จริงๆ เรามีความลังเลในการเลี้ยงดู คือดูคุณน้าเลี้ยงหลานเพื่อเอามาปรับใช้รวมๆ กับลูกตัวเอง ซึ่งตอนนี้ยังไม่ถึงสองขวบ
ก็มีหาอ่านเรื่องวัยทองสองขวบ ช่วง terrible two มาบ้างนะคะ พวกการเลี้ยงลูกเชิงบวกอะไรแบบนี้ แต่พอเจอหลานอาละวาดเข้าจริงๆ เราเลยเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณน้าทำมันถูกต้อง / เหมาะสมจริงๆ แล้วหรือไม่ เราจะได้เตรียมปรับใช้กับลูกตัวเองได้น่ะค่ะ
ต้องบอกก่อนว่าพื้นหลังคุณน้าเลี้ยงเด็กมาแล้วหลายคนมากๆ รวมทั้งสามีเราด้วย ซึ่งหลายๆ อย่าง จะขัดกับการเลี้ยงที่แม่เราเลี้ยงเรามาค่ะ มันเลยขัดใจเรามากๆ ในหลายๆ ครั้ง
อาการหลานช่วง 2 ขวบ - 2.5 ขวบนี้คือหนักมากในสายตาเรา อ้อ น้องมีดูโทรศัพท์บ้าง วันละไม่เกิน 10 นาที และไม่ใช่ทุกวัน พูดเก่ง สั่งเป็นประโยคได้ ตั้งคำถามได้ค่ะ วิ่งเล่นซนทั่วไป ไม่มีอาการติดมือถือนะคะ
1. อาละวาดทุกครั้งที่ไม่ได้ดั่งใจ อันนี้เราก็เห็นด้วยถ้าคุณน้าจะค่อยๆ ปลอบน้อง เบี่ยงความสนใจเค้าไป แต่ในหลายๆ ครั้งที่ไม่สำเร็จ ก็ไม่มีการอธิบายเหตุผลแบบ realistic ว่าเพราะอะไร ทำไมถึงไม่ได้ แต่ใช้วิธีหลอกแทน เช่น ร้านไม่ขาย / เค้าปิดแล้ว นู่นนี่นั่น ซึ่งถ้าเป็นบ้านเรา แม่จะย้ำเสมอว่าเพราะอะไร ทำไม ร้องไห้ให้ตายก็ไม่ได้ ทำให้สุดท้ายเราต้องยอมรับไปเอง ไม่มีงอแงซ้ำเรื่องเดิมในคราวหลังค่ะ
Ex. การเล่นบ้านบอล พอคุณน้าให้เล่น หลายจะไม่ยอมกลับ พอบอกให้กลับปุ๊บไม่ว่าเล่นนานแค่ไหนยังไงก็อาละวาด ลงเอยที่ร้องไห้กรี๊ดๆ ลั่นห้างทุกครั้ง ย้ำว่าทุกครั้งเลยค่ะ
>> ถ้าเป็นบ้านเรา แม่จะบอกว่าเล่นได้ 20 นาที เข็มอันยาวๆ ถึงตรงนี้ๆ ต้องเลิกเล่น เข้าใจมั้ย ถ้ามีงอแง จะไม่ได้เล่นอีกเลย เรากับน้องสาวก็จะยอมรับแบบหงอยๆ กันไป และไม่กล้างอแงเพราะรู้ว่าคราวหน้าแม่จะไม่พามาจริงๆ ตามที่พูดค่ะ
2. การร้องไห้ ดิ้นพราดๆ ที่พื้น
อันนี้ขัดใจมาก เพราะบ้านสามีเห็นเป็นเรื่องฮา คือยังจะมาหัวเราะที่เด็กมีอาการแบบนี้อีก ล่าสุดคือลงไปนอนร้องไห้ ดิ้นเกาะขาคุณน้าอยู่ที่พื้นในลานจอดรถที่ห้างเลยนะคะ เพราะว่าโดนขัดใจ เราได้แต่หัวเราะตามน้ำไป (หรือคนอื่นอาจจะตามน้ำเพราะไม่อยากตำหนิการเลี้ยงของคุณน้าหรือเปล่าก็ไม่ทราบค่ะ)
หลังจากเอาขึ้นรถกันมาได้ ยังมีอาการตีแม่เพราะโกรธอยู่ตลอด คุณน้าก็ยังพูดเสียงใจเย็น ปลอบกันไป (ซึ่งไม่ได้โฟกัสการสอนแบบเน้นย้ำว่าอย่าทำกิริยาแบบนั้นอีก หรือโฟกัสที่การทำร้ายคนอื่นไม่ได้แต่อย่างใด)
ซึ่งการลงไปดิ้นร้องไห้ที่พื้น หรือร้องกรี๊ดๆ เสียงแปดหลอดลั่นห้าง แม้กระทั่งตีแม่ เป็นเรื่องน่าตกใจสำหรับเรามากค่ะ เพราะเป็นสิ่งที่เราและน้องสาวรู้กันดีว่าห้ามทำ ห้ามทำเป็นอันขาด เพราะแม่ห้ามแบบชัดมาก ถ้าทำเป็นโดนไม้แน่ๆ แม่ไม่ยอมรับการดิ้นกรี๊ดกับพื้น ถ้าอยากได้อะไรต้องบอกและขอดีๆ คือรู้กันดีว่าต่อให้ขออะใรไร้สาระแค่ไหน ถ้าขอแม่ดีๆ ยังมีโอกาสสำเร็จมากกว่าดิ้นกับพื้น เพราะอันนั้นโอกาสได้เป็น 0% เผลอๆ จะไม่ได้ไปเที่ยวเล่นอีกนานค่ะ
