ขอท้าวความก่อนนะครับ ก่อนหน้านี้ผมก็เคยเห็นคนที่หน้าตาก็ไม่ได้ดี บางคน ก็นิสัยแย่ ก็มีแฟนกันหมด
จากนั้นผมก็อยากมีกับเขาบ้าง ด้วยที่ว่า ผมก็จีบคนไม่เป็นด้วย หน้าตาก็ไม่ถือว่าดี ฐานะทางบ้านก็ไม่ได้ดีอะไร ก็หวังเล็กๆ ผมไม่ได้ขออะไรเยอะเลย ขอแค่ใครซักคน
จนเมื่อ เกือบ 2 ปีที่แล้ว ผมก็ได้เจอ ผญ. คนหนึ่ง ผมก็คุยมาตลอด จนผมคิดว่า เขาคือแฟนคนแรกของผมนะ เขาผ่านอะไรมา ผมก็รับเขาได้หมด เขาบ่นๆ จะไปเที่ยว ไม่มีตัง ผมก็ให้ อยากได้อะไร ผมก็ให้ (เท่ากำลังที่ผมพอจะให้ได้อ่ะนะ) ไม่ได้อยากได้อะไรตอบแทนหรอก สุดท้ายมารู้ที่หลัง ว่าเขาหลอกผมมาตลอด แล้ว ก็เจอประมาณนี้ อีกคน จนผมคิดว่า ผมคงตามนิสัย ผญ. ไม่ทันหรอก จนผมก็ลองเริ่มต้นโดยสถานะ ที่เป็นเพื่อนกัน อย่างน้อยๆ ที่ผมคิด จะได้รู้นิสัยกันก่อนเลย ก็เหมือนเคยโทรเรียกไปไหนก็ไป เคยบ่น แต่ก็ไม่เคยปฏิเสธก็ไปตลอด ให้ช่วยทำไร พาไปกินข้าว ป่วยก็พาไปหาหมอ ทำทุกอย่างเพื่อให้เขารู้ว่าเออเราจีบนะ เราชอบนะ แต่สุดท้าย สถานะเพื่อน ก็คือ เพื่อนอ่ะ สุดท้ายเขาก็ติดว่าเป็นแค่เพื่อน ก็ขยับอะไรไม่ได้ 

หลายๆ คนก็อาจจะเจอมาเยอะกว่านี้ แต่สำหรับผม ผมคิดว่า ทำอะไรให้อะไร ใครไปเท่าไร ไม่เห็นผมจะเคยได้ความรักดีๆ จากใครตอบแทนเลย บางคนมีแฟน ไปมีคนอื่น ทำ ผญ. ร้องไห้จะเป็นจะตาย ยังทนอยู่ได้ งงเหมือนกัน

หรือผมไม่ควรมี ไอ้ความรักไรนี่ 

ปล.อาจจะวกวนไปหน่อย ไม่ได้ความเห็นไม่เป็นไร ผมอึดอัด อยากหาที่ระบายเฉยๆ