ตอนนี้เราอายุ 32 ปีค่ะ แฟนอายุเท่ากัน คบกันมาได้ 3 ปีกว่าแล้ว นิสัยส่วนตัวไม่เหมือนกันเลยสักอย่าง เรากินข้าวถูกๆ ใช้ของมือสอง แต่งตัวเรียบๆประหยัดทุกอย่าง เป็นคนฮาๆ ติดตลก ไม่ซีเรียสกับอะไรเลย ส่วนแฟน ชอบกินหรูอยู่สบาย ใช้ของดีๆ แพงๆ แต่งตัวดูดี ซีเรียสกับชีวิตทุกเรื่อง เรากับแฟนเป็นเพื่อนกันสมัยประถมค่ะ แต่มาเจอกันอีกทีตอนที่ทำงานแล้วค่ะ เราทำงานแบงค์แล้วก็ขายของตามตลาดไปด้วย (ขายของอยู่ กทม.ส่งตัวเองเรียนจนจบ จนน้ำท่วมบ้าน ย้ายบ้านมาโคราชถึงมาหางานทำ) เราอยู่โคราช ส่วนแฟนเป็นวิศวะอยู่ กทม. แฟนถือว่าเป็นคนหน้าตาดีเลยทีเดียว ส่วนเราก็คงพอไปวัดไปมั้ง 555 เราต้องผ่อนรถ 2 คัน (เราใช้คันนึง พ่อกับแม่ใช้คันนึง แม่ขายอาหารค่ะ)ผ่อนบ้าน 1 หลัง พ่อแม่อยู่ด้วย รวมๆก็ 3+,+++ เลย ถามว่าหาเงินเหนื่อยมั้ย ก็เหนื่อยค่ะ แต่เพื่อพ่อกับแม่แล้วก็น้องหมาแมวที่บ้านอีก 20 กว่าชีวิตที่แม่กับพ่อสงสารเลยเก็บมาเลี้ยง แต่ก็มีความสุขดีค่ะ
         แรกๆที่จีบกันแฟนก็มาหาที่โคราชบ่อยค่ะ  ส่วนเรา เสาร์ อาทิตย์ก็ขับรถเข้า กทม ไปขายของ เป็นแบบนี้อยู่ 2 ปีค่ะ เราขับรถไปกลับ โคราช-กทม คนเดียวทุกอาทิตย์ จนเราคิดว่าขายของดีกว่าทำงานเยอะ แล้วเหนื่อยเดินทางด้วย ก็เลยลาออก ก่อนลาออกเลยขายรถคันเก่าไปเลย 2 คัน ออกกระบะมา 2 คันแทน จะได้ขนของได้ ช่วงนั้นแฟนมีปัญหากับที่ทำงาน เลยออกมาช่วยกันขายของค่ะ แฟนเองมีผ่อนรถ 1 คัน กับสินเชื่อ กับบัตรเครดิต รวมๆ ก็เกือบ 20,000 บาท แต่ขายของ 2 คน สบายค่ะ ช่วงปีแรก เราเก็บเงินได้เยอะพอสมควรเลยค่ะ ขายของผ่อนรถที่พ่อใช้ ที่เราใช้ขายของกับแฟน ที่เป็นของแฟน รวม 3 คัน ผ่อนบ้านเราที่โคราชอีก 1 หลัง มีสินเชื่อ มีบัตรเครดิตของแฟนด้วย มีเงินใช้สบายเลย แต่ช่วงปีหลังๆมาจะเงียบนึดนึง บวกกับแฟนเริ่มเหนื่อยด้วย บางทีความเห็นไม่ตรงกันทำให้ทะเลาะกันบ่อย บางทีเราโอนเงินให้แม่ เค้าก็จะบอกว่า ทำไมต้องให้ทุกครั้งที่เค้าขอ ซึ่งเงินนี้ก็จะเป็นส่วนที่แบ่งกันแล้วนะคะ เค้าก็จะไม่พอใจเหมือนเราเอาเปรียบเค้าอยู่แล้วที่เราต้องผ่อนรถที่พ่อใช้ ผ่อนบ้านที่โคราช ก็จะมีเถียงกันหลายครั้ง เค้าเป็นคนชอบซื้อโมเดล เราก็จะเถียงว่าทีเค้ายังซื้อของแบบนั้นได้เลย ทะเลาะกันหลายครั้ง จนเราบอกว่างั้นพอเถอะ ให้เราเลิกกันดีกว่า เค้าจะได้สบายใจด้วย เค้าจะได้กลับไปทำงานสบายๆ ไม่ต้องมาเหนื่อยขายของกับเรา เราคงทำให้เค้ามาลำบากด้วย จะเลิกหลายครั้งสุดท้ายเค้าก็ขอให้เราไม่ไป จนมีอยู่ครั้งนึงเถียงกันมากเค้าเลยพูดว่าถ้าเลิกกันแล้วรถจะเอายังไงที่ผ่อนมาด้วยกัน คือ งงไป 2 วิ แล้วก็เลยบอกว่างั้นผ่อนไปเท่าไหร่เดี่ยว หาร 2 แล้วจะหาเงินมาคืนให้ แล้วเงินในบัญชีที่เก็บด้วยกันเราให้หมดเลย แต่สุดท้ายเค้าก็ไม่ยอมเลิก ทุกวันนี้เราก็รู้นะคะว่าเราเอาเค้ามาลำบาก เรามีพ่อมีแม่ต้องดูแล เค้าเองถ้ากลับไปทำงานเค้าคงจะได้เจอ ผญ ดีๆ เค้าเคยอยู่แบบสบายต้องมาลำบากเพราะเรา เดินไปไหนก็กลัวเค้าอายเพราะเราแต่งตัวไม่เก่ง ไม่ได้สวยด้วย บอกเค้าว่าถ้าเค้าอยากลองคุย ลองคบใครก็ได้ ไม่เป็นไร ถามว่าเราทำใจได้มั้ยถ้าเลิกกัน ก็คงยาก แต่ถ้าไม่มีเราเค้าคงจะมีความสุขกว่านี้
       เราควรทำไงดีคะ สับสน เราเป็นคนพูดตรงๆ เวลาทะเลาะกันเค้าก็จะเงียบ ควรทำไงดีคะ...?