.
ผมซดไปหลายแก้วเหมือนกัน
ไม่อยากจะนั่งกัดเล็บไป ดูราคาหุ้นในพอร์ตไป
เดี๋ยวคงจะปิดจอเดสก์ท็อบ ออกไป
ESCAPE TO REALITY
วันศุกร์ที่ 24 พฤษภาคม 2562
เลือกไปซีคอนบางแคด้วยเหตุผลที่อาจจะแปลกๆ คือมันเป็นห้างเดียวในระยะไม่ไกลบ้านมาก
ที่ยังหาที่จอดรถได้ไม่ยาก แต่ก็เริ่มหายากขึ้นเรื่อยๆ
ฟันธงจากจำนวนรถที่จอดเพิ่มขึ้นจากเมื่อสองปีก่อนสองสามเท่าว่า
ซีคอนบางแค ได้ฟื้นตัวรอรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยาย
ที่จะเดินเข้าห้างชั้นสอง จากชานชลาสถานีภาษีเจริญได้เลย
แม่ค้าขายเสื้อผ้าชั้นสองให้ข้อมูลว่า ตอนยังชบเซา
ค้าเช่าแผงเดือนละ 7 พันบาท เดี๋ยวนี้ 3 หมื่นบาท แถมโดนไอคอนสยามแย่งลูกค้าต่างชาติไป
ทำกิจกรรมหลักในธนาคารออมสินเสร็จ ก็เดินเล่นหาเป้าหมายรอง
เริ่มจากกินข้าวเที่ยงที่ศูนย์อาหารสตรีทกูร์เมต์
แผ่นกระดาษรองจาน ทำให้ได้รู้ที่มาที่ไป ของร้านอาหารที่เคยคุ้นเคยในอดีต
คนวัย สว. ชาวกรุงที่ชอบกินอาหารเหลาน่าจะรู้จักชิ่อนิวเปงเชียงเป็นอย่างดี
ตอนนั้นสาขาถนนสาทรดังมาก แต่ต่อมาก็โรยราจนเจ้าของร้านเลิกเช่าที่
เปลี่ยนไปเป็น"ฮองเฮา" ของบรรดาน้องหนูในตู้กระจก
ตอนนี้กลายเป็นอาคารสูงเสียดฟ้าอะไร จำไม่ได้แล้ว
บริเวณชั้นหนึ่ง มีงานสองงานให้เลือกเดินซิ้อของกิน
งานศึกทุเรียน อยู่ตรงสุดปลายห้างด้านซ้ายมือเมื่อหันหน้าออกนอกห้าง
ขอชื่นชมจรรยาบรรณแม่ค้าของนี้ กำลังจะให้เขาปอกเปลือกขาย
แม่ค้าบอกว่า วันนี้ทุเรียนที่จะกินได้ หมดแล้วค่ะ ที่เหลืออยู่ยังไม่สุก
ซื้อไปก็กินไม่ได้ เราต้องรักษาชื่อเสียงของแบรนด์ไว้มากกว่าเลือกเอาเงินแล้วเสียชื่อเสียง
เลยต้องเดินมาซื้อแบบแพ็คเก็จย่อยกับเจ้านี้แทน
ใครชอบกินทุเรียน เสาร์อาทิตย์นี้อย่าพลาด !!
อีกงานตรงลานกลางห้างชั้น 1
ตรงลานทางเดินชั้นสอง
ไม่รู้กำลังส่งซิกเกี่ยวกับราคาหุ้นหรือเปล่า ?
แตกเป็นสองซุ้ม แบบลดแลกแจกแถมทั้งคู่
ของที่ซื้อกลับบ้านมาค่อยทะยอยกินหลายๆวัน
ของบางอย่าง ซื้อมาเพราะชอบป้ายชียร์ซื้อ
ซื้อจากร้านโออิชิและเลมอนฟาร์ม
๙ แล้ว ๖ ๖ แล้ว ๙ ช่วงนี้ ซดกันไปคนละกี่แก้ว
ไม่อยากจะนั่งกัดเล็บไป ดูราคาหุ้นในพอร์ตไป
เดี๋ยวคงจะปิดจอเดสก์ท็อบ ออกไป