เราเปนคนใต้ ค่ะ ส่วนแฟนเราเป็นคนอีสาน  เราเจอกันเพราะแอฟๆนึง ช่วงนั้นแฟนเราเป็นทหารเราลงมาเราที่ใต้เลยตกลงคบกันเราได้คุยกับแม่สามีทางวีดีโอคอล  เค้าพูดจาดีกับเรามากดูเป็นคนใจดี  จนเรารอแฟนปลดเลยตัดสินใจจะไปทำงานกับแฟนและก็ครอบครัวของแฟนที่ กรุงเทพ  เราบอกแม่บอกที่บ้านทุกคนก็โอเคร  พอเราขึ้นมามันเป็นช่วงที่แม่แฟนมำงานเรามาทันเค้าพักเที่ยงก็ได้พุดคุยกับเค้าก็ดูใจดีจริงๆและ   พอเค้าเริ่มงานเราก็มานอนในห้องเเม่แฟนกับเเฟน  เราไม่ได้หลับเราแอบหลี่ตาดูตอนเค้าออกไปหันมองเราแระทำหน้าบึ้งๆเราพักสิบนาทีเราก้ออกไปช่วงน้องเเฟนทำงานไม่อยากให้เค้าว่าเราขี้เกียจ  จนเราได้ทำงานที่นั้น แม่แฟนก้บอกมีไรก้กินกับแม่เราก็กินกับเค้ามาประมาณ2อาทิต   เราช่วยล้างจานดับก้องทำกับข้าว  ทำให้เค้าภูมิใจในตัวเรา   เราก็ช่วยเค้าออกค่าอาหาร  ไป2000  เราเปนคนขี้เกรงใจคนอื่นอยู่แล้ว  เราเลยออกให้เรากะว่าจะทำแบบนี้ตลอด  เพื่อแบ่งเบาภาระเค้า   แต่สุดท้ายก็เกิดเรื่องขึ้น  แม่แฟนกับแฟนมะเลาะกัน  เค้าพูดออกมาคำนึง  มีอะไรก็กินแต่ของกู   เราเสียใจรู้สึกผิดหวังมาก  แต่เรื่องมันไม่จบ   เราเปนคนขยันอยู่  ก็จะโดนเจ้เค้าชมให้พิดศษอยู่บ่อยๆ  เค้าก็ไม่พอใจ  พูดกระแทกเรา   ว่า  คนบ้านแม่มันไม่มีไรดีขี้เกียจก็ขี้เกียจเราพยายามอดทนเพราะเรามาไกลแล้ว  แต่เวลาเราไปไหนเราก้ซื้อของฝากให้แกตลอด  ยังหวังให้แกเอ็นดู  สักพักก็มีเรื่องเข้ามาเรื่อยๆ  พ่อเลี้ยงไปเป่าหูน้องแฟน  ว่าแฟนรักเมียมากกว่าน้องมีไรก็ให้เมียหมด   สักพักก็หาว่าเราจะมาเอาสมบัติลูกเค้า  คือ  อะไร  แม่สามีที่แสนดีหายไปไหนเราผิดเองที่เชื่อคนง่ายๆ  ยังไม่ทันเหนหน้าเราก้ว่าเค้าดีซะ  แล้ว  เรื่องมันมีอีกเยอะ  จนเรากลายเป็นคนเครียด  บางที่ตื่นมาก็ร้องไห้  ทำงานก็ร้องไห้  เราไม่เคยยิ้มแบบเต็มที่สักครั้ง  เราจะทำไงดี