คือเราแอบชอบเพื่อนคนนึง เราเป็นคนที่จะไม่ค่อยกล้าคุยกับคนที่เราแอบคิดอะไรด้วย แต่กับคนที่ไม่คิดอะไรกลับคุยได้สบาย ด้วยเหตุนี้แหละค่ะทำให้เราไม่ค่อยกล้าคุยกับเขา แต่ถ้ามีโอกาสเราก็เลือกที่จะคุยนะ งงตัวเองเหมือนกันค่ะ มีวันนึงเราต้องแต่งตัวผช.เราก็เลือกที่จะยืมรองเท้าเขาเพื่อให้ได้คุยกัน มุขทำทักผิดไปก็ทำแล้ว ทำถามเรื่องเรียนการบ้านก็แล้วเหมือนเค้าถามคำตอบคำ ก็แอบถอดใจบวกกับเค้าเหมือนคุยๆกับเพื่อนอีกคนอยู่ด้วย ช่วงนั้นเราก็คุยแชทกับเพื่อนสนิทเขาเพื่อจะได้ทำถามถึงเรื่องเขา เพราะไม่กล้าคุยกับเขาโดยตรง แล้วผ่านไป3ปีไม่นานมานี้เราเพิ่งมารู้ว่าเขาก็แอบชอบเราตั้งแต่ตอนแรก แต่เขาคิดว่าเรานั้นคุยอยู่กับเพื่อนสนิทเขา เขาเลือกที่จะถอยเพราะไม่อยากมีปัญหากับเพื่อน คือตัวเราก็คิดว่าเขานั้นคุยกับเพื่อนผญ.คนนั้นอยู่เลยไม่กล้าอะไรมาก สรุปคือต่างคนต่างแอบชอบกันแต่เพราะคิดว่าต่างฝ่ายต่างมีคนคุยจึงเลือกที่จะถอยออกมา เรามารู้ตอนนี้โดยผ่านเพื่อน เพื่อนไปถามมาเขาบอกว่าเขาก็ยังชอบอยู่นิดๆแต่เขาก็มีคนคุยอยู่นะ เขาบอกแบบนี้แสดงว่าควรตัดใจสินะ ใครพอจะมีประสบการณ์ทำนองนี้บ้าง จัดการมันยังไง หรือปล่อยมันไปอะไรจะเป็นยังไงก็ให้มันเกิด