3. ชอบตีคนอื่น ผลักคนอื่นเวลาโมโห
ข้อนี้เป็นข้อที่คุณน้าไม่ยอมรับว่าลูกตัวเองกำลังจะตีคนอื่น สมมติเล่นใน playground ในห้าง คุณน้าห้ามอะไรสักอย่าง แล้วหลานโมโห ผลคือจะพาลไปตีคนอื่นแถวนั้น คุณน้าต้องคอยจับมือไว้ เวลาคนในบ้านเล่าว่าเนี่ย หลานจะไปตีเค้า คุณน้าจะรีบแก้ว่าไม่ใช่ ลูกไม่ใช่เด็กอย่างนั้น เค้าไม่ได้ทำ (ใช่สิ ห่างอีกเซ็นเดียวเพราะจับทันไงคะ)
รวมแล้ววันๆ นึง สิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นแนวนี้ค่ะ
* ตื่นเช้า จะจับไปอาบน้ำ >> ไม่อาบ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
*กินข้าว >> ไม่กิน จะกินขนมก่อน กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
*ไปห้าง >> ไม่กลับ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* เดินผ่านร้านของเล่น >> จะซื้อของเล่นให้ได้ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* เล่นกับพี่น้อง ปล่อยเด็กดีลกันเอง ไม่เข้าไปยุ่ง >> ไปตีเค้า พอห้ามเข้าก็กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* หวงของ หวงแม่ เห็นแม่ไปสนใจคนอื่น >> กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* สั่งซ้ายจะทำขวา สั่งขวาจะไปซ้าย >> ถ้าขัดใจ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* ชอบแย่งของๆ คนอื่น >> พอห้าม กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
------------
รวมๆ แล้วเราเลยไม่รู้ว่าสิ่งที่เราคิดไว้ มันจะดีมั้ย หรือถูกมั้ย เพราะกลับบ้านไปเห็นหลานอาละวาดมากับตาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ นี่เราจะเผลอคว้าไม้ฟาดเองอยู่หลายครั้งแล้วค่ะ เย็นไม่ไหว
1. เราตั้งใจจะเลี้ยงลูกเชิงบวก กอดปลอบกันไป
2. พวกร้องกรี๊ด ดิ้นกับพื้น / ทำร้ายร่างกายกัน พวกนี้จะพยายามเน้นย้ำชัดเจนว่าแม่ไม่โอเค หนูโกรธได้แต่ต้องพูดว่าโกรธทำไม โกรธอะไร แต่กรี๊ดกลางห้างเมื่อไหร่คือยกเลิกทุกกิจกรรมและกลับบ้านทันที (และตั้งใจจะเน้นย้ำเรื่อยๆ สักเดือนนึง ถ้ายังกรี๊ดไปทั่วอีกจะตี แต่เป็นการตีที่บอกเค้าก่อนว่าเค้าโดนเพราะอะไร และเราตีจริง ตีให้เจ็บ ไม่ใช่แปะๆ สองทีค่ะ)
** ข้อนี้เราสับสนมาก เพราะตามตำราเน้นย้ำเรื่องไม่ตีเด็ดขาด มันจะไหวจริงๆ เหรอคะ **
ใครมีประสบการณ์กับเด็กสองขวบ แชร์กับเราจะเป็นพระคุณมากค่ะ สับสนมากจริงๆ ฟังเสียงเด็กกรี๊ดวันละห้ารอบ ไม่รวมร้องไห้ดิ้นๆ อีกนับสิบ ประสาทจะกินค่ะ กลัวลูกตัวเองเป็นมากๆ เลยค่ะ
