เราเพิ่งเข้ารร.ใหม่ได้เจอผช.คนนึงเขาเป็นคนเงียบๆเหมือนโลกส่วนตัวสูง วันนั้นเป็นวันเเรกที่ทักเค้าตอนกลับบ้านเราถามเค้าว่ากลับทางไหน เหมือนทุกอย่างจะเข้าข้างเราเลย เราเเละเขากลับบ้านทางเดียวกัน เเละวันนั้นเราได้กลับพร้อมเขาได้นั่งข้างเค้าเเต่เราได้คุยกันนิดเดียว เรากลัวเขาจะรำคาญ พออีกวันเราเดินมาก่อนเเละเขาเดินตามมา พอถึงป้ายรถเมล์เขาไม่กลัาทักเขา กลัวเค้าจะรำคาญ (เราใจเต้น+เขินๆอายๆด้วย) เเล้วก็มีเพื่อนผญอื่นคนเข้ามาทักเเละยืนกลับเต้าทำให้เราไม่ได้ทักกันเลย จนเราลงเราเห็นเค้านั่งต้องประตูทางลง เราเผลอไปสบตากับเค้าพอดี เรายิ้มเเละโบกมือให้ เค้ายิ้มให้เรา พอลงรถเราเดินผิดฝั่งอีกเขินจนเบลอเลยทีเดียว