สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดพลาดอะไรขออภัยด้วยนะคะ เข้าเรื่องเลย คือแฟนเราคบกันมา 1 ปี เราทะเลาะกันบ่อยมาก ทะเลาะเรื่องเล็กๆน้อยๆ เราเป็นคนเริ่มเองค่ะ ไม่พอใจเกือบทุกเรื่อง แต่ที่ทะเลาะกัน เรามีแต่ความเป็นห่วงหวังดี ไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีเลย เพราะเป็นห่วงเลยบ่อย ด่าเรื่องจู้จี้จุกจิก แต่เขาก็เป็นคนยอมและขอโทษเรามาตลอด เราก็ไม่ได้สนใจอะไรมากเพราะคิดว่ายังไงเขาก็คงกลับมา เป็นแบบนี้เรื่อยๆๆจนมาท้ายปีหลัง เราเริ่มรู้สึกแปลกๆ เหทือนเขาพร้อมที่จะไปจากเรา แต่ตอนนั้นก็ยังคบกันปกติค่ะ จนท้ายปีเราต้องทำพอร์ตกลับหอดึก อ่านหนังสือสอบต่อมหาลัย ซึ่งเราไม่มีเวลาให้เขาเลย เลยห่างๆกันนิดนึง เราทั้งเครียด ทั้งกังวล พอาอบเสร็จทุกอย่างผ่านไปก็ปกติกับเขาไปกินข้าว ไปไหนมาไหนด้วย แต่ก็ยังทะเลาะกันปกติบ่อยๆ จนวันสุดท้ายเราทะเลาะกันเรื่องเขาตอบช้า เราพูดจารุนแรงมากจนขอเลิกกับเขา เขาก็ถามจะเอายังงี้จริงๆเหรอ เราก็ตอบใข่ เพราะคิดว่าเขาง้อ และคงจะกลับมาแบบที่เขาเคยทำ แต่พอผ่านไปเราก็ไม่ง้อ เขาก็ไม่งัอ เขาเลยทักมาส่าโชคดี เราเลยตอบขอกลับไป แต่เขาตอบปฏิเสธ เราง้อ เราทำทุกทางเขาก็ปฏิเสธตอบไม่ตลอด เราก็เครียดที่ไม่มีเขา เคยชิน เขาเป็นทุกๆอย่าง เคยมีเขามาตลอด พอวันนี้ไม่มีเขา เราทำใจไม่ได้ ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน เราควรทำยังไงให้หลุดจากวงจรนี้คะ ตอนนี้เรามีมหาลัยมีที่เรียนแล้วทุกอย่างลงตัว แต่เขาก็มาจากเราไป แล้วคิดว่าสักวันนึง เขาจะกลับมามั้ยคะ เราจะรอเขาจะกี่ปีก็จะรอจนกว่าเขาจะกลับมา😭😔