"ยิ่งสูง ยิ่งชิว"
พี่ลิงที่ประจวบคีรีขันธ์กล่าวไว้
วันนึ้ขอเอาความน่ารักของเพื่อนมนุษย์สุดกวนมาเล่าให้ฟัง นั่นก็คือ น้องลิง ที่เขาช่องกระจก ความตั้งใจแรกที่เรามาประจวบคีรีขันธ์ คือเราจะมาพิชิตเขาล้อมหมวกกัน แต่เราก็คุยกันว่า ก่อนวันขึ้นเขาล้อมหมวก เรามาซ้อมเดินขึ้นเขาช่องกระจกกันก่อนดีกว่า ว่าแล้ว ช่วง 4-5 โมงเย็น พวกเราก็แบกกล้องมุ่งหน้าไปที่เขาช่องกระจกเลย
ทริปเดินขึ้นเขาช่องกระจกครั้งนี้ ของเราก็ไม่สำเร็จหรอก เพราะจะเป็นลมหน้ามืดก่อน
555555 แต่ก็ประทับใจกับเหล่าลิงที่นี่นะ มันน่ารักอ่ะ ต่างคนต่างอยู่ และก็แอบดีใจที่ มนุษย์ ก็สามารถอยู่ร่วมกับพวกเค้าได้ในแบบที่ไม่ทำร้ายกันและกัน เอาเป็นว่า เอาความน่ารักของลิงที่นี่มาเหลาแบ่งปันกันแทนละกัน อิอิอิ
ทันทีที่เราเดินเข้าแดนเค้าแล้ว น้องลิง พี่ลิง ลุง ป้า น้า อา ลิง ก็จะมานั่งขวางทางตรงบันได คอยต้อนรับเรา (หรอออ) พร้อมที่จะขโมยน้ำ ขนมจากมือเราทุกเวลา
จะยกกล้องถ่ายหน่อย ก็ขู่กันจังงงงง เลยต้องแอบถ่ายตอนเค้าหันหน้าหนี
พี่ิลิง ที่เขาช่องกระจก ลิงที่นี่ค่อนข้างน่ารักและมีมารยาท ไม่ปีนป่ายขึ้นหัวคนโดยพละการ สามารถเข้าใกล้ได้ในระดับนึง แต่ห้ามจ้องหน้าเค้านะ เค้าจะยิ้มให้พร้อมเสียงขู่5555 และพร้อมกระโจนใส่เลย
"ขวดน้ำในมือท่าน เราขอเถอะนะ" พี่ลิงตัวนึงกล่าว พร้อมจ้องไปที่ขวดน้ำที่เราถึอไว้ เราเลยเอาขวดน้ำแอบไปอีกข้าง แต่พี่ลิงเค้าก็เดินอ้อมมาข้างหลัง ฝั่งที่เราแอบขวดน้ำไว้ แล้วก็ขโมยไปจนได้ 55555 เปิดขวดน้ำ กินเองด้วย โคตรเก่ง
หนูไม่อิ่มหรอลูกกกกก
ระหว่างที่เดินขึ้นเขาช่องกระจก จะพบกับความน่ารัก ความบันเทิง และความตื่นเต้นตลอดเส้นทาง เพราะเหล่าเจ้าถิ่นนั่งหยอกล้อกันข้างทางแบบชิ้วววว ชิว ไม่กลัวคน แต่ก็ไม่ได้มายุ่งกับคน บ้างก็นั่งหาเห็บ หาเหาให้กัน บ้างก็หยอกกันไปมา บ้างก็อุ้มเจ้าตัวน้อยออกมาส่องคนที่เดินขึ้นเขาแบบชิว ชิว
แม่หาให้ลูก
อ่ะ ลูกหาให้แม่บ้าง ^^
พาลูกมานั่งรับลม ชมวิว ริมขอบร้ว ชิวๆ ก็มี
ดูดิ น่ารักเนาะ เราุถ่ายรูปไป ก็ยิ้มตามไป เหมือนเค้าจะพาครอบครัวเค้ามานั่งชมพระอาทิตย์ตกอยู่ด้านบนเขา อันนี้เราคิดเองนะ 5555
และด้วยความที่เราร่างกายไม่พร้อม จึงเดินขึ้นเขาช่องกระจกได้แค่เสี้ยวนึงของเส้นทาง 55555 ป้าจะเป็นลม หน้ามืด ลุกไม่ไหว จึงต้องขอถอนตัวนั่งรอตรงจุดพักศาลา ดีที่มีเพื่อนสาวสนิทและลูกสาวของนางนั่งเป็นเพื่อนด้วย ( อันนี้คือ คนนะ ไม่ได้หมายถึงลิง)
