มารับเอง...

มาครั้งนี้ครั้งที่ห้า หนักสุด จนต้องมาโพส์ต์ระบาย.. 
หัวหน้าที่ทำงาน อยากได้ผ้าเช็ดหน้า จำนวน10ผืน ราคาผืนละ "100 เยน" ตำแหน่งที่ตั้งไม่รู้ รู้แต่อยู่ "หน้าวัดอาซากุสะ"
ในใจผมคิดก่อนแล้ว "มีด้วยหรือวะ ผ้าเช็ดหน้า100 เยนบนถนนนากามิเซะเนี่ย" 
ไอ้ผมก็ไปเดินดูตามท่านสั่ง
เดินตลอดจนสุด ออกทุกซอยของนากามิเซะ เจอถูกสุด 350-400 เยน 
เลยตัดสินใจซื้อมาสามผืน คิดว่าคงไม่เอาตังแหละ เป็นของฝากไปในตัว...
พอกลับมาถึง กทม เอาของให้ นางถามว่าทำไมซื้อมาแค่นี้ ผมก็บอกตามจริงว่ามันไม่มี
นางตอบ "เดินยังไง หาไม่เจอเอง" แล้วก็เอาผ้าเช้ดหน้าที่ผมซื้อมาไปแจกลูกน้องคนอื่น....

ในทริปเดียวกันรอบนี้ ขณะกำลังเดินๆอยู่กลางโตเกียว...
มีไลน์รัวๆมาฝากซื้อวิตตามิน จากเพื่อนสาวสมัยมัธยม ไม่เจอกัน 20 ปี++
ให้หิ้ววิตตะมินมาให้หน่อย 20 ห่อ เดี๋ยวจ่ายตังให้ 
ผมก็อึ้ง แต่ปฏิเสธไป แต่ก็ได้ซื้อไปให้ 2 ห่อ
เช้าวันที่ผมกลับมา ก็รีบเอาวิตตะมินฝากให้เพื่อนอีกคนไปให้ รวมทั้งไลน์ไปแจ้ง ค่าใช้จ่าย ให้เลช บชไป
จนวันนี้วันที่ 4 ยังเงียบ ไม่จ่าย...

ทริปนี้อีกเหมือนกัน
เจอเพื่อนร่วมงาน...ฝากซื้อไอ้ขนมที่เป็นของเด็ก ทำเค้ก ทำโดนัทอะไรนั่น
10 กล่อง ครับ 10 กล่อง 
ผมเอามาให้กล่องเดียว ตอนส่งให้แล้วบอกไม่คิดตัง นึกว่าเอามาฝากหลาน
นางบอก ทำไมเอามาแค่นี้ แล้วชักสีหน้าไม่พอใจ เดินไป....

ทิปเดียวกันนี้อีก อันนี้เป็น"คนขายน้ำเต้าหู้แถวบ้าน"
พอรู้ว่าเราจะไป(รู้มาจากแม่แหละ เดินไปประกาศ555 เคยบอกว่าวันหลังจะไปให้ทำป้าย...)
ฝากซื้อ "ครีมกันแดด" จ้า....จริงๆที่เมืองไทยมีขายนะ ผมก็ใช้อยู่ แกบอกฝากซื้อดีกว่าถูกดี
สุดท้าย พอกลับมา แกฝากมาบอกแม่ว่า"ไม่เอาแล้ว เกรงใจ ลืมบอก..."
ไม่เป็นไร ใช้เองได้

สุดท้ายทิปเดียวกันอีก น้องที่ทำงาน ผมใช้ซื้อของมากินเป็นขนมเล็กน้อยๆ กินกันใน Office รวมๆ
เจอน้องพูดต่อหน้าเลยตอนเอาของออกมา...
"ซื้อมาได้ไงแค่เนี้ย ดีกว่านี้ไม่มีหรอ"
ผมก็เหวอครับ ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน

สุดท้ายอยากฝากมนุษย์ของฝากที่ผ่านมาอ่าน ผ่านมาเห็น หรือกำลังหวังว่าคนไปเที่ยวจะซื้อ บ้านพร้อมที่ดิน รวมถึง กระเป๋าหลุย์วิตตายส์มาฝากว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เกรงใจกุมั่งครับ สงัด....
............................................ จบ เรื่องเล่ามนุษย์ของฝากแต่เพียงเท่านี้................... ระบายแล้วสบายใจ...