คือเข่ามีเสียงตั้งเเต่8ขวบไม่เคยบอกพ่อแม่เพราะคิดว่าคงไม่เป็นไร พอขึ้นมัธยมเสียงก็ไม่หายกลับดังขึ้นทั้งสองข้าง เเถมปวดด้วย เเต่เวลาเดินจะปกติไม่ปวด เเต่พอนั่งสมาธิจะเจ็บ และไม่สามารถนั่งได้นานต้องยืดขาทุกๆ10นาที คราวนี้ก็เลยบอกพ่อกับเเม่ว่าเจ็บเข่าเเม่ก็โยนให้พ่อพาไปหาหมอ พอบอกพ่อ พ่อบอกเดี๋ยวว่างๆจะพาไป (แม่กับพ่อหย่ากันเเล้วค่ะ)

          เเถมตอนช่วงม.ปลาย(ม.4-6) ที่รร.มีให้นั่งสมาธิเก็บคะเเนน จะนับคะเเนนถ้านั่ง1ชม.ขึ้นไป เราก็นั่งวันละชม. บางวันก็ชั่วโมงครึ่งทุกวัน เพราะอยากให้หมดเร็วๆ(ให้หมดเร็ว หมายถึง ตอนม.4  ต้องนั่งให้ครบ15ชม. มีสองเทอมก็30ชม. ม.5 20 ชม. สองเทอม 40 ชม. ม.6 เหมือน ม.5 ค่ะ) เราก็ไม่กล้าบอกครูว่าเราเจ็บเข่ากลัวครูบอกว่าสำออยเพราะหน้าตาเราดูไม่ใช่เด็กป่วยเเถมภายนอกดูเป็นคนถึกๆด้วย

          จนตอนนี้เรียนจบม.6 รอประกาศผลรอบ 4 ก็ยังไม่ไปหาหมอสักที ปล่อยทิ้งไว้จะเป็นอะไรมากมั้ยคะ

ปล.ถ้าอ่านกระทู้แล้วประโยคแหม่งๆ ขอบอกไว้ก่อนนะคะว่าจขกท.เขียนกระทู้ไม่เป็นแฮะๆ