สวัสดีเราชื่อ ( น )ขอใช้เป็นชื่อย่อนะ ความรักครั้งนี้เกิดขึ้นตอนสมัยเรียนวิทลัยปี ปวส.2 ตอนนั้นเราได้ฝึกงานในเซเว่นหน้าวิทลัย จนทำให้เราได้เจอรุ่นน้องคนนึงเป็นทอม คือเห็นหน้าน้องครั้งแรกคือชอบเลยอ่ะ เราเดาได้เลยว่าน้องน่าจะเรียนช่างอยู่ ช.1 เป็นช่วงเปิดเทอมแรกพอดี เราได้เจอน้องคนนั้นแค่ครั้งเดียวในเซเว่น แล้วเราก้ไม่ได้เจอน้องอีกเลย เราหวังว่าเราจะได้เจอน้องอีก แต่ก้ไม่ ..... เราก้เลยปล่อยผ่านไป จนเราฝึกงานเสร็จขึ้นเทอม 2 เป็นช่วงกลับมาเรียนในวิทลัย ทางวิทลัยจัดงาน open houes แต่ละแผนกจะขึ้นมาจัดสุ่มงานของตัวเอง และสิ่งที่ไม่คาดคิดมันก้เกิดขึ้น คือ เราได้เจอน้องคนอีกครั้ง คือแบบดีใจสุดๆไม่คิดว่าจะได้เจอน้องอีก จนแบบเพื่อนเราเดินไปขอ facebook  น้องให้เรา น้องก้ให้นะ แต่น้องไม่รู้หรอกว่าเราอ่ะชอบน้องเค้า เลยเอา faceเพื่อนเข้าไปส่องดูสิ่งที่เห็นคือ น้องเค้ามีแฟนแล้วเว้ย แม้ง!! 55555 เราเนี่ยเฟลแอบเสียดายมากๆอ่ะ เราก้เลยด้านๆไปเลย คิดในใจ มีแฟนแล้วไงอ่ะ ก้ชอบอ่ะ 5555 มันก้เลยทำให้รู้ว่าน้องเค้าชื่อ ( ต ) ขอใช้เป็นชื่อย่ออีกละกัน555 เรียนแผนกอิเล็กทรอนิค ปี 1 น้องเค้าเป็นทอมที่น่ารักมากๆอ่ะ น้องเค้าเป็นคนยิ้มน่ารัก ตาคม ยิ่งเห็นยิ่งเขินนนนน555ิ พอๆ เล่าต่อ !! จากนั้นเราก้รวบรวมเค้ากล้าทั้งหมด แอด facebook น้องเค้าไป แล้วก้ส่งสติกเกอร์ยิ้มไปให้ แล้วน้องส่งยิ้มกลับมา เขินง้ะะะะ !! บทสนทนาจบเพียงเท่านั้น555 จากนั้นเราก้ทำได้เพียงแค่คอยส่องเวลาน้องเข้าแถวตอนเช้า เวลาเที่ยงก้จะเจอน้องกินข้าวอยู่โรงอาหารในวิทลัย บางทีก้เจอบ้างไม่เจอบ้าง ก้ส่องคอยดูแบบนั้นมาตลอด ....