นุ่นนนนนน ยอดเขาที่เราจะต้องไปให้ถึง อยู่ตรงนุ้นนนนนน เห็นแล้วขาสั่นเลย 55555 ป้าไปไม่ไหวจริงๆ
พระเอกมิวสิค ประจำจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พี่คนนี้ มุมดีที่สุดเลย เค้าไปนั่งอยู่บนยอดหิน ที่ค่อนข้างสูงเลยนะ นั่งแบบนี้อยู่ตัวเดียวนานมาก เหมือนพี่เค้านั่งเหม่อๆ มองออกไปข้างหน้า อยากรู้จัง พี่เค้าคิดอะไรอยู่นะ ^^
ระหว่างที่นั่งดมยาดม เราก็จะมีพี่ลิง น้องลิง ลุงลิง มาเยี่ยมเยียนทักทายตลอดเวลา ตรงจุดที่เรานั่งพัก ลิง เยอะ มากกกกกก แต่เค้ามาแค่นั่งชิวๆ ของเค้านะ เราแค่อย่าไปจ้องหน้าเค้าก็พอ (แอบมองอยู่นะจ๊ะ) และก็สังเกตุว่า ลิงที่นี่ชิวดีวุ้ย แต่ละตัวจะมีมุมนั่งเหม่อๆ มองวิวไกลๆ ท่ามกลางพระอาทิตย์อัสดง นั่งบนยอดหินสูงๆ มั่ง นั่งบนยอดไม้นุ่นก็มี ริมหินผาก็เยอะ น่ารักดี แอบคิดตามว่า มันคิดอะไรกันอยู่นะ
ส่วนเจ้าตัวนี้ ก็พาลูกน้อยมานั่งริมหลังคาบ้าน ในช่วงพระอาทิตย์กำลังตก นั่งอยู่จนค่ำ แล้วก็พาลูกลงมา
นึ่อาจจะเป็นคู่ ผัวเมีย ปรนนิบัติกันอยู่ น่าร้ากกกก เจ้าตัวที่นอนอยู่นี่ ตาพริ้มเชียวนะพี่
ตอนลงก็ยังมีเหล่าฝูงลิงมาคอยส่ง เต็มไปหมด ต้องรอให้นักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นนำไปก่อน 55555 เกรงใจพี่ลิงเค้าจริงๆ
โพสต์นี้ไม่มีสาระ 55555 เอารูปน้องลิงมาฝากเฉยๆค่ะ ส่วนข้อมูลเขาช่องกระจก ถามกู google เลยจ้าาาา แฮร่...
สุดท้าย ขอแปะลิง เอ้ย ลิงค์เพจหน่อยก้าบบบ ตามไปอาละวาดได้ที่นี่เลย
https://www.facebook.com/jcAusLife/
ทักทายเพื่อนสนิท ที่เขาช่องกระจก
วันนึ้ขอเอาความน่ารักของเพื่อนมนุษย์สุดกวนมาเล่าให้ฟัง นั่นก็คือ น้องลิง ที่เขาช่องกระจก ความตั้งใจแรกที่เรามาประจวบคีรีขันธ์ คือเราจะมาพิชิตเขาล้อมหมวกกัน แต่เราก็คุยกันว่า ก่อนวันขึ้นเขาล้อมหมวก เรามาซ้อมเดินขึ้นเขาช่องกระจกกันก่อนดีกว่า ว่าแล้ว ช่วง 4-5 โมงเย็น พวกเราก็แบกกล้องมุ่งหน้าไปที่เขาช่องกระจกเลย
ทริปเดินขึ้นเขาช่องกระจกครั้งนี้ ของเราก็ไม่สำเร็จหรอก เพราะจะเป็นลมหน้ามืดก่อน 555555 แต่ก็ประทับใจกับเหล่าลิงที่นี่นะ มันน่ารักอ่ะ ต่างคนต่างอยู่ และก็แอบดีใจที่ มนุษย์ ก็สามารถอยู่ร่วมกับพวกเค้าได้ในแบบที่ไม่ทำร้ายกันและกัน เอาเป็นว่า เอาความน่ารักของลิงที่นี่มาเหลาแบ่งปันกันแทนละกัน อิอิอิ