ปล. ถ้าเด็กขวบนึง เห็นพี่สองขวบอาละวาดบ่อยๆ จะทำตามมั้ยคะ เราควรแยกลูกเราที่เล็กกว่าไม่ให้เห็นพฤติกรรมแบบนี้หรือเปล่าคะ
ปรึกษาหลานวัยทอง 2 ขวบดื้อมาก ชอบกรี๊ด ดิ้นกับพื้น
ก็มีหาอ่านเรื่องวัยทองสองขวบ ช่วง terrible two มาบ้างนะคะ พวกการเลี้ยงลูกเชิงบวกอะไรแบบนี้ แต่พอเจอหลานอาละวาดเข้าจริงๆ เราเลยเริ่มไม่แน่ใจว่าสิ่งที่คุณน้าทำมันถูกต้อง / เหมาะสมจริงๆ แล้วหรือไม่ เราจะได้เตรียมปรับใช้กับลูกตัวเองได้น่ะค่ะ
ต้องบอกก่อนว่าพื้นหลังคุณน้าเลี้ยงเด็กมาแล้วหลายคนมากๆ รวมทั้งสามีเราด้วย ซึ่งหลายๆ อย่าง จะขัดกับการเลี้ยงที่แม่เราเลี้ยงเรามาค่ะ มันเลยขัดใจเรามากๆ ในหลายๆ ครั้ง
อาการหลานช่วง 2 ขวบ - 2.5 ขวบนี้คือหนักมากในสายตาเรา อ้อ น้องมีดูโทรศัพท์บ้าง วันละไม่เกิน 10 นาที และไม่ใช่ทุกวัน พูดเก่ง สั่งเป็นประโยคได้ ตั้งคำถามได้ค่ะ วิ่งเล่นซนทั่วไป ไม่มีอาการติดมือถือนะคะ
1. อาละวาดทุกครั้งที่ไม่ได้ดั่งใจ อันนี้เราก็เห็นด้วยถ้าคุณน้าจะค่อยๆ ปลอบน้อง เบี่ยงความสนใจเค้าไป แต่ในหลายๆ ครั้งที่ไม่สำเร็จ ก็ไม่มีการอธิบายเหตุผลแบบ realistic ว่าเพราะอะไร ทำไมถึงไม่ได้ แต่ใช้วิธีหลอกแทน เช่น ร้านไม่ขาย / เค้าปิดแล้ว นู่นนี่นั่น ซึ่งถ้าเป็นบ้านเรา แม่จะย้ำเสมอว่าเพราะอะไร ทำไม ร้องไห้ให้ตายก็ไม่ได้ ทำให้สุดท้ายเราต้องยอมรับไปเอง ไม่มีงอแงซ้ำเรื่องเดิมในคราวหลังค่ะ
Ex. การเล่นบ้านบอล พอคุณน้าให้เล่น หลายจะไม่ยอมกลับ พอบอกให้กลับปุ๊บไม่ว่าเล่นนานแค่ไหนยังไงก็อาละวาด ลงเอยที่ร้องไห้กรี๊ดๆ ลั่นห้างทุกครั้ง ย้ำว่าทุกครั้งเลยค่ะ
>> ถ้าเป็นบ้านเรา แม่จะบอกว่าเล่นได้ 20 นาที เข็มอันยาวๆ ถึงตรงนี้ๆ ต้องเลิกเล่น เข้าใจมั้ย ถ้ามีงอแง จะไม่ได้เล่นอีกเลย เรากับน้องสาวก็จะยอมรับแบบหงอยๆ กันไป และไม่กล้างอแงเพราะรู้ว่าคราวหน้าแม่จะไม่พามาจริงๆ ตามที่พูดค่ะ
2. การร้องไห้ ดิ้นพราดๆ ที่พื้น
อันนี้ขัดใจมาก เพราะบ้านสามีเห็นเป็นเรื่องฮา คือยังจะมาหัวเราะที่เด็กมีอาการแบบนี้อีก ล่าสุดคือลงไปนอนร้องไห้ ดิ้นเกาะขาคุณน้าอยู่ที่พื้นในลานจอดรถที่ห้างเลยนะคะ เพราะว่าโดนขัดใจ เราได้แต่หัวเราะตามน้ำไป (หรือคนอื่นอาจจะตามน้ำเพราะไม่อยากตำหนิการเลี้ยงของคุณน้าหรือเปล่าก็ไม่ทราบค่ะ)
หลังจากเอาขึ้นรถกันมาได้ ยังมีอาการตีแม่เพราะโกรธอยู่ตลอด คุณน้าก็ยังพูดเสียงใจเย็น ปลอบกันไป (ซึ่งไม่ได้โฟกัสการสอนแบบเน้นย้ำว่าอย่าทำกิริยาแบบนั้นอีก หรือโฟกัสที่การทำร้ายคนอื่นไม่ได้แต่อย่างใด)
ซึ่งการลงไปดิ้นร้องไห้ที่พื้น หรือร้องกรี๊ดๆ เสียงแปดหลอดลั่นห้าง แม้กระทั่งตีแม่ เป็นเรื่องน่าตกใจสำหรับเรามากค่ะ เพราะเป็นสิ่งที่เราและน้องสาวรู้กันดีว่าห้ามทำ ห้ามทำเป็นอันขาด เพราะแม่ห้ามแบบชัดมาก ถ้าทำเป็นโดนไม้แน่ๆ แม่ไม่ยอมรับการดิ้นกรี๊ดกับพื้น ถ้าอยากได้อะไรต้องบอกและขอดีๆ คือรู้กันดีว่าต่อให้ขออะใรไร้สาระแค่ไหน ถ้าขอแม่ดีๆ ยังมีโอกาสสำเร็จมากกว่าดิ้นกับพื้น เพราะอันนั้นโอกาสได้เป็น 0% เผลอๆ จะไม่ได้ไปเที่ยวเล่นอีกนานค่ะ