     จนวิทลัยได้จัดกีฬาสี ช่วงนี้ปหละที่ทำให้เราได้ตุยกันมากขึ้น จนน้องเค้าน่าจะรู้แล้วแหละว่าเราชอบน้องเค้า เรามีเพื่อนอยุ่เรียนช่าง เผอิ๊ญญญ เพื่อนเราเล่นบาสกับน้องเค้าพอดี  เพราะน้องเค้าเล่นกีฬาหลายอย่างมาก จนเพื่อนแซวเวลาเจอ ชอบไปดูเวลาน้องแข่ง จนน้องได้ส่งตารางแข่งของน้องให้เรา แล้วน้องยังบอกอีกว่า มาเชียร์น้องด้วยนะ โอ้ยยยยยย เขินเข้าไปอี๊กกกก 555 จากนั้นแหละเรากับน้องคุยกันมาเรื่อยๆนัดเจอกันมาเรื่อย ๆ จนวันนึงน้องเค้าได้เลิกกับแฟนที่คบอยู่ ในใจก้ดีใจนะแต่ลึกๆก้รู้ว่ามันผิด จากนั้นเราก้คุยกับน้องมาตลอด จนทำให้รู้ว่าน้องเค้าไม่ได้คุยกับเราแค่คนเดียว เราก้รู้ว่าเราไม่มีสิทธิ์ที่จะห้ามให้น้องคุยกับเราแค่คนเดียว จนปล่อยมาเรื่อยๆ คุยกันมาได้ 2-3 เดือน จนมันทำให้เรารู้สึกว่าเราเริ่มรู้สึกกับน้องเค้ามากขึ้นทุกวัน เคยขอให้น้องคุยกับเราแค่คนเดียว เหมือนจะทำได้แต่ก้ทำไม่ได้ เราก้ปล่อยมาเรื่อยๆจนเรารวบรวมความกล้าที่จะขอน้องเป็นแฟน สิ่งที่ได้คำตอบกลับมาคือ น้องยังไม่พร้อมที่คบกับใคร คือโดนปฎิเสธอ่ะพูดง่ายๆ เสียใจร้องไห้ที่ได้ยินน้องเค้าตอบแบบนั้น เพราะมันทำให้รู้เลยว่าทั้งหมดที่ผ่านน้องไม่เคยคิดที่จริงจังิะไรกับเราขนาดนั้น เราก้ไม่กล้าที่จะหายไปจากน้องเค้า เพราะทำใจไม่ได้ จึงได้ตัดสินใจคุยกับน้องเค้าต่อ แต่นานเข้าทุกอย่างมันก้ไม่เหมือนเดิม น้องไม่ค่อยตอบแชท เมินแชทตลอด เรากับน้องทะเลาะกันมากขึ้นทุกวัน จนทำให้เราอยากจะถอยออกมาเพราะเรารู้อยู่เต็มอกว่าน้องไม่ได้คุยกับเราแค่คนเดียว ...
   วันนึงเป็นวันที่เราต้องทำโครงการสิ้นเทอม เราได้ไปรีสอร์ทอาจารย์กับเพื่อนๆนัดเพื่อจะทำโครงการกัน พอดีรีสอร์ทอาจารได้อยู่แถวๆบ้านของน้อง
ตอนเย้นเราได้ไปหาน้องที่หน้าบ้านทะเลาะกันเรื่องตอบแชท เราทะเลาะกันหนักมากพอตกลงกันไม่ได้ แล้วเราก้เลยกลับไปรีสอร์ท ตอนดึกเราก้ไปบ้านน้องเค้าอีกครั้ง สิ่งที่เห็นคือน้องเค้าอยู่กับ ผญ. อีกคน บรรยายไม่ได้เลยว่าตอนที่เห็นรู้สึกยังไง รับรู้ได้อย่างเดียว น้ำตาไหลไม่หยุด มันเจ้บ มันชาไปหมด
  เช้าอีกวันเราได้ตัดสินที่จะหายไปจากน้องเค้าแบบจริงจัง เราไม่ทักไป ไม่อะไรเลย ค่อยๆทำใจ เพราะการที่เราจะเดินออกจากชีวิตน้องเค้ามันยากที่เดินออกมา แต่เราเลือกที่จะทำ เพราะเราคิดว่าน้องคงไม่ได้ต้องการเราแล้ว จากนั้นเราก้ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย...
