คือพ่อแม่เราไม่ได้รวยนะ พอเรามีแฟนฐานะค่อยข้างดี แกก้บอกอยากเลี้ยงหลาน เราก้มีให้ พอลูกเรา 7 เดือน เราออกมาทำงาน พ่อแม่ก้เลิกทำงานมาเลี้ยงหลาน(งานเย็บผ้าที่ทำอยู่บ้าน) 4 เดือนผ่านไป แม่ก้เอาแต่ไปเที่ยว พ่อก้เอาแต่เลี้ยงไก่ทั้งวัน เราเรยว่างั้นก้ทำธุรกิจเล็กที่บ้านละกัน (ร้านขายของชำ)เหมือนบ้านแฟน พ่อแม่จะได้มีตังค์เก็บ เสริมจากที่เราให้ (พ่อแม่แฟนอายุเท่าพ่อแม่เรา)
แต่ผลลับคือ ทำมั้ยมาจัดการให้แกทำงานตอนแก่ เลี้ยงไม่ไหวก้บอกเลี้ยงไม่ไหว ไม่ใช่จะบังคับให้แกไปทำงาน
เราเรยว่าเราผิดหรอ เพราะเราไม่เคยมีเหมือนคนอื่น พอเราเริ่มมีเราก้อยากสร้างให้มันมั่นคง แล้วขายของมันหนักตรงไหน เดวลูกเราก้เข้าเตรียมอนุบาลแล้ว
แต่เขากับไม่คิดจะทำอะไรเรย
ปากก้บอกบ้านแฟนเรามีอย่างนั่นอย่างนี้ รวยนู้นนี่ แต่ก้ไม่คิดบ้างหรอ เขาขยันทำงานไม่เคยอยู่เฉยๆด้วยซ้ำ แล้วตัวเองอยู่เฉยๆ มันคงจะรวยเหมือนเขายุหรอก อยากรวยมันต้องสู้ต้องสร้างไปด้วยกันสิ บ้านแฟนรวยเขาก้ไม่ได้เอาเงินให้ใช้สักบาทนะ
ไม่รู้จะทำยังไง จะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไง มันผิดที่เราหรอ ใครก้อยากให้พ่อแม่อยู่เฉยไม่ต้องทำไรยุบ้านสบายๆกันทั้งนั้นละ ถ้าฐานะเราดีและมั่นคงแล้ว
คิดยังไงกับคำที่พ่อแม่ว่า "เลี้ยงพ่อแม่แค่นี้ เลี้ยงไม่ได้หรอ"
แต่ผลลับคือ ทำมั้ยมาจัดการให้แกทำงานตอนแก่ เลี้ยงไม่ไหวก้บอกเลี้ยงไม่ไหว ไม่ใช่จะบังคับให้แกไปทำงาน
เราเรยว่าเราผิดหรอ เพราะเราไม่เคยมีเหมือนคนอื่น พอเราเริ่มมีเราก้อยากสร้างให้มันมั่นคง แล้วขายของมันหนักตรงไหน เดวลูกเราก้เข้าเตรียมอนุบาลแล้ว
แต่เขากับไม่คิดจะทำอะไรเรย
ปากก้บอกบ้านแฟนเรามีอย่างนั่นอย่างนี้ รวยนู้นนี่ แต่ก้ไม่คิดบ้างหรอ เขาขยันทำงานไม่เคยอยู่เฉยๆด้วยซ้ำ แล้วตัวเองอยู่เฉยๆ มันคงจะรวยเหมือนเขายุหรอก อยากรวยมันต้องสู้ต้องสร้างไปด้วยกันสิ บ้านแฟนรวยเขาก้ไม่ได้เอาเงินให้ใช้สักบาทนะ
ไม่รู้จะทำยังไง จะจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไง มันผิดที่เราหรอ ใครก้อยากให้พ่อแม่อยู่เฉยไม่ต้องทำไรยุบ้านสบายๆกันทั้งนั้นละ ถ้าฐานะเราดีและมั่นคงแล้ว