"ขวดน้ำในมือท่าน เราขอเถอะนะ" พี่ลิงตัวนึงกล่าว พร้อมจ้องไปที่ขวดน้ำที่เราถึอไว้ เราเลยเอาขวดน้ำแอบไปอีกข้าง แต่พี่ลิงเค้าก็เดินอ้อมมาข้างหลัง ฝั่งที่เราแอบขวดน้ำไว้ แล้วก็ขโมยไปจนได้ 55555 เปิดขวดน้ำ กินเองด้วย โคตรเก่ง
ดูดิ น่ารักเนาะ เราุถ่ายรูปไป ก็ยิ้มตามไป เหมือนเค้าจะพาครอบครัวเค้ามานั่งชมพระอาทิตย์ตกอยู่ด้านบนเขา อันนี้เราคิดเองนะ 5555
และด้วยความที่เราร่างกายไม่พร้อม จึงเดินขึ้นเขาช่องกระจกได้แค่เสี้ยวนึงของเส้นทาง 55555 ป้าจะเป็นลม หน้ามืด ลุกไม่ไหว จึงต้องขอถอนตัวนั่งรอตรงจุดพักศาลา ดีที่มีเพื่อนสาวสนิทและลูกสาวของนางนั่งเป็นเพื่อนด้วย ( อันนี้คือ คนนะ ไม่ได้หมายถึงลิง)
นุ่นนนนนน ยอดเขาที่เราจะต้องไปให้ถึง อยู่ตรงนุ้นนนนนน เห็นแล้วขาสั่นเลย 55555 ป้าไปไม่ไหวจริงๆ
พระเอกมิวสิค ประจำจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ พี่คนนี้ มุมดีที่สุดเลย เค้าไปนั่งอยู่บนยอดหิน ที่ค่อนข้างสูงเลยนะ นั่งแบบนี้อยู่ตัวเดียวนานมาก เหมือนพี่เค้านั่งเหม่อๆ มองออกไปข้างหน้า อยากรู้จัง พี่เค้าคิดอะไรอยู่นะ ^^
ระหว่างที่นั่งดมยาดม เราก็จะมีพี่ลิง น้องลิง ลุงลิง มาเยี่ยมเยียนทักทายตลอดเวลา ตรงจุดที่เรานั่งพัก ลิง เยอะ มากกกกกก แต่เค้ามาแค่นั่งชิวๆ ของเค้านะ เราแค่อย่าไปจ้องหน้าเค้าก็พอ (แอบมองอยู่นะจ๊ะ) และก็สังเกตุว่า ลิงที่นี่ชิวดีวุ้ย แต่ละตัวจะมีมุมนั่งเหม่อๆ มองวิวไกลๆ ท่ามกลางพระอาทิตย์อัสดง นั่งบนยอดหินสูงๆ มั่ง นั่งบนยอดไม้นุ่นก็มี ริมหินผาก็เยอะ น่ารักดี แอบคิดตามว่า มันคิดอะไรกันอยู่นะ
ส่วนเจ้าตัวนี้ ก็พาลูกน้อยมานั่งริมหลังคาบ้าน ในช่วงพระอาทิตย์กำลังตก นั่งอยู่จนค่ำ แล้วก็พาลูกลงมา
นึ่อาจจะเป็นคู่ ผัวเมีย ปรนนิบัติกันอยู่ น่าร้ากกกก เจ้าตัวที่นอนอยู่นี่ ตาพริ้มเชียวนะพี่
ตอนลงก็ยังมีเหล่าฝูงลิงมาคอยส่ง เต็มไปหมด ต้องรอให้นักท่องเที่ยวกลุ่มอื่นนำไปก่อน 55555 เกรงใจพี่ลิงเค้าจริงๆ
โพสต์นี้ไม่มีสาระ 55555 เอารูปน้องลิงมาฝากเฉยๆค่ะ ส่วนข้อมูลเขาช่องกระจก ถามกู google เลยจ้าาาา แฮร่...
สุดท้าย ขอแปะลิง เอ้ย ลิงค์เพจหน่อยก้าบบบ ตามไปอาละวาดได้ที่นี่เลย https://www.facebook.com/jcAusLife/