   จนมาถึงวันที่เราเรียนจบรับใบจบเราจึงตัดสินใจทักน้องไปขอถ่ายรูปด้วย เราคิดว่าหลังจากนี้เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้ว วันนั้นเป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกัน ....... เวลาผ่านไป 1-2 เดือน จนได้เห็นการแจ้งเตือน facebook ของน้องเค้า ว่าน้องเค้าได้ตั้งคบกับผญ.คนที่น้องคุยตอนคุยกับเราด้วย พอได้เห้นเท่านั้นแหละ คำถามมากมายอยู่ในหัวเต้มไปหมดว่าตอนนั้นเราทำมันไม่ดีพอหรอ ทั้งหมดที่เราทำเพื่อเค้ามันไม่ดีเท่าที่เค้าต้องการใช่มั้ย ตอนนี้ก้คงอะไรไม่ได้นอกจากทำใจ และยินดีไปกับน้องเค้า..บอกกับตัวเองเสมอว่าเราต้องเดินหน้าต่อไป
.......เวลาผ่านไปเกือบปีไม่คิดไม่ฝันว่าวันนึงเรากับน้องเค้าจะกลับมาคุยกันอีก นี่แหละการเริ่มที่เราคบกัน ครั้งนึงเราเคยพับจรวดแล้วเขียนในจรวดว่า
"คิดถึง" แล้วน้องเค้าก้ได้ถ่ายลงสตอรี่ จนเราได้เห็น สักพักมีแจ้งเตือนข้อความของน้องเค้ามาว่า "คิดถึงได้มั้ย" เป็นคำแรกที่เห็นแล้วดีใจมาก เพราะตลอดเวลาที่เลิกคุยกันมา เราก้คิดถึงน้องเค้ามาตลอด นี่แหละสุดท้ายเราก้กลับมาคุยกันแบบจริงจัง แต่น้องเค้ากลับมาหาเราโดยที่ยังไม่เลิกกับแฟน เรากับน้องพอคุยกันเริ่มรู้สึกกันมากขึ้นจนแฟนน้องเค้ารู้ว่าเรากลับมาคุยกับน้องเค้า จนทำให้ความสัมพันธ์เค้ากับน้องจบลง  ถามตัวเองอยู่ตลอดว่าเป็นเพราะเราหรือเปล่าที่ทำให้เค้าเลิกกัน แต่เราก้ไม่ได้สนใจอะไร เพราะคิดว่าเรากับน้องรักกัน จากนั้นเราสองคนได้คบกันอย่างที่เราหวังไว้ คือแบบตอนนั้นมันดีมาก มีความสุขมากๆ เคยบอกน้องเค้าว่าขอบคุณนะที่กลับมาหา มันดีมากจริงๆ ระหว่างที่เรากันทุกๆอย่างมันดีไปหมด มีความสุขทุกอย่างที่ได้เจอ ได้บอกคิกถึง ได้บอกรัก คิดในใจตลอดไม่อยากให้คนๆนี้หายไปเราต้องรักษาไว้ยังไง ถึงจะให้เค้าอยู่กับได้นานมากที่สุด เวลาผ่านไปก้แปลกที่ฝ่ายใดฝ่ายนึงที่เปลี่ยน  4-5 เดือนแรกมันดีมาตลอด พอน้องเค้าเปิดเทอมมีอะไรๆหลายอย่างที่ทำให้เรารู้สึกว่าน้องไม่เหมือนเดิม เวลาเรียนน้องมากขึ้น กิจกรรมทางวิทลัยก้มากขึ้น เพราะน้องทำเกี่ยวกับเครื่องเสียง ทางวิทลัยมีงานอะไรน้องก้ต้องไป กลับบ้านเย้นทุกวัน เวลาคุยกันก้น้อยลง เราก้ทำงานในส่วนของเรา ปกติเราจะนัดเจอกันทุกวันอาทิตที่บ้านของน้อง แต่บางทีเราก้ไม่ว่างบ้างเวลาเจอกันน้อยลง ความงี่เง่าของเราก้เพิ่มมากขึ้น ทำให้เราไม่เข้าใจ เราพยายามเข้าใจน้อง ต่างคนต่างปรับเท่าที่ปรับกันให้ได้ พอสุดท้ายความสัมพันธ์ของเราจบลง เราเลือกที่จะเดินออกมาทั้งๆที่อยากอยู่ต่อ แต่ฝ่ายน้องดูเหมือนจะไม่รักกันแล้ว ไม่รู้ว่าทำไม
เราคิดอยู่ตลอดว่าที่น้องเปลี่ยนน้องมีคนใหม่หรือเปล่า หรือเบื่อเราแล้ว การกระทำของเราบางอย่างที่น้องเองอาจจะชอบ คอยให้เราปรับ แต่เราเองสัญญาว่าจะปรับแต่ก้ทำไม่ได้สักที แต่เราก้พยายามเต็มที่กับความสัมพันธ์นี้ สิ้นสุดรักของเรา คืออีก2 วันคือวันครบรอบเรา 7 เดือน ...
