ตามหัวข้อเลยค่ะ คือพยายามไม่คิดเเล้วนะเเต่มันก็ยังคิดถึงบ้านอยู่ เเบบมาตัวคนเดียวไม่รู้จักใครไม่มีญาติด้วยทำไงดีค่ะ เเค่เเบบคิดเรื่องนี้น้อยลง ไม่อยากเสียการเรียนค่ะ  ตอนเเรกเเบบอยากมาเรียนเพราะได้ประสบการณ์ต่างๆมากมาย  พอเอาเข้าจริงกลับคิดถึงบ้านมากกก ทำไงดีค่ะ คือเพื่อนที่อยู่ด้วยก็ไม่ค่อยสนิทเรียกว่านับครั้งคุยยังได้เลย เเล้วเราก็ไม่ได้สนิทกับเขาด้วย พอมีคนพูดเรื่องพ่อเเม่ หรือเนื่องบ้าน มันเศร้ามากอยากจะร้องออกมาดังๆเลยเเต่ ไม่อยากเเสดงออกมาค่ะ เเบบอะไรที่เคยทำที่บ้านเเล้วมาทำเอง (อยู่บ้านก็ทำเองนะ) มันเเบบคิดถึงบ้าน เวลาคนที่เขาไปเรียนต่างจังหวัดกันนี้ เขามีวิธียังไงที่ปล่อยว่าเลยกังวัลนี้ค่ะ