“เกิดเป็นคน เชิดหน้า ไม่อายฟ้า
ยอมโดนด่า หน้าสู้ดิน รับคำหยัน
เข้าสภา อย่างมีเกียรติ รู้ทั่วกัน
แต่โดนยำ ดันออก จากสภา

เจ็ดล้านเสียง ประชาชน เป็นคนเลือก
ดูเอาเถิด แค่พูดลา ยังโดนว่า
นี้น่ะหรือ พณฯท่าน ในสภา
ล้วนชั่วช้า มารยาท แสนต่ำตม

วีรชน จะบังเกิด ย่อมมีเหตุ
มารมาเบรค รุมสะกัด จึงเกิดผล
เป็นคนกล้า ยืนคู่ ประชาชน
ย่อมต้องทน เสนียด ผู้บัญชา

จงเชิดหน้า ยิ้มหยัน แม้โดนขี่
จงเปรมปรี แม้กาย ใจเหนื่อยล้า
จงห้าวหาญ แม้ไม่นั่ง ในสภา
จงจำว่า พวกข้า พร้อมยืนเคียง

เสียงตรบมือ แซ่ซ้อง ร้องสรรเสริญ
ภูมิใจเถิด เกียรติยศ ที่โปร่งใส
ก้าวออกเดิน สง่างาม อย่างมั่นใจ
ไม่กลัวใคร เพราะชนะ ด้วยความจริง

นี่คือฉาก สร้างตำนาน วีรบุรุษ
ผู้หวังหยุด เผด็จการ น่ากล่าวขาน
เป็นผู้กล้า ยืนหยัด สร้างผลงาน
จำชั่วกาล นามชื่อ ธนาธร”

สามบท หกบาท