     สิ่งที่น่าเสียใจที่สุดคือน้องเค้าได้มีคนใหม่หลังจากที่เราเลือกกันได้ไม่ถึงเดือน คือความรู้สึกของเรามันเร็วไปมั้ย ลืมเราได้เร็วไปมั้ย ในหัวมันก็อดคิดไม่ได้ว่าไปแอบคุยกันตอนคบกับเราอยู่หรือเปล่า คำถามอยู่ในหัวเต็มไปหมด ร้องไห้แทบเป็นบ้า เราวางแผนกันมากมายสุดท้ายล้มเหลว คำสัญญา คำพูดของน้องเค้ามันขึ้นมาในหัวเต็มไปหมด แอบคิดนะนี่ คงจะเป็นกรรมของเราตอนที่เราคุยหกับน้องเค้าตอนที่น้องยังมีแฟน เราเลยเลยเชื่อว่า "ได้เข้ามายังไงก็จะเสียเค้าไปแบบนั้น "  โอเคบอกกับตัวเองว่าในเมื่อกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว เราก้รับผลในสิ่งที่เราทำแล้วกัน
    สุดท้ายแล้วเราก้เลือกที่ไม่อยากรับรู้เรื่องของน้องเค้าอีก อันเฟรนดฟสบุ๊ค อันฟอลไอจี ทุกอย่าง เราไม่สามารถทำใจได้เลย ที่จะเห็นเค้ารักคนอื่น ในหัวของเราภาพเค้าเต็มไปหมด ทุกคำพูดทุกอย่าง น้ำตาไหลตลอดเวลา ณ ตอนนี้ เลิกกันไปเกือบ 6 เดือนแล้ว ยังทำใจไม่ได้เลย คิดถึงน้องเค้าทุกวัน  พยายามเคยเปิดเลยให้คนอื่นแต่ทำไม่ได้อะ เราอยู่ตรงนี้คิดถึงเค้าตลอด ส่วนเค้าอยู่ตรงนั้นเค้ากลับลืมเราง่ายได้ เหมือนที่ผ่านมามันไม่มีความหมายอะไรกับเค้าเลย เราจะลืมคนที่เรารักมาตลอดภายในไม่กี่เดือนคงทำไม่ได้หรอก  สิ่งเดียวตอนนี้ที่ทำได้คือทำใจ ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ ไม่ว่ามันจะนานมากแค่ไหนในเมื่อเค้ามีความสุขกับที่เค้าเค้าเลือก เราก็คงทำได้แค่ยินดีไปกับเค้า.....  สิ่งเดียวที่อยากบอกกับน้องเค้าขอให้โชคดีนะ ดีใจกับความรักครั้งใหม่ด้วย เราจะคิดถึงน้องเสมอนะ รักนะ ( ต )  คิดถึงเสมอ
                     

      *** ความรักครั้งนี้ที่เล่ามันอาจจะเหมือนความรักของคนอื่นทั่วไปไม่ได้แปลกอะไร  แต่มันคือความรักของเราที่เรารักมากที่สุดตอนนี้