3. ชอบตีคนอื่น ผลักคนอื่นเวลาโมโห
ข้อนี้เป็นข้อที่คุณน้าไม่ยอมรับว่าลูกตัวเองกำลังจะตีคนอื่น สมมติเล่นใน playground ในห้าง คุณน้าห้ามอะไรสักอย่าง แล้วหลานโมโห ผลคือจะพาลไปตีคนอื่นแถวนั้น คุณน้าต้องคอยจับมือไว้ เวลาคนในบ้านเล่าว่าเนี่ย หลานจะไปตีเค้า คุณน้าจะรีบแก้ว่าไม่ใช่ ลูกไม่ใช่เด็กอย่างนั้น เค้าไม่ได้ทำ (ใช่สิ ห่างอีกเซ็นเดียวเพราะจับทันไงคะ)
รวมแล้ววันๆ นึง สิ่งที่เกิดขึ้นจะเป็นแนวนี้ค่ะ
* ตื่นเช้า จะจับไปอาบน้ำ >> ไม่อาบ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
*กินข้าว >> ไม่กิน จะกินขนมก่อน กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
*ไปห้าง >> ไม่กลับ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* เดินผ่านร้านของเล่น >> จะซื้อของเล่นให้ได้ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* เล่นกับพี่น้อง ปล่อยเด็กดีลกันเอง ไม่เข้าไปยุ่ง >> ไปตีเค้า พอห้ามเข้าก็กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* หวงของ หวงแม่ เห็นแม่ไปสนใจคนอื่น >> กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* สั่งซ้ายจะทำขวา สั่งขวาจะไปซ้าย >> ถ้าขัดใจ กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
* ชอบแย่งของๆ คนอื่น >> พอห้าม กรี๊ด ดิ้นกับพื้น ร้องไห้งอแง
------------
รวมๆ แล้วเราเลยไม่รู้ว่าสิ่งที่เราคิดไว้ มันจะดีมั้ย หรือถูกมั้ย เพราะกลับบ้านไปเห็นหลานอาละวาดมากับตาหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ นี่เราจะเผลอคว้าไม้ฟาดเองอยู่หลายครั้งแล้วค่ะ เย็นไม่ไหว
1. เราตั้งใจจะเลี้ยงลูกเชิงบวก กอดปลอบกันไป
2. พวกร้องกรี๊ด ดิ้นกับพื้น / ทำร้ายร่างกายกัน พวกนี้จะพยายามเน้นย้ำชัดเจนว่าแม่ไม่โอเค หนูโกรธได้แต่ต้องพูดว่าโกรธทำไม โกรธอะไร แต่กรี๊ดกลางห้างเมื่อไหร่คือยกเลิกทุกกิจกรรมและกลับบ้านทันที (และตั้งใจจะเน้นย้ำเรื่อยๆ สักเดือนนึง ถ้ายังกรี๊ดไปทั่วอีกจะตี แต่เป็นการตีที่บอกเค้าก่อนว่าเค้าโดนเพราะอะไร และเราตีจริง ตีให้เจ็บ ไม่ใช่แปะๆ สองทีค่ะ)
** ข้อนี้เราสับสนมาก เพราะตามตำราเน้นย้ำเรื่องไม่ตีเด็ดขาด มันจะไหวจริงๆ เหรอคะ **
ใครมีประสบการณ์กับเด็กสองขวบ แชร์กับเราจะเป็นพระคุณมากค่ะ สับสนมากจริงๆ ฟังเสียงเด็กกรี๊ดวันละห้ารอบ ไม่รวมร้องไห้ดิ้นๆ อีกนับสิบ ประสาทจะกินค่ะ กลัวลูกตัวเองเป็นมากๆ เลยค่ะ
ปล. ถ้าเด็กขวบนึง เห็นพี่สองขวบอาละวาดบ่อยๆ จะทำตามมั้ยคะ เราควรแยกลูกเราที่เล็กกว่าไม่ให้เห็นพฤติกรรมแบบนี้หรือเปล